وی افزود: عوامل ژنتیکی در ریزش مو تاثیر مستقیم دارد که این موضوع امری اجتناب ناپذیر است.

وی تاکید کرد: برخی بیماری‌ها از جمله بیماریهای کلیوی، کم خونی، کبد، فقر آهن، ‌کم کاری و پرکاری غدد تیروئید در افزایش ریزش مو موثر هستند که با درمان این بیماری‌ها می توان از ریزش مو جلوگیری کرد.

دکتر عشقی ادامه داد: مصرف پروتئین‌های غذایی از بروز بسیاری از بیماری‌های کمبود پروتئینی که موجب ریزش مو می‌شود جلوگیری می کند.

این مدرس دانشگاه علوم پزشکی استان همدان خاطرنشان کرد: در افراد سالمند پوکی استخوان و بیماری‌های عصبی نقش مهمی در ریزش مو دارند.

وی افزود: خود افراد نیز نقش موثری در ریزش موهایشان دارند چرا که بسیاری از افراد برای زیباتر شدن از رنگهای شیمیایی استفاده می کنند که این موضوع یکی از عوامل مهم افزایش ریزش مو بوده که در بین خانم‌ها شایع‌تر است و تصور این باور که رنگ کردن مو موجب کاهش ریزش مو می شود غلط است.

این متخصص پوست افزود: فر کردن و صاف کردن موها دو عامل دیگر ریزش مو محسوب می شوند که با حذف اینها به راحتی می‌توان از ریزش 60 درصد موها می توان جلوگیری کرد.

دکتر عشقی به تاثیر محیط زندگی بر روی ریزش مو اشاره کرد و گفت: در استان همدان به علت نامرغوب بودن آب شهری و وجود املاح زیاد در آب باعث باقی ماندن شامپو در بین موها می شود که این موضوع موجب ایجاد شوره و بیماریهای پوستی بر روی سر شده و در نهایت موجب تضعیف ریشه مو و از بین رفتن آنها می شود.