کنایه‌های آیت‌الله مصباح در دفتر جلیلی

تدبیر24:آیت‌الله مصباح‌یزدی عصر سه‌شنبه ۱۸ اسفندماه ۹۴ پس از حضور در جلسه صبح مجلس خبرگان رهبری به دفتر سعید جلیلی رفت تا در جمع تعدادی از دانشجویان و طلاب، سخنرانی کند. به گزارش «پایگاه اطلاع‌رسانی سعید جلیلی» او با بیان اینکه در هر مقطعی – گاهی چند روز و گاهی چند ماه و گاهی چند سال- حوادثی اتفاق می‌افتاد که دل‌ها مضطرب و زیرورو می‌شد، کسانی ناامید می‌شدند، کسانی ریزش و سقوط می‌کردند، گفت: از آن طرف هم جوانه می‌زد، از نو بهار می‌شد، امیدها پیدا می‌شد، حرکت‌ها شروع می‌شد. مصباح‌یزدی با اشاره به اینکه برخی با کمال ذلت، اسارت و بندگی و نوکری یک مخلوق پست دیگری را می‌پذیرند، افزود: «حالا راه دوری نرویم. مگر در آدمی‌زادها سراغ نداریم کسانی را که همه چیز خودشان را در اختیار کسی قرار می‌دهند که قدرتی دارد، پولی دارد، مقامی دارد، ریاستی دارد، تا به بعضی خواسته‌هایشان برسند؟ طرف حاضر می‌شود ارزش ٧٠، ٨٠ میلیون اهل کشور خودش را تسلیم یک دشمن کند، برای اینکه چند روز بیشتر روی این صندلی بنشیند. پست‌تر از این چه چیزی است؟ مردم بی‌گناه، مردم ذی‌حق، بچه‌های معصوم، کسانی که خون‌های پاکشان را در راه انقلاب فدا کردند تا این انقلاب شکل بگیرد، تا چیزی به نام جمهوری اسلامی به معنای واقعی‌اش در عالم شکل بگیرد، همه را فدا می‌کند، تا اینکه چند روز بیشتر رئیس باشد. دیگر از این پست‌تر چه چیزی است؟ چقدر آدم باید دور از شرف باشد که هستی و خون‌های یک عده‌ای را نادیده بگیرد، فدا کند، تا چهار روز بیشتر روی یک صندلی بنشیند. در آدمی‌زاد چنین استعدادی هست که این‌قدر می‌تواند پست باشد».مصباح افزود: «من کسی را ندیدم بین دوستان که مثل جناب سیدحسن نصرالله باشد نسبت به مقام معظم رهبری. می‌فرمود شما خیال نکنید ما منتظریم آقا امر کنند تا ما یک کاری را انجام دهیم.  احتمال بدهیم که کاری را دوست دارند انجام می‌دهیم. چون برای ما ثابت شده که خدا به ایشان فهمی و بصیرتی داده که چیزهایی می‌فهمند و ما نمی‌فهمیم. یعنی اگر احتمال بدهیم ایشان چیزی را دوست دارند، دنبال آن احتمال می‌رویم. چه برسد به اینکه دستور بدهد. اما خاک بر سر منی که دستور بدهد این کار را بکن و من تمرد کنم. بفرمایند این کار را نکن، با کمال پررویی عکسش را عمل کنم. چقدر آدم می‌تواند پست بشود؟»

مصباح‌یزدی افزود: «الحمدالله خدا رهبری به ما داده- از عمق دلم عرض می‌کنم- من در طول تاریخ در بین رهبران مسلمان اعم از شیعه و سنی نمی‌شناسم کسی را که به این جامعیت باشد، از علم، از تقوا، از سیاست، از تدبیر، از سعه‌صدر، از صبر، از حلم، از دلسوزی، از خیرخواهی برای دوست و دشمن. برای دشمن خود هم بدی نمی‌خواهد، مگر اینکه امر الهی باشد. آیا این برای ما نعمت و افتخار نیست؟ چطور می‌توانیم این نعمت را شکر کنیم؟ اگر خدای نکرده تار مویی از ایشان کم بشود چه کسی می‌تواند جای ایشان را بگیرد؟ البته خزانه خدا خالی نیست. امام از دنیا رفت، ما تو سرمان می‌زدیم چه کسی می‌تواند جای ایشان را بگیرد. الحمدالله خدا از خزانه‌اش نعمتش را ارزانی داد. ما نمی‌شناختیم. خزانه خدا خالی نیست. اما آنچه ما می‌شناسیم، جانشین مناسبی نمی‌شناسیم. لذا دعا می‌کنیم خدایا به طول عمر و عزت او تا ظهور حضرت ولی‌عصر بیفزا. از صدقه سر او عیب‌های ما را بپوشان. اگر در مسئولان او کوتاهی هست، از صدقه سر او ببخش».