واقعيت انتخابات تهران

واقعيت انتخابات تهران

عباس عبدی: دور دوم انتخابات مجلس در برخي شهرها به‌ويژه تهران نتايج عجيبي داشت.
روز جهاني خانواده در زمانه زوال‌گرايی

روز جهاني خانواده در زمانه زوال‌گرايی

مریم باقی : در اسناد حقوقي خانواده از حقوق ويژه برخوردار است و حتي خود تشكيل خانواده به عنوان يك حق جهاني شمرده مي‌شود
يکشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 19
کد خبر: ۲۶۹۹۵
تاریخ انتشار: ۰۴ تير ۱۳۹۳ - ۱۰:۴۰
مصطفي ايزدي مدير اسبق صداوسيما

رسانه فراجناحي براي تمام ايران

اين رسانه اولا در انتخاب همكاران و پرسنل به گونه‌اي روشن و شفاف عمل نمي‌كند و ثانيا در توليد و پخش برخی برنامه‌ها، آنچه را منطبق بر نظرات و آرای برنامه‌سازان ببیند اجازه نمايش مي‌دهد.
تدبیر24: هر كشوري رسانه‌ ملی خود را دارد و وجه مشترك همه آنها در فراجناحي بودنشان است. مگر اينكه يك جناح خاص رسانه‌اي داشته باشد كه بخواهد به عنوان ارگان تشكل مربوطه ديدگاه‌هاي خود را مطرح سازد. طبيعي است كه چنين رسانه‌هايي نه از بودجه عمومي استفاده مي‌كنند و نه كسي از آنها انتظار دارد كه فراجناحي عمل كنند. در كشورهاي جهان سوم يا به تعبير ديگر كشورهاي در حال رشد، به دليل نبود يا كمبود بعضي آزادي‌هاي لازم، رسانه‌هاي بهره‌مند از امكانات عمومي مثل بودجه‌هاي گوناگون دولتي و حمايت‌هاي رانت‌گونه مقامات سياسي و فرهنگي به شيوه‌اي ديگر اداره مي‌شوند.

اين «شيوه ديگر» يعني شيوه‌هاي متعددي كه در هر كشور برحسب فرهنگ، اعتقادات و الزامات حكومتي آن وجود دارد. در ايران اسلامي تعداد رسانه‌هايي كه از امكانات و اموال عمومي كه تعبير بيت‌المال از آن مي‌شود استفاده مي‌كنند، بسيار بيشتر از رسانه‌هايي است كه ارگان يك حزب يا دسته يا جناح باشند. اگرچه مدت‌هاست كه به دليل کم‌توجهی به تحزب در كشور، رسانه‌هاي احزاب و گروه‌هاي سياسي نيز يا از انتشار بازايستاده‌اند يا به کندی گام برمي‌دارند. در ميان رسانه‌هاي صوتي تصويري، مكتوب يا مجازي نمونه‌هاي زيادي وجود دارد كه با هزينه بيت‌المال اداره مي‌شوند اما جناحي و باندي عمل مي‌كنند. سازمان صداوسيماي جمهوري اسلامي ايران مهم‌ترين رسانه‌اي است كه قريب كل هزينه‌هايش را از بيت‌المال دريافت مي‌كند اما گاهی مشی بی‌طرفی آن دچار خدشه می‌شود.

نماد مشخص این رویکرد همانا انعكاس نظرات اشتباه بعضي از همفکران و عدم توجه به درخواست رقباي خود مبني بر اجازه پاسخ دادن به اخبار يا اقوال اشتباه و كذب است. اين رسانه اولا در انتخاب همكاران و پرسنل به گونه‌اي روشن و شفاف عمل نمي‌كند و ثانيا در توليد و پخش برخی برنامه‌ها، آنچه را منطبق بر نظرات و آرای برنامه‌سازان ببیند اجازه نمايش مي‌دهد. البته ناگفته پيداست كه روزبه‌روز دايره بهره‌گيري از نظرات جناح متعلقه نيز تنگ‌تر می‌شود. كافي است به سخنان رئيس قوه قضاييه كه جايگاه او در کشور و جامعه بر همگان روشن است توجه شود ؛«درست نيست صداوسيماي جمهوري اسلامي ايران حياط خلوت افراد خاصي شود. در همه دستگاه‌ها ممكن است مشكلات وجود داشته باشد اما قضاوت‌ها بايد عادلانه باشد نه اينكه در برنامه‌اي مجري، تهيه‌كننده و مدير شبكه دست به دست هم داده تا قوه‌اي را محاكمه كنند.» البته رياست قوه قضاييه اعتراضش به دلیل عدم انصاف راديو و تلويزيون در حق قوه قضاييه است، به آن انتقاد دارد. دليل اين ادعا نيز جمله‌اي است كه آيت‌ا... آملي لاريجاني در همين زمينه بيان كرده است؛ «ما از صداوسيما گله داريم. زيرا برخي از برنامه‌هاي صداوسيما صددرصد تخريبي بود. برنامه‌هاي يكجانبه و محاكمه قوه قضاييه بدون حضور طرفين كه بعضا عناوين مجرمانه دارد صحيح نيست» امروز شاهدیم برخی مدیران صداوسیما نه تنها نتوانسته‌اند رقباي سياسي را همراه خود داشته باشد، بلكه همفكران و دوستان خويش را نيز عليه خود برانگيخته‌اند. در صورتي‌ كه اگر از حق‌به‌جانب بودن خويشتن دست بردارند مي‌توانند آحاد مخاطبان را همراه خود داشته باشند.
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما: