سنگ اندازی در مذاکرات توسط محور عربی - صهیونیستی

با توجه به زمزمه هايي مبني بر مثبت و سازنده بودن نتيجه ي مذاکرات ژنو، تشکيل ائتلافي براي شکست مذاکرات از سوي دو رژيم منفور صهيونيست و آل سعود شدت گرفته است.از قديم ضرب المثل اينکه دو پادشاه در يک اقليم نگنجند، بسيار معروف و شايع بود؛ از اين رو قطعا نه آل سعود و نه رژِيم صهيونيستي خواهان ايراني قدرتمند در عرصه ي منطقه و جهان نيستند، به طوري که؛ حتي خواب اين مسئله ،زندگي آنان را با بحران روبه رو مي کند.

کشورهايي نظير اين دو، ساليان سال با تيرگي رابطه ايران با غرب نهايت بهره برداري را کرده و اگر بار ديگر روابط ديپلماتيک جمهوري اسلامي ايران با کشورهاي غربي نظير آمريکا حسنه شود، قطعا کشوري مانند عربستان نقش و تأثيرگذاري خود را در منطقه از دست خواهد داد.
درخصوص اسرائيل نيز همين موضوع صدق مي کند، نبود رابطه ي بين المللي بين ايران و غرب باعث نفوذ صهيونيست ها در کشورهاي اروپايي شده است، بطوري که؛ در بين کشورهاي غرب آسيا(خاورميانه) متحدي بهتر و با ثبات تر از رژيم صهيونيستي پيدا نکرده اند.
در حاليکه هيچ اطلاع دقيقي از محتواي مذاکرات ايران و گروه کشورهاي پنج به علاوه يک در دست نيست، اظهارات و موضع گيريهاي طرفهاي مذاکره کننده، از اراده اي جدي براي نيل به نتيجه مثبت و نهايي براي موضوع برنامه ي هسته اي ايران حکايت مي کند، با نزديک شدن هر چه بيشتر امکان دستيابي به نتايج اميدوار کننده براي مذاکرات، مخالفت برخي کشورها با نزديک شدن تهران و واشنگتن شدت مي گيرد.

عربستان سعودي در صدر مخالفان نزديکي تهران و واشنگتن قرار دارد و همراه با ديگر کشورهاي عرب سني منطقه با ناخرسندي به اوج گرفتن رقيب بزرگ شيعه در منطقه مي نگرد. اسرائيل و جمهوريخواهان نيز با خشم فراوان به مقابله با تلاشهاي اوباما براي نزديک شدن به ايران مشغول هستند، اما؛ اتحاديه ي اروپايي نه تنها مخالفتي با تنش زدايي با ايران ندارد، بلکه؛ عادي سازي روابط با تهران را به عنوان اقدام مهمي براي تثبيت وضع منطقه ي آشوب زده، از سوريه گرفته تا پاکستان به شمار مي آورد.
نتيجه ي مثبت مذاکرات هسته اي به برنامه هسته اي ايران محدود نخواهد شد و معادلات ژئوپليتيک خاورميانه را دگرگون کرده و ايران به عنوان قدرت برتر منطقه با همه ي وزن خود به کمک براي حل مشکلات و بحرانها فراخوانده خواهد شد. آمريکا نيز نشان خواهد داد که از اشتباهات گذشته پند گرفته و ديگر قصد ندارد در نقش ژاندارم منطقه ظاهر شده و در قيد اتحاد با عربستان باشد.

درست تمامي اين اتفاقات از نقطه اي آغاز شد که کمتر ديپلماتي انتظار آن را مي داد، درست در سازمان ملل؛ زماني که پاي تيم جديدي سياسي و ديپلماتيک ايران در سازمان ملل باز شد و گفتگوهاي دو جانبه ي ايران با بسياري از کشورهاي مهم دنيا و همچنين تماس تلفني رئيس جمهور اوباما به دکتر روحاني خبري شد، موضع گرفتن شديد عربستان و اسرائيل نيز آغاز شد.

البته بايد يادآورر شويم که رژيم هاي منفوري نظير آل سعود و رژيم صهيونيستي از ديرباز در جايگاهي نبودند که براي ايران خط و نشان بکشند و براي روابط جمهوري اسلامي با کشورهاي غربي، حتي ايالات متحده ي آمريکا اظهارنظرکنند.

اگر کشورهاي مذاکره کننده ي 1+5 خواهان ادامه ي مذاکره با جمهوري اسلامي ايران هستند، بايد تکليف خود را از رژيم هاي جنگ افروز جدا کنند.از سرگيري روابط ديپلماتيک ايران با غرب، طبيعتا مشکلات بسياري را براي اين دو رژِيم رقم مي زند، آل سعود و صهيونيست ها، از خصومت غرب عليه ايران طي ساليان سال بهره برداري هاي زيادي را داشتند و امروز که اين خصومت ها با کاهش روبه رو شده و به سمت و سوي دوستي پيش مي رود، حق با آنان است که از اين رابطه ترسيده و عصباني باشند، اما؛ کشورهاي 1+5 نيز بايد در اين برهه از زمان نشان دهند که زير سيطره ي لابي صهيونيست و دلار هاي آل سعود نيستند.

ايالات متحده ي آمريکا بايد بين منافع خود با رژيم صهيونيتي، يک گزينه را انتخاب کند، بنابراين آمريکا نبايد طبق صحبت هاي نتانياهو درخصوص اينکه نبايد روند پيشرفت و توافقات مذاکرات هسته اي با ايران ادامه يابد را بپذيرند؛ اگر لابي صهيونيست و آل سعود موفق شود، تنها نتيجه اي لحاظ مي شود عدم استقلال ايالات متحده است که به راحتي زير تأثير لابي ها قرار مي گيرد.

عربستان و اسرائيل از تنش ميان ايران و غرب خشنود هستند و تمام تلاش و ظرفيت خود را در جهت تضعيف و نابودي رابطه ايران با غرب استفاده مي کنند.اگر خصومت غرب با ايران، کاهش پيدا کند و روابط به سوي روشنايي حرکت کند، صهيونيست و آل سعود بزرگترين ظرفيت خود را براي مقابله با ايران از دست مي دهند از اين رو اگر به مسئله بنگريم، نگراني اين دو رژِيم کاملا طبيعي است، اما؛ در پايان بايد به انتظار بنشينيم تا در اين سکوت خبري، خبري مثبت از پشت درب هاي بسته هتل اينترکنتينانتال شنيده شود، آيا روياها و قصرهاي آل سعود و رژيم صهيونيستي ويران مي شود يا باز هم لابي، کار خود را مي کند؟