شکم چاق بیمارتان می کند

تدبیر24»شاخص چاقی شکمی یا نسبت دور کمر به باسن که به اختصار WHR گفته می شود، در حقیقت معیاری برای بیان نحوه توزیع چربی در بدن است، چراکه نحوه توزیع در نواحی مختلف از اهمیت بسیاری برخوردار است.
طبق تعریف، چاقی براثر افزایش بیش از حد بافت چربی در بدن است که باتوجه به نوع تجمع آن به انواع گوناگون از جمله شکمی تقسیم بندی می شود.
این در حالی است که به گفته دکتر مجید حاجی فرجی، عضو انجمن تغذیه ایران، افزایش بافت چربی در اطراف شکم و کمر می تواند خطراتی به دنبال داشته و در ایجاد برخی از بیماری ها نقش موثر دارد، این چربی ها اطراف احشا و اندام های اصلی بدن مانند سیستم گوارش، کبد و قلب را می گیرد و سلامتی را به خطر می اندازد.

** جوانان دچار چاقی شکمی شده اند
آمارها از شمار 25 میلیون شهروند چاق در کشور حکایت دارد، اما آنچه بیشتر جلب نظر می کند، گسترش چاقی شکمی در میان جوانان است.
دکتر حاجی فرجی در این خصوص گفت: متاسفانه جوانان ما دچار چاقی شکمی شده اند که این موضوع می تواند خطرات زیادی را برای آنان به وجود آورد. چاقی شکمی در کودکی و نوجوانی می تواند به چاقی های شکمی بدشکل در بزرگسالی هم منجر شود.
این متخصص تغذیه افزود: چاقی شکمی اساسا در افراد میانسال بیشتر رخ می دهد زیرا تجمع بافت چربی در شکم به مرور زمان صورت می گیرد، با این حال شاهد افزایش چاقی شکمی در نسل جوان هستیم.
وی با اشاره به روند صعودی اضافه وزن و چاقی در کشور گفت: در کشور ما اضافه وزن و چاقی به بیش از 70 درصد رسیده و متاسفانه چاقی در کودکان و نوجوانان هم افزایش پیدا کرده است.

** چاقی شکمی در مردان بیشتر است
حاجی فرجی با بیان این که چاقی شکمی در مردان بیشتر است، افزود: چاقی سیبی شکل معمولا در مردان مشاهده می شود که چاق شدن از دور شکم و پهلوها شروع می شود و چاقی گلابی شکل هم در زنان بروز پیدا می کند.
به گفته عضو انجمن تغذیه ایران، در زنان اندام تحتانی بیشتر دچار چاقی می شوند به این معنی که بافت چربی ابتدا در باسن و ران ها تجمع پیدا می کند ولی اینطور نیست که چاقی شکمی در آنان رخ ندهد.
حاجی فرجی همچنین تصریح کرد: در بسیاری از موارد شاخصی که افراد برای چاقی در نظر می گیرند، BMI یا نمای توده بدنی است. این شاخص نمی تواند گویای سلامتی افراد از نظر وزن باشد. برخی افراد با BMI نزدیک به نرمال هم می توانند چاقی شکمی داشته باشند.
وی ادامه داد: موضوع دیگر این که فردی که دارای وزن نسبتا طبیعی است، می تواند دچار چاقی شکمی باشد یا به عکس، فرد ممکن است دچار افزایش وزن باشد و چاقی شکمی نداشته باشد.
این متخصص تغذیه اظهار کرد: متاسفانه بسیاری از افراد به هر دو عارضه مبتلا هستند. اگر افراد جلوی چاقی خود را نگیرند به طور حتم به چاقی شکمی هم مبتلا می شوند.

**کبد چرب و پوکی استخوان از عوارض چاقی شکمی
وی به ارتباط مستقیم کبد چرب با چاقی شکمی اشاره کرد و گفت: هرچه این نوع چاقی بیشتر باشد، به طور یقین خطر ابتلا به کبد چرب هم بیشتر خواهد شد.
حاجی فرجی افزود: تحقیقات نشان داده است که پوکی استخوان نیز در افراد مبتلا به چاقی شکمی نسبت به افراد سالم، بیشتر مشاهده می شود و بر این اساس، به واسطه تغییراتی که خود مسبب آن هستیم، ترشحات هورمونی در بدن تغییر پیدا می کند و این موضوع به مرور سرعت پوکی استخوان را افزایش می دهد.
عضو انجمن تغذیه ایران به مردم توصیه کرد که دقت بیشتری برای کنترل چاقی شکمی داشته باشند. چرا که رفع آن بسیار دشوارتر از کاهش وزن است.
وی در این راستا بر لزوم مقابله با پرخوری و بدخوری به ویژه در میان جوانان تاکید کرد و گفت: افراد باید از مصرف غذاهایی مانند پرچرب، فرآوری شده جلوگیری کنند تا دچار اضافه وزن و چاقی به ویژه چاقی شکمی نشود.

**خطر ابتلا به سکته قلبی، سرطان و دیابت در افراد چاق شکمی بیشتر است
دکتر حامد پورآرام عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز با اشاره به این که چاقی شکمی بیانگر انباشت چربی در ناحیه دور شکم است و براساس معیارهای جهانی وضعیت پرخطر تلقی می شود، گفت: خطر حمله و سکته قلبی، پرفشاری خون، دیابت و کبد چرب در این افراد بیشتر از سایرین است.
دکتر حامد پورآرام افزود: آخرین بررسی کشور نشان می دهد که تعداد زیادی از مردم دچار اضافه وزن یا چاقی هستند، لذا توجه جدی به این موضوع و برنامه ریزی بهتر برای مقابله با چاقی شکمی ضروری به نظر می رسد.
وی با اشاره به اینکه نمی توان شیوع بیماری چاقی شکمی را در سن خاصی اعلام کرد، گفت: هرگاه دریافت مواد غذایی روزانه بیشتر از حد مورد نیاز باشد در طولانی مدت به صورت بافت چربی در بدن انباشته شده و این موضوع در هر سنی حتی کودکان می تواند رخ دهد.
متخصص تغذیه، مصرف به اندازه و متعادل مواد غذایی و فعالیت بدنی روزانه و منظم را بهترین راهکار برای مقابله با این بیماری اعلام کرد و افزود: این دو در کنار هم مانع انباشت چربی در بدن شده و حتی در صورت دریافت مازاد بر نیاز روزانه مواد غذایی، فعالیت بدنی می تواند آنها را بسوزاند و از انباشت آن به صورت چربی در بدن ممانعت کند.