قتل دوست صمیمی با قابلمه

 تدبیر24: شش سال از روزی که علی، قابلمه را برداشت و با کوبیدن آن به سر صمیمی‌ترین دوستش او را کشت، می‌گذرد. او صبح دیروز در جایگاه متهمان شعبه ٧١ دادگاه کیفری استان تهران ایستاد تا بار دیگر از روزی بگوید که به خاطر «حسادت» دوستش را به قتل رساند.

 داستان این قتل به شش سال پیش برمی‌گردد. ٢٧ مهرماه ٨٩، مردی میانسال به نام علی با حضور در کلانتری ١٤٧ گلبرگ به قتل دوست صمیمی‌اش مهدی اعتراف کرد. به این ترتیب تیمی از کارآگاهان به خانه‌ای در نارمک اعزام و با جنازه مقتول روبه‌رو شدند. تحقیقات اولیه از جسد نشان می‌داد مهدی به دلیل «اصابت جسم سخت به سر» جان خود را از دست داده است.

همزمان با انتقال جسد به پزشکی قانونی، تحقیقات از متهم در پلیس آگاهی تهران بزرگ آغاز شد. متهم انگیزه خود را از کشتن دوست صمیمی‌اش «حسادت» اعلام کرد و در شرح حادثه گفت: «من و مهدی کارگر ساختمانی بودیم. کارکردن را با هم شروع کردیم اما به مرور او پیشرفت کرد و راهش از من جدا شد اما من هنوز کارگر مانده بودم. روز حادثه مهدی از من خواست تا برای گچ‌کاری به خانه‌اش در نارمک برویم. وقتی آنجا رسیدیم او طوری با من رفتار کرد که انگار کارگرش هستم. خیلی از این موضوع عصبانی شدم و به او حسادت کردم. در یک لحظه کنترلم را از دست دادم و با قابلمه‌ای که روی میز بود محکم به سرش کوبیدم. او روی زمین افتاد و بیهوش شد. بعد از مدتی متوجه شدم کشته شده. خیلی ترسیده بودم برای همین فرار کردم.»

متهم ادامه داد: «پس از چند ساعت با دامادم تماس گرفتم و موضوع را تعریف کردم. او خواست خودم را تسلیم کنم. من هم به کلانتری گلبرگ رفتم و ماجرا را تعریف کردم.»

با ثبت اعترافات متهم، پرونده برای رسیدگی در اختیار قضات شعبه ٧١ دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت. اولیای دم تقاضای قصاص قاتل را داشتند؛ حکمی که از سوی قضات نیز صادر و با تایید در دیوان عالی کشور به مرحله اجرا نزدیک شده بود اما سرانجام خانواده مقتول در ازای دریافت دیه رضایت دادند و به این ترتیب پرونده، بار دیگر برای رسیدگی از جنبه عمومی جرم به جریان افتاد. پس از برگزاری چندین جلسه دادگاه، سرانجام صبح دیروز متهم را به شعبه ٧١ دادگاه کیفری استان تهران آوردند تا حکم نهایی را صادر کنند.

در همان ابتدای جلسه متهم پس از تعریف چگونگی وقوع قتل اظهار پشیمانی کرد و گفت: «نمی‌خواستم مهدی را بکشم. ما با هم دوست بودیم. در یک لحظه به او حسادت کردم و آن اتفاق افتاد. در تمام این مدت پشیمان بودم. از خانواده‌اش می‌خواهم مرا ببخشند. از قضات هم تقاضای عفو دارم.»

به این ترتیب قضات برای صدور حکم نهایی وارد شور شدند و صدور آن را به روزهای بعد موکول کردند. آنها می‌توانند از سه تا ١٠ سال حبس برای متهم صادر کنند. او هم‌اکنون ٦ سال است در زندان به سر می‌برد.