نتيجه توفيق در مذاكره مستقيم با آمريكا

تدبیر24: حال که بعد از 35 سال قطع رابطه بين ايران و آمريکا، مدتي است طرفين به صورت مستقيم با يکديگر رودررو صحبت و مذاکره مي کنند اميد آن است که يخ مناسبات و ديوار بي اعتمادي فرو بريزد، ممکن است نگارنده با اين نوشتار متهم به آمريکادوستي بشوم که هنوز اتهامي سخت و صعب در ايران است و نزد بعضي از افراد، انگار عقربه زمان کماکان در حوالي آبان ماه سال 1358 متوقف مانده که مذاکره مرحوم مهندس مهدي بازرگان نخست وزير موقت ايران با گروه آمريکايي شرکت کننده در جشن استقلال الجزاير منجر به استعفا و سپس اشغال سفارت آمريکا شد. نزد اين عده زمان 35 سال هنوز کافي نيست که به اين واقعيت برسيم مذاکره و حتي برقراري روابط با قبول يا پذيرش جايگاه ايران انقلابي در معادلات جهاني از ناحيه طرف آمريکايي به مراتب بهتر از قطع رابطه اي است که در زمينه هاي مختلف، مشکلاتي را پديد آورده است. در دهه 40 شمسي وقتي آمريکا به ويتنام شمالي حمله کرد و اين کشور را بمباران مي کرد نگارنده به لحاظ علاقه اي که مرحوم پدرم به اخبار روز داشت و من هم شنونده اخبار بودم، وقتي مي شنيدم که هواپيماهاي غول پيکر آمريکايي دره رود «مکنک» را بمباران مي کنند و زماني که از تلفات بالاي انساني از خلال اخبار باخبر مي شدم و از طرفي مي شنيدم که هيات هاي نمايندگي آمريکا و ويتنام در پاريس مشغول مذاکره هستند در عوالم نوجواني با بغض به قضيه نگاه مي کردم که چگونه ممکن است خاک يک کشور بمباران بشود و گروه گروه مردم کشته شوند اما در گوشه ديگر هيات هاي نمايندگي اين دو کشور با هم مذاکره کنند؟! خامي نوجواني بغضي به همراه داشت که در خلال آن مذاکره کنندگان را نمي بخشيدم اما گردش زمان مرا به اين پختگي رساند که مي توان با حفظ تمام و کمال حقوق خود با دشمن نيز مذاکره کرد.
 
امروزه به جرات مي توان گفت، نمي توان دورخود حصارکشيد و از دنيا جدا شد زيرا علم و تکنيک و صنعت چنان به هم پيوسته است و سرنخ هريک از ابزار و لوازم توسعه در ديگر کشورهاست که دوري از هريک از آنها مي تواند مانع رشد و پيشرفت باشد. براي نمونه صاحب اين قلم به عنوان کشاورز باغدار عرض مي کنم مسايل فيمابين با ايالات متحده، مشکلات زيادي پديد آورده است. پسته محصولي است مختص ايران و با همين نام در همه جهان شناخته مي شود. بيشترين توليد هم تا سال 1357 متعلق به ايران بوده، از سال 58 که تحريم واردات پسته از ايران در آمريکا عملي شد احداث باغ پسته در آمريکا به عنوان محصولي اقتصادي مورد توجه قرار گرفت؛ کشوري که تا سال 1358 توليد کننده پسته نبود با سرعت شروع به احداث باغ کرد و هم اکنون مقام اول توليد پسته را در جهان از آن خود کرده و رقيب پرقدرتي براي ايران است. باغداران ايراني که درحوادث انقلاب باغات خود را از دست دادند با مهاجرت به آمريکا دراين رشته فعال شدند. نبود رابطه با آمريکا مانع از ورود فناوري پسته آمريکايي به ايران شد، هم اکنون باغدار آمريکايي با تکيه بر يافته هاي علمي و ترويجي حداقل 4/5 تن در هکتار برداشت محصول دارد اما باغدار ايراني کمتر از يک تن توليد دارد. سرانه توليد در سطح هکتار درآمريکا حداقل چهار تن و در ايران کمي بيش از 200کيلوگرم است. اين تفاوت ناشي از عدم امکان استفاده از فنون توليد محصول پسته از آمريکا به ايران است. در ديگر زمينه ها نيز همين وضع تاحدودي حاکم است. آب و خاک تنها با تکنولوژي و ترويج علمي مي تواند توليد بيشتري داشته باشد که جمعيت رو به افزون را تغذيه کند و امنيت غذايي را پشتوانه خود داشته باشند که از دانش روز فاصله نداشته باشيم. هم اکنون جايگاه ايران درجامعه جهاني آنقدر متعالي است که همه کشورها به قدرت ايران اعتقاد و باور دارند در نشست هاي ژنو و وين عمده کشورهاي جهان يک طرف ميز مذاکره و ايران با صلابت طرف ديگر ميز مذاکره است. اميد است با حفظ موقعيت برترايران بتوانيم پشت ميز مذاکره، حق و حقوق ملي خود را در سطح جهاني به اثبات برسانيم تا با حضور فعال تر در خانواده جهاني، کاستي ها را به سرعت پرکنيم.