هرچند در مقدمه این یادداشت مجبور به بیان تکرار کلمات گذشته شدم اما اهمیت رسانه در اصلاح امور میتواند توجیه کننده این عمل باشد.
تدبیر24: مصلحت اندیشی، محافظه کاری، سازش، منفعت طلبی و سیاسی کاری همیشه میتواند جزء آفتهای یک رسانه به شمار آیند. آفتهایی که هر یک به تنهایی میتواند خط و خطوط اصلی یک رسانه را از مسیرخود خارج نماید. رسانهها در حقیقت چشمی بینا، گوشی شنوا و نهایتا زبان گویای جامعه هستند، نارسائی و کمبود در هر یک از این اجزای سه گانه میتواند، ضربات جبران ناپذیری را برپیکر جامعه وارد نماید.
دیدن و چشم فرو بستن به هر بهانهای، میتواند برچالشهای مختلف اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی کشور بیفزاید و مالا به افزایش آمار فساد منجر گردد. به هر حال با مروری مختصر دراخبار یکی دو دهه اخیر، درمی یابیم که ضعف رسانه به گرایشهای مختلف سیاسی و پیروی کور کورانه میتواند چه صدمات جبران ناپذیری را به کشور وارد نماید.
هچنان که میدانید، کاردولتها در زمینه اجرای بعضی از طرحها ممکن است با ایراداتی همراه باشد، ایراداتی که با چشم فروبستن رسانهها و ماله کشی و توجیه آبکی مرتفع نمیگردد. اگر ایرادی هست وظیفه رسانه نقد سازنده در جهت رفع عیب است نه ماله کشی.
همچنان که طی این روزها شاهد بودیم یک سو مدیریت جزئی در زمینه شناسایی و توزیع سبد کالا صورت گرفت و خوشبختانه با بیداری و تیز هوشی رسانهها موارد نارسایی سریعا به مدیران محترم دست اندرکار منتقل شد. ابن در حقیقت کمک به دولت بود، همچنان که شاهد بودیم مسئولان هم با مشاهده مشکلات موجود سریعا در جهت رفع آن اقدام کردند.
اما آنچه باعث دلخوری بود اولا تسویه حساب تند رسانههای اصولگرا بود که سعی داشتند به جای یک نقد سازنده و ارائه راهکار از سبد کالا پیراهن عثمانی برای بعضی از مدیران و وزرای دولت نوپای تدبیر و امید بسازند و ثانیا ماله کشی بیمنطق بعضی از رسانههای نو پای اصلاح طلب، و چشم فروبستن به بررخی از ناهماهنگیهای دولت در این زمینه، این رسانهها تصور میکنند که با توجیه بعضی از سوءعملکردهای، میتوانند کمک حال دولت باشند.
متاسفانه یکی از عوامل عمده مشکلات و گرفتاریهایی کشور، طی هشت سال گذشته را میتوان ناشی از اینگونه نگاه رسانهها و پیروی از مکانیزم عصبیت جاهلی آنان دانست. رسانههای اصولگرا که به بهانه حضور دولت همسو و تقویت آن چشم به روی بسیاری از نارساییها و سو مدیریتهای آن میبستند و بیشتر به ماله کشی و توجیه خرابکاریها ی دولت میپرداختند و رسانههای نیمه اصلاح طلب هم از بیم توقیف و گرفتاری جرات بیان مشکلات را نداشتند.
این بود که در نبود این چشم بینا و گوش شنوا دولت در تمامی امور یکه تازی میکرد و راه ناصواب خود را با غرور میپیمود، راهی که این روزها همگی بر خروجیهای آن اشراف داریم. اینکه جناب آقای دکتر روحانی به عناوین مختلف در باب باز بودن فضای نقد و گفتگوی سازنده در جامعه اصرار دارند در حقیقت به خاطرکمک به دولت است، ایشان بخوبی میدانند که در پیچ و خم اینجاده ناهموار و برای گذار از گردنه موفقیت، دولت به جد نیازمند راهنمایی همه گروهها و احاد مردم و از همه مهمتر رسانهها و مطبوعات آزاد است.
از این رو به عنوان یک برادر کوچکتر به همه دست اندرکاران و همکاران خودم در رسانهها و مطبوعات اصلاح طلب توصیه میکنم که راه اشتباه بعضی از رسانههای اصولگرا را تجربه نکنند. کار رسانهها ماله کشی نیست نقد سازنده است.