آمریکا نگرانی های اسرائیل را رفع کند!

ساتلوف در ادامه این مقاله با تمجید از به گفته او ˈانعطاف شگفت انگیز اسرائیل در قبال ناملایمات اقتصادی جهانی ˈ مدعی شده که ˈاسرائیل امروز دارای یکی از قوی ترین پول ها در جهان است و همانگونه که مایکل اورن سفیر سابق اسرائیل در آمریکا با خرسندی یادآوری می کند، این اعجاز شامل شاهکارهای فنی و حتی صدور شراب به فرانسه و خاویار به روسیه استˈ.

مدیر اجرایی اندیشکده آمریکایی واشنگتن در ادامه به بحث توافقنامه هسته ای با ایران پرداخته و نوشته است:ˈ در نهایت، همه چیز به ایران و آمریکا برمی گردد. طرفداران توافقنامه گام نخست بین ایران و ائتلاف تحت امر آمریکا می گویند که این توافقنامه ساعت پیشرفت هسته ای ایران را متوقف کرده است و این فرصت را به دیپلماسی می دهد که این برنامه را برچیند و ایران را از توانایی تبدیل به کشوری در آستانه دستیابی به سلاح هسته ای محروم کندˈ.

مخالفان این توافقنامه نیز می گویند که دولت اوباما به خاطر نتیجه حداقلی، اهرم فشار حداکثری را ضایع کرد و کمترین اهرم فشار را در اختیار ائتلاف بین المللی برای انعقاد توافقنامه ای جامع قرار داد.

وی افزوده است: فرای مساله هسته ای ، نفوذ ایران در منطقه رو به گسترش است . در سوریه اسد به پیروزی های چشمگیری رسید، در عراق، جایی که نفوذ ایران در آستانه خروج آمریکا رو به رشد است و حتی در خلیج(فارس) جایی که برخی سران محلی متوجه نشانه های آن شده اند و ممکن است مانع آن شوند، همچنان با سرعت ادامه دارد. با این حال، اسرائیل نمی تواند مانع آن نشود، رابطه اسرائیل با آمریکا از اهمیت بسیاری برخوردار است.

به نوشته ساتلوف، واشنگتن و بیت المقدس(تل آویو) همیشه اختلافاتی داشتند که در برخی موارد بسیار عمیق بود. آمریکا از 1948 تا 1967 با گسترش اسرائیل در ورای مرزهای درنظر گرفته شده در قطعنامه سازمان ملل مخالفت کرد. با وجود درخواست های مکرر اسرائیل آمریکا هیچگاه بیت المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت نشناخت. آمریکا و اسرائیل حتی بر سر علت عدم پیشرفت مذاکرات صلح – اشغال اراضی فلسطین از سوی اسرائیل و یا امتناع اعراب از به رسمیت شناختن مشروعیت کشور اسرائیل - اختلاف نظر دارند. به رغم همه این موارد، آمریکا و اسرائیل راهی را برای همکاری پیدا کردند که مورد رشک کشورهای جهان است.

مدیر اجرایی موسسه واشنگتن در ادامه افزوده است: اما، با توجه به عمق اختلاف آمریکا و اسرائیل بر سر ایران، این همکاری ممکن است در سال 2014 با سخت ترین آزمون ها مواجه شود. دهه ها (از سال 1982) از مخالفت آشکار نخست وزیر اسرائیل با طرح دیپلماتیک رئیس جمهوری آمریکا می گذرد. از سال 1956 نیز که رئیس جمهوری وقت آمریکا علنا اعلام کرد که او و نه نخست وزیر اسرائیل است که می داند بهترین منافع اسرائیل کدام است، سال ها می گذرد. جای امیدواری است که حتی اوباما نیز شانس دستیابی به توافقنامه جامع با ایران را 50- 50 می داند. گزینه جایگزین که احتمالا تمدید این توافقنامه موقت خواهد بود، به بحرانی عمیق تر با اسرائیل دامن خواهد زد و با توجه به روابط لطمه دیده آمریکا و اسرائیل می تواند به اقدامات یکجانبه اسرائیل بیانجامد. از آنجا که با آرام شدن اوضاع، اسرائیل به حمایت آمریکا نیاز دارد، شاید این به عنوان بدترین لحظات تلقی نشود اما، نزدیک است.

ساتلوف نوشته است: از این رو، باید امیدوار بود که دیپلمات های آمریکایی در سال 2014 توافقنامه نهایی را با ایران به سرانجام برسانند که نگرانی های اسرائیل را برطرف کند و این لحظه بحران را به فصلی در کتاب تاریخ آینده بسپارند. در غیر این صورت، اسرائیلی ها علاوه بر قیمت پنیر به مسایل دیگری هم خواهند اندیشید.

**هدف ایرنا از انتشار این نوع مقالات اندیشکده ها ، اطلاع رسانی درباره نگرش این اتاق های فکر است و انتشار این مقاله ها الزاما به معنای تایید محتوای آنها نیست.