بازداشت رئیس ایستگاه101 آتش نشانی

در این که این اتفاق ناگوار و تلخ دل همه ایرانیان را به درد آورده هیچ شکی نیست، در این که دو مادر از میان ما رفته اند و داغشان هرگز از دل فرزندانشان پاک نمی شود هم شکی نیست اما یک لحظه به این فکر کرده اید که در طول شبانه روز که بارها و بارها خطر در کمین ماست و با درایت و فداکاری آتش نشانان مرگ را شکست می دهیم چرا هرگز یادی از این قهرمانان نمی کنیم؟؟؟؟؟ چرا یادمان می رود که در یک رسانه یک خط مطلب درباره این قشر فداکار بنویسیم؟؟؟ فقط وقتی شهید می دهند دو سه روزی ژست شهروند فهیم را به خود می گیریم و بعد همه چیز به دست فراموشی سپرده می شود.از نزدیک شاهد زندگی یک آتش نشان بوده اید؟؟؟؟؟ وقتی صبح خسته و هلاک از ماموریت 6 ساعته با سر و رویی سیاه و دود گرفته، دستانی سوخته و صدایی که از فرط دود در نمی آید به خانه بر می گردد؟؟؟؟ وقتی برای نجات جان یک انسان کتفش در می رود و بعد از سال ها هنوز این درد کهنه را با خود دارد؟؟؟؟؟؟؟ مگر در حرفه و شغل همه ما خطا نیست؟؟؟؟مگر کسانی که کارشان نجات آدم است قدرت خدایی دارند که همیشه قهرمان بمانند و همه را از مرگ برهانند؟؟؟ چرا وقتی امید عباسی برای نجات یک کودک فدا می شود وظیفه اش را انجام داده اما وقتی یک دستگاه فرمان نمی برد، باید راننده اش را بازداشت کرد؟؟؟ چرا وقتی یک آتش نشان جانی را نجات می دهد تشویق نمی شود فقط وقتی موفق نشده همه را نجات دهد باید تنبیهش کرد........حقا که بی انصافیم حقا......

افسوس از این مردم،که به ایستگاهمان حمله کردند،ناسزا گفتند،حیف ما که وقتی زنگ حریق به صدا در می آید به کمک کسانی میرویم که این گونه رفتار میکنند.متاسفم