جشنواره چیک چیک چه شد؟

فروردین‌ماه 1391 فراخوانی برای گرفتن آثار عکاسان مطبوعاتی برای برگزاری نخستین جشنواره‌ی تخصصی عکس مطبوعاتی در زمینه‌های خبری، ورزشی، مستند اجتماعی، پرتره و طبیعت و محیط زیست داده شد. آثار ارسال شدند و حتی مرحله‌ی نخست داوری نیز انجام شد؛ اما با وجود اعلام این‌که برگزاری اختتامیه‌ی این جشنواره در خردادماه همزمان با اختتامیه‌ی جشنواره‌ی فصلی مطبوعات، در این مراسم خبری از معرفی برترین عکس‌های مطبوعاتی نبود.

به گزارش خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران بانی اصلی و برگزارکننده و سرای روزنامه‌نگاران ایران به نمایندگی از معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، پشتیبان مالی این جشنواره بود، جشنواره‌ای که به سرانجام نرسید. در حال حاضر بیش از یک سال از این ماجرا می‌گذرد، اما کسی تا‌ کنون درباره‌ی دلیل سامان نگرفتن نخستین جشنواره‌ی تخصصی عکس مطبوعاتی توضیحی نداده است.

کاووس صادق‌لو – دبیر نخستین جشنواره‌ی تخصصی عکس مطبوعاتی و رییس هیأت مدیره‌ی انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی – درباره‌ی این جشنواره به خبرنگار ایسنا گفت: برای برگزاری یک جشنواره‌ی تخصصی عکس مطبوعاتی، هیچ کسی بانی نبود. علاوه بر این، از نظر ما بخش عکس جشنواره‌ی سالانه مطبوعات، ناقص است و برگزاری آن نادرست. بنابراین برنامه‌ریزی‌ها برای برگزاری این جشنواره در انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی انجام شد و پیش از اطلاع‌رسانی به‌دنبال پشتیبان مالی گشتیم. چند نهاد قول دادند با ما همکاری داشته باشند. در این میان، با معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز صحبت شد. آقای محمدزاده از این طرح استقبال کرد و بعد از این‌که برآوردهای مالی انجام شد، معاونت مطبوعاتی به ما اعلام کرد که به بقیه‌ی اسپانسرها نیازی نیست و ما را به شرکت نشرآوران و سرای روزنامه‌نگاران ایران ارجاع دادند.

او ادامه داد: از آنجا که چند بار با توافق‌های ضمنی برای وزارت ارشاد کار انجام داده بودیم و آن‌ها هم خوش‌قولی کرده بودند، برای گرفتن آثار اطلاع‌رسانی کردیم و حتی بخش اول داوری‌ها نیز انجام شد.

وی توضیح داد: برای مرحله‌ی دوم به‌سراغ مسوولان در وزارت ارشاد رفتیم تا بخشی از هزینه‌ها را دریافت کنیم؛ اما با وعده‌های امروز و فردا، کار عقب افتاد تا این‌که یک روز خواستند تا پنج روز دیگر اسامی برندگان را اعلام کنیم! انجمن نیز اعتراض کرد که چگونه وقتی هیچ هزینه‌ای حتی هزینه‌های دبیرخانه پرداخت نشده است ما اسامی را اعلام کنیم؟ وقتی پول نیست تا به داور پرداخت و جوایز را تعیین کنیم، این‌ کار شدنی نیست، دوستان اختتامیه را چند هفته به عقب انداختند و دوباره چند هفته بعد، بدون این‌که اقدام دیگری انجام شود، آقای امرایی – مدیر سرای روزنامه‌نگاران – در خبرها اعلام کرد که اختتامیه‌ی «جشنواره‌ی تخصصی عکس مطبوعاتی» همزمان با جشنواره فصلی مطبوعات برگزار می‌شود. در نهایت، کار به اینجا رسید که اختتامیه‌ی این جشنواره برگزار نشد و نخستین جشنواره تخصصی عکس مطبوعاتی نیمه‌کاره رها شد.

صادق‌لو در پاسخ به این‌که چرا به‌سراغ اسپانسر دیگری برای برگزاری جشنواره نرفتید؟ گفت: وقتی پروژه‌ای با نام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز می‌شود، اسپانسر‌های دیگر، سخت حاضر به همکاری می‌شوند. از طرف دیگر، با توجه به این‌که این طرح تا امروز نیمه‌کاره مانده است، عکاسان نیز سخت‌تر اعتماد می‌کنند تا آثار خود را دوباره شرکت دهند.

او افزود: متأسفانه متعهد نبودن اسپانسر موجب شد این جشنواره به سرانجام نرسد.

رییس هیأت مدیره‌ی عکاسان مطبوعاتی با بیان این‌که دوستانی که می‌گویند ما کوتاهی کرده‌ایم، پاسخ دهند چرا با ما قرارداد نبستند، اظهار کرد: آقای محمدزاده همیشه قولی را که داده، تا پایان عملیاتی کرده است؛ اما چون این طرح را به‌دست کسی دیگر سپرد، به سرانجام نرسید. ما چند مورد با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و آقای محمدزاده همکاری داشته‌ایم، ایشان پای هر حرفی که زده، ایستاده است؛ اما متأسفانه این جشنواره را به‌دست کسانی سپرد که حتی می‌خواستند بگویند جشنواره متعلق به سرای روزنامه‌نگاران ایران است و انجمن صنفی فقط مجری آن است.

صادق‌لو با تأکید بر این‌که نگاه ما به این جشنواره به‌صورت یک سلسله جشنواره‌های تخصصی بود که حتی می‌توانست به خارج از مرزهای ایران نیز برسد، بیان کرد: برای این جشنواره تندیس‌های ویژه‌ای طراحی شد و حتی مذاکراتی برای اعتبار تقدیرنامه‌ها انجام شد.

او درباره‌ی این‌که چرا برای گرفتن اسپانسر به‌سراغ یک نهاد دولتی رفتید؟ گفت: توجه داشته باشید ما با چند نهاد صحبت کردیم که یکی از آن‌ها دولتی بود. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌عنوان پشتیبان مالی این طرح بود نه سیاست‌گذار آن. از طرفی وزارت ارشاد به‌عنوان نهادی است که برای طرح‌های فرهنگی هزینه می‌کند. متأسفانه شرکت‌های خصوصی از اسپانسر شدن هراس دارند، اگر یکی از شرکت‌های لوازم عکاسی در ایران شعبه داشت این جشنواره به بهترین نحو برگزار می‌شد.

وی تأکید کرد: این پروژه قطعا ادامه پیدا خواهد کرد و امیدوارم بتوانیم با کارشناسی، یک جشنواره‌ی خوب را در حد شخصیت عکاسان مطبوعاتی برگزار کنیم. مهم است که بدانیم این جشنواره علاوه بر جنبه‌ی رقابتی، جنبه‌ی آموزشی نیز دارد و می‌توان قواعد عکاسی بین‌المللی را در قالب آن به عکاسان مطبوعاتی آموخت.