هدفمان از انتخاب روحانی را فراموش نکنیم

تدبیر24»این واقعیت وجود دارد که احساس کنیم جایگاه آقای روحانی ویژه است و گرفتاری‌های مخصوص به خود را دارد. ممکن است جامعه انتقاداتی نسبت به بعضی از عزل و نصب‌ها و آمدن و رفتن برخی از افراد داشته که طبیعتا نمی‌تواند دلیل روشن و شفافی بر تغییر جهت‌گیری آقای روحانی باشد. آنچه برای ما مهم است، عملکرد دولت است که احساس کنیم دولت وعده‌هایی را که به مردم داده متعهدانه دنبال می‌کند و از حقوق مردم عقب‌نشینی نکرده است. به‌نظرم قضاوت کردن با این سرعت شاید خیلی مطابق واقع و منصفانه نباشد. همیشه افرادی که دستی از دور بر آتش دارند، خیلی راحت‌تر نقد می‌کنند که بعضا با واقعیات همخوانی ندارد. ما قرارمان بر این است که آنچه را تابه‌حال از آقای روحانی دیده شده، ملاک قرار دهیم. گرچه در برخی از عزل و نصب‌ها گلایه‌های متعدد نسبت به آقای روحانی وارد شده و می‌شود، ولی به هر صورت مساله عملکرد این افراد اهمیت بیشتری دارد و ما همچنان امیدواریم همان‌طور که رئیس‌جمهور محترم تاکید می‌کند، بر سر تعهداتش باشد و طبیعتا تا وقتی که‌ این‌طور است، با هر فرد و جناح فکری که کار کند، انتقاد جدی بر او وارد نیست. این حق آقای روحانی است که فکر کند در وضعیتی که قرار گرفته از چه افرادی استفاده کند تا بتواند وعده‌های داده‌شده را دنبال کند. لذا صرف اینکه بخواهیم از الان و در شرایط کنونی قضاوت کنیم که مدت زیادی از روی کار آمدن دولت دوم دکتر روحانی نگذشته، شاید خیلی منصفانه و واقع‌بینانه نباشد. باید منتظر بود تا ببینیم عملکرد افراد کابینه چگونه خواهد بود. این روزها شاهد بازار داغ گمانه‌زنی از سوی برخی افراد هستیم که بیشتر ریشه در وضعیت چینش کابینه دارد. اغلب مسائلی که این روزها مطرح می‌شود، واقع‌بینانه نیست یا حداقل احساس می‌کنم هنوز مستندات قابل‌قبولی وجود ندارد که یک سیاستمدار بتواند شرایط سال 1400 را پیش‌بینی کند. همان‌طور که می‌دانیم، در کشور ما گاهی اوقات در عرض مدت کوتاه چند ماه آن‌چنان فضای سیاسی جابه‌جا می‌شود که همه پیش‌بینی‌های قبل از آن را بهم می‌زند. این تلقی که بتوانیم چهار سال بعد را با همه نوسانات احتمالی حدس بزنیم، بیشتر به گمانه‌زنی شبیه است که البته کسانی بی‌محابا دست به گمانه‌زنی می‌زنند. به‌نظرم وضعیتی که در حال حاضر کشور در آن قرار گرفته، چه در منطقه و چه در عرصه بین‌المللی و مشکلاتی که از نظر داخلی همه ما می‌دانیم که بر سر راه دولت وجود دارد، اقتضائات خاص خود را هم دارد و این‌چنین نیست که آقای روحانی به همه ‌این مسائل اشراف نداشته باشد. به‌نظر می‌رسد زود تصمیم گرفتن و زود اظهارنظر کردن چندان به واقعیت نزدیک نباشد و باید کمی بگذرد تا ببینیم آنچه از درون دولت تا یک‌سال آینده درمی‌آید چه وضعیتی پیدا می‌کند و تا وقتی که به یک تغییر مشخص در جهت‌گیری دولت نرسیده‌ایم که هنوز هم نرسیده‌ایم و آثار چندانی هم در این‌باره وجود ندارد، نمی‌توانیم با اظهارنظر به دولت کمک کنیم. گاهی اوقات بر کسانی که در امر سیاست هستند، امر مشتبه می‌شود! باید ببینیم انتظارمان از آقای روحانی چیست و چه بوده‌ است؛ آیا از ایشان انتظار یک دولت اصلاح‌طلب داشته‌ایم یا با حمایت از آقای دکتر روحانی هدف دیگری را دنبال می‌کرده‌ایم؟ شاید مهم‌ترین هدف این بود که بتوانیم به‌نحوی مسیر منحرف‌شده مدیریت کشور را به ریل اصلی برگردانیم. اگر ما آن هدف را فراموش نکرده باشیم، طبیعتا در اظهارنظرها و ارزیابی‌هایمان واقع‌بینانه‌تر خواهیم بود. هرچه سطح انتظاراتمان را بالاتر ببریم، احتمال دلسردی بیشتر می‌شود. یادمان باشد در ابتدا بهترین کار برایمان انتخاب فردی بود تا بتواند جلو مدیریت اجرایی افرادی را بگیرد که هشت سال کشور را با مشکلات عدیده روبه‌رو کردند. لذا آقای روحانی را بر دیگران ترجیح دادیم و در دور دوم هم تصورمان این بود که‌ این مسیر هنوز راه درازی در پیش دارد و بهتر است خود ایشان این مسیر را ادامه دهد تا بتواند برخی از این مشکلات به‌وجودآمده را برطرف کند و بستر و زمینه اجتماعی هم برای فعالیت‌های دیگر اجمالا فراهم باشد. اگر این هدف فراموش نشود، شاید تا حالا که آقای روحانی سر کار است و ما هم شاهد و ناظرهستیم، اگرچه ممکن است انتقادات جدی ای هم داشته باشیم، ولی آقای روحانی نسبت به گزینه‌های دیگر قابل دفاع‌تر باشد. دکتر روحانی در سخنانش خود را به وعده‌هایی که به مردم داده، وفادار می‌داند و پایداری‌اش را اعلام می‌کند. تحول روشنی هم در دولت اتفاق نیفتاده که خلاف این جهت را نشان دهد. دکتر روحانی اصرار بر این دارد که همچنان به رأی و خواست مردم و وعده‌هایی که مطرح کرده، متعهد است و برای تحقق آنها تلاش می‌کند و از طرفی تا دلیل محکمی برای تغییر جهت وجود نداشته باشد، باید به سخن رئیس دولت اعتماد کنیم.