کیمیاگری برای درمان چاقی!

متخصصان زیست شناسی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس (WUSM) اخیرا به یک هدف دست یافته‌اند که نوعی "کیمیاگری" محسوب شده و در آن چربی سفید را به چربی قهوه ای خوب یا همان چربی بژ تبدیل کرده اند.

چربی سفید ماده‌ای است که در اطراف روده و سایر قسمت‌های بدن تجمع یافته و باعث می‌شود که فرد با ذخیره کالری نسبتا چاق به نظر بیاید.

از سوی دیگر، چربی بژ و قهوه‌ای حاوی میتوکندری بیشتری نسبت به نمونه سفید خود هستند که این امر اجازه می دهد تا کالری‌هایی مانند قند و دیگر چربی‌ها را برای ایجاد گرما بسوزانند. داشتن چربی تیره تر به بدن کمک می‌کند تا سوخت و ساز بیشتری داشته و لاغر بماند.

از آنجا که چربی قهوه‌ای(BAT)، دارای مزیت‌های زیادی است، تحقیقات زیادی برای درک اینکه چگونه می‌توان میزان این چربی را در بدن افزایش داد انجام شده است.

تاکنون، محققان دریافته‌اند که روغن ماهی، نانوذرات دارویی، درجه حرارت پایین و سرد و داروهای قوای جنسی نقش مهمی در بهبود BAT ایفا می‌کنند.

آنها همچنین بین پروتئین و چربی قهوه همبستگی پیدا کرده‌اند و یک مطالعه نشان می‌دهد که افزایش میزان ثابت پروتئینی به نام PRDM16 در موش‌ها با افزایش BAT همراه است.

همچنین محققان در یک پژوهش دیگر دریافتند که مسدود کردن پروتئینی به نام Gq می‌تواند اثر مشابهی داشته باشد.

پژوهش جدیدی که توسط محققان در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس انجام شده نیز تایید کننده مورد دوم است.

این محققان نیز در پژوهش خود موفق به کشف پروتئینی شدند که مسدود کردن آن سبب افزایش چربی بژ می‌شود.

این پروتئین PexRAP نامیده می‌شود و محققان دریافتند که در چربی سفید، (نه قهوه ای) وجود دارد. علاوه بر این، هنگامی که موشها در محیط‌های سرد نگهداری می‌شوند، (وضعیتی که با افزایش چربی بژ و قهوه ای همراه است) سطوح PexRAP در سلول‌های چربی سفید آنها کاهش یافته و سبب می‌شود که چربی سفید به چربی بژ تبدیل شود.

آنها به این نتیجه رسیدند که پروتئین PexRAP از تبدیل چربی سفید به چربی قهوه ای جلوگیری می‌کند بنابراین با مسدود کردن آن، چربی سفید می‌تواند به چربی بژ تبدیل شود.

محققان این پژوهش معتقدند که با استفاده از این روش می‌توان تحولی در زمینه درمان چاقی ایجاد کرد که این امر هدف نهایی تحقیق آنها است.

آنها برای آزمایش این روش جدید،گروهی از موش‌ها را مهندسی ژنتیک کردند به گونه ای که نمی‌توانستند PexRAP تولید کنند.

سطح چربی قهوه ای در این جوندگان نسبت به هم نوعان‌شان بیشتر بود و آنها به وجود مصرف میزان کالری مشابه با گونه‌های دیگر، باز هم لاغر مانده و چاق نمی‌شدند.

موش‌های اصلاح شده همچنین سطح بالاتری از سوزاندن کالری را از خود نشان دادند.

محققان در حال حاضر به دنبال این هستند که چطور می‌توان این پروتئین را به صورتی ایمن و بدون اینکه دمای بدن انسان بیش از حد بالا رفته و باعث تب شود، مسدود کرد.

این پژوهش در مجله Cell Reports منتشر شده است.