نام این روستا اتولور است و تنها 400 نفر جمعیت دارد و تا چندی پیش کسی آن را نمی‌شناخت، اما پس از اینکه رسانه‌های دولتی چین مجموعه‌ای عکس از آن را منتشر کردند، نام آن بر سر زبان‌ها افتاد. در آن مجموعه، 15 دانش‌آموز که کودکان شش ساله نیز بین آن‌ها دیده می‌شد، از یک نردبان‌ سست در حالا بالا رفتن بودند. افراد محلی به آن «نردبان آسمان» می‌گویند.

چن جی، عکاس، از طریق دوستانش از وجود این روستا و نحوه مدرسه رفتن بچه‌های روستا باخبر شد. وقتی به چن خبر رسید که بچه‌های در 14 مه قرار است به خانه برگردند، او دوربینش را به دست گرفت و از «صعود آسمانیِ» دانش‌آموزان مدرسه عکاسی کرد.

چن در مصاحبه با سی.ان.ان گفت: «بالا رفتن از آن پرتگاه توسط نردبان کار بسیار دشواری بود. نمی‌دانم پایین رفتن از آن نردبان چگونه خواهد بود!»

در هر سفر، برخی از والدین مسئولیت نظارت و مراقبت از دانش‌آموزان را بر عهده می‌گیرند. چن جی از مقایسه این کودکان با بچه‌های پولدار پکن تعجب کرده و می‌گوید: «به این قضیه فکر کنید. والدین بچه‌ها در شهر نگران این هستند که مبادا بچه‌هایشان ناراحت باشند، اما اینجا بچه‌ها باید جانشان را هر دفعه به خطر بیندازند چراکه هر ثانیه امکان سقوط آن‌ها وجود دارد.»

او می‌گوید که انگار ترس در وجود این دانش‌آموزان جایی ندارد. تاکنون فقط یکی از دانش‌آموزان ترس را احساس کرده و آن زمانی بوده که یکی از دوستانش نزدیک بوده از نردبان سقوط کند.

چین در یک دهه گذشته خصوصاً بر روی توسعه زیرساخت‌های خود تأکید کرده تا بتواند همگام با رشد اقتصاد پیشرفت کند. این وضعیت در چین همچنان در حالت نامساعدی قرار دارد. میلیون‌ها نفر هنوز زیر خطر فقر قرار دارند و پکن گفته که قصد دارد با فقر در مناطق محروم مبارزه کند. یکی از آن مناطق محروم استان لیانگشان است، یعنی همان جایی که نردبان آسمانی قرار دارد.