تدبیر24 : محمد رمضانی* وقتی که شنیدیم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بعد از دیدار با هنرمندان افتتاح استودیوی موزه موسیقی را به عنوان اولین بخش از فعالیت هنری این وزارت خانه کلید می زند نشان دهنده ی ضرورت توجه به این حوزه است.
موسیقی
از دیر باز همواره هم پای غم و شادی مردم بوده است چرا که با فرهنگشان آمیخه است، این
نواها شریک زندگی ایرانیان واقوام ساکن آن است و تاریخ سیاسی اجتماعی وفرهنگمان
نیز درآن نهفته است.بازبینی
مرزداری ها، رشادت ها ،رنج ها ،حماسه ها وحتی روایت ها وداستان های عاشق ومعشوق
های پاک را با مرور آوا ونواهای بخشی های شمال خراسان،عاشیق های آذربایجان وتنبور
نوازان و دف نوازان کردستان می توان یاد کرد.اگر امروز شاهد غرب زدگی موسیقی در بین
جوانانمان هستیم به دلیل نبود فضا برای
اجرا وانتقال آثار ناب ایرانی از سوی پیشکسوتانمان است.
در
این میان تنگ نظری های مسئولین مزید بر علت شده است چرا که ترس از موسیقی اصیل ایرانی
مان باعث شده تعداد آلبوم های زیر زمینی بیشتر از آلبوم های مجاز موسیقی باشد.آواها
و نواهای ایران که روزی یاد آور داستان های حماسی حضرت علی (ع) بود و یا فراز و
نشیب اقوام ایران در طول تاریخ بود امروز با بی توجهی جای خود را به موسیقی مبتذل
داده است.
غنی
بودن موسیقی نواحی ومحلی اقوام ایران بر هیچ کس پوشیده نیست اما در این میان شناسنامه
ای از هنرمندان موسیقی اقوام و ملودی های آنها در دست نیست.میدانیم که موسیقی محلی
از قاعده خاصی برخوردار نیست و فقط به صورت سینه به سینه و نسل به نسل از سوی
پیشکسوتان این عرصه انتقال یافته است.هرچند شاید تبلیغات نادرست و بی مهری ها باعث
کم توجهی به این نوع موسیقی شده است ولی سرمایه کنونی این عرصه، پیشکسوتان
فرهنگمدار ما هستند که باید قبل از غروبشان دانسته های گرانبهایشان را ذخیره کنیم.
در
سالهای اخیر ما شاهد سکوت جمع کثیری از پیشکسوتان عرصه موسیقی محلی شدیم اینک با
این قدم مبارک در دولت تدبیر و امید، افتتاح استودیوی موزه موسیقی می توان امیدوار
بود که دریچه ای باز شده است تا موسیقی ما ماندگاربماند.
برگزیده جشنواره ملی جوان ایرانی*