یتیم نوازی به شیوه جدید!

تدبیر24: محمد حیدری - چند روز پیش دکتر روحانی میزبان جمع گلچین شده ای از کودکان تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی بود. وقتی نظاره گر تصاویر رئیس جمهور با بچه هاي یتیم در این ظیافت بودم بسیار متاثرشدم! وقتی دیدم کودکان مظلوم که اکثرا سنی زیر 12 سال داشتند و آنها را برای تکریم به سالن رسمی اجلاس سران کشورهای اسلامی برده اند به واقع آزرده شدم! وقتی دیدم بر تن این کودکان لباسی متحد شکل پوشاندن و چفیه بر گردن آنها انداختند شدید متعجب شدم! وقتی خواندم رئیس جمهور در جمع این معصومین در خصوص رفع تحریم ها، رونق اقتصادی و ریشه کن کردن بیکاری ایراد سخنرانی کرده ناخودآگاه بهت زده شدم! اما اکنون در این فکرم این کودکان چه درکی از این مراسم با خود به همراه داشتند؟ مثلا کودکی که بر روی صندلی نشسته و فارغ از محتویات این مراسم مشغول بازی کودکانه خود با دستانشن است؛ یا کودکانی که در این مجلس احساس راحتی نداشتند و یا کودکانی که حتی چهره خود را از عکاسان مخفی می کند، به راستی چه بینشی از این برنامه دارد؟

سوال اینجانب از برنامه ریزان و مجریان مراسم این است که با چه فکر و منطقی اینگونه ضیافتی را برای رئیس جمهور تدارک دیديد؟ آیا تیم رسانه ای دولت با خود نیندیشیده است که این نوع مراسمات می تواند باعث تخریب چهره محبوب رئیس جمهور شود؟ چرا بعضی از این افراد که همواره مورد انتقاد دوستداران دکتر روحانی می باشند، این چنین با اعتبار و شخصیت رئیس جمهور بازی می کنند؟ به واقع کجای این مراسم با سیره عملی امیرالمومنین (ع) نسبت و تناسبی دارد؟

وقتی آن حضرت نه تنها به نیازهای جسمی یتیمان بلکه بر نیازهای روحی و روانی آنان توجه دارد و حتی در بعد تربیتی بسیار حساس تر و دقیق تر رفتار می کند و همواره با سخنان خود باعث خندیدن کودکان می شود به نحویکه آنها را همانند چهار پایان بر دوش می کشد و از وجود مبارک خود در مقابل آنان صدای گوسفند در می آورد. توجه به یتیمان در منظر امام چنان است که ایشان شخصا با دستان پربرکت خود به کودکان غذا می دهند تا شیرینی گرفتن غذا از دست پدر را بهتر بچشند. حتی ایشان به کودکان می فرمود: اگر از شما پرسیدند آیا یتیم هستید؟ و پدرتان کیست؟ بگوئید ما یتیم نیستیم بلکه پدرمان "علی" است.

اینک معاونان و مشاوران رئيس جمهور توضیح دهند کجای این مراسم در پیروی از سیره عملی امام علی (ع) بوده است؟ متاسفانه کسانیکه اجر این کار بزرگ را در شب قدر اینچنین ضایع می کنند به این نمی اندیشند که اگر این کودکان وقتی بزرگ شوند و بعدها تصویر خود را در قاب این مجلس و با این شکل و ظاهر ببینند در خصوص یتیم نوازی آن روز شما چه فکری می کنند؟

ای کاش به جای این برنامه ریزی، کودکان را با لباسهای رنگارنگ به یک پارک یا شهربازی می بردید و در آنجا که محیطی شاد و مفرح است، رئیس جمهور را میزبان این عزیزان می کردید؛ سخنان ایشان را با بذله گویی و شوخ طبعی در خصوص یتیم نبودن آنها در نظام اسلامی تنظیم می نمودید و باعث خندیدن آنها می شدید بعد کودکان و روحانی را بر سر یک سفره صمیمی می نشاندید و با دادن هدیه و اسباب بازی دستان خالی آنها را پر از عشق و محبت می کردید و همراه آنان مشغول بازی می گشتید و در نهایت به رسم یادبود با آنها عکسی برای خاطره ها می انداختید.

امید است در ضیافت های دیگر، اطرافیان رئیس جمهور قبل از این نوع مراسمات کمی بیشتر تامل و مشورت کنند تا برنامه ای برگزار شود که هم در شان میزبان باشد و هم در شان میهمانان.