انتخابات اخیر هیأت رئیسه مجلس صحنهای بود که فقط در صورت ائتلاف دو فراکسیون با یکدیگر موفقیت حاصل میشد. لذا هر فراکسیونی بگوید که تنها در انتخابات شرکت میکند، شکست خواهد خورد.
تدبیر24» با این حال فراکسیون امید اعلام کرد که با هیچ کدام از فراکسیونها ائتلاف نمیکنیم و فقط لیست خود را میدهیم. در حالی که منتظر بودیم با مستقلین ائتلاف کنند. در حالی که امیدیها نخواستند، فراکسیون مستقلین باید چکار میکرد که اکنون برخی میگویند انتظار حمایت داشتهاند. اعضای فراکسیون امید باید از آقای عارف مسئولیتپذیر باشند و در اظهاراتشان افراد دیگر را زیر سوال نبرند. فراکسیون امید از اول میدانست که تعداد فراکسیون صد نفر بوده و بدون ائتلاف با فراکسیون دیگر پیروز نمیشوند، اما از همان ابتدا بر نیروی خود تکیه کرد؛ اتفاقی که مسبوق به سابقه بود. حال که در این انتخابات شکست خوردند و کرسی نایب رئیسی را از دست دادهاند به جای محکوم کردن سایرین، باید خود را سرزنش کنند؛ چرا که اگر فراکسیون امید به رای مستقلین نیاز داشت با این فراکسیون ائتلاف میکرد. وقتی آقای عارف حتی حاضر نشد با رئیس فراکسیون مستقلین آقای جلالی صحبت کند و وی را به آقای حسینزاده حواله داد، مستقلین باید چه میکردند؟ خودمان بیش از آنها از رای نیاوردن آقای مطهری ناراحت هستیم، اما وقتی با مستقلین برخورد تحقیرآمیز صورت میگیرد که گویی نیروی فراکسیون امید هستند، به اعضای فراکسیون برمیخورد. هرچه خواستیم از اعضای فراکسیون دلجویی کنیم که از آقای مطهری حمایت کنند نشد. آقای پزشکیان نیز قومیتی رای آورد و رای او از جانب فراکسیون امید نبود. این در حالی است که آقای کواکبیان اظهار کرده، این رویکرد فراکسیون امید بدین خاطر بوده که همه بدانند ما حداقل هستیم و مردم نباید از حداقل انتظار داشته باشند. مسلما این رویکرد منطقی و درست نیست چرا که اصلاحطلبان در همه مجالس حداقل هستند. در مجموع رویکرد آنها موجب شد کرسی مهمی چون نایب رئیسی مجلس از دست برود و آقای مطهری نتواند رای بیاورد. گرچه من خودم به آقای مطهری رای دادم، اما چون ائتلافی از سوی فراکسیون امید صورت نگرفت مجموعه فراکسیون مستقلین آتش به اختیار عمل کرد. مستقلین گرچه با شخص آقای عارف اختلاف نظر شدید دارند، اما برای اینکه آقای مطهری بالا بماند و استراتژی ائتلاف حفظ شود حدود 10 روز در پی امیدیها بودند، چون احساس قرابت و نزدیکی بیشتری با آنها داشتند، اما این امیدیها بودند که نخواستند این استراتژی حفظ شود. مشخص است زمانی که فراکسیون امید حاضر نیست بخش مهمی از مجلس را که مستقلین هستند، ببیند و با آنها ائتلاف کند، مسلما آنها نیز رویکرد دیگری اتخاذ میکنند. برخی از اصلاحطلبان که ادعای خرد جمعی و مشارکت عمومی دارند، انحصارگری نشان داده و بدون ائتلاف وارد انتخابات شدند. اگر حرف چنین چهرههایی از اصلاحطلبان درست بود، آقایان تاجگردون، مطهری و تابش در موضع مخالف آنها صحبت نمیکردند. چند روز قبل از انتخابات برخی تذکرات مطرح شد که این روال به فراکسیون امید ضربات جبران ناپذیری میزند، اما بخشی از امیدیها به کار خود پرداختند و در نتیجه نه تنها ریاست را بهدست نیاوردند، بلکه نایب رئیسی را نیز از دست دادند. از طرف دیگر اخیرا آقای عارف گفته در انتخابات مجلس آتی نیز به صورت مستقل و بدون ائتلاف وارد خواهیم شد که مسلما اگر این اتفاق رخ دهد و ائتلافی شکل نگیرد، اصلاحطلبان شکست خواهند خورد. چرا که سال 94 نیز اجماع و ائتلاف انتخاباتی عامل پیروزی بود. در انتخابات سال جاری نیز فقط با ائتلاف میتوان پیروز شد و حضور مستقل مساوی با شکست است.
غلامعی جعفرزاده، نایب رئیس فراکسیون مستقلین مجلس