تدبیر24 : بدون فهم دنياي نابرابر و ظالمانه كنوني نميتوان ارزيابي دقيقي از دستاوردهاي تيم هستهاي ايران داشت. در دنيا و شرايطي به سر ميبريم كه به نام جلوگيري از دسترسي كشوري صلحطلب به سلاح هستهاي انواع و اقسام تحريمهاي ظالمانه و غير انساني اعمال ميشود، اما شاهد هيچگونه تحريمي عليه كشورهاي برخوردار از سلاحهاي هستهاي و غيرملتزم به مقررات بينالمللي ذيربط از جمله انپیتی نيستيم. به هر حال كشور ايران توانست در يك چنين زمينه نامنصفانهاي از فرصت گفتوگوي هستهاي خود كمال بهره را برده و پيام فعاليت صلحجويانه هستهاي خود را به دنيا منتقل كند.
در اين مذاكرات ايران سعي كرد تا از تمام ظرفيتهاي رسمي و مدني قدرت نرم خود و از ارتباطات داخلي و خارجي نهادهاي مردمنهاد براي تحريك افكار عمومي تا حضور فراگير مردم در صحنه، به ويژه در سالروز مبارزه با استكبار، يعني13 آبان تا فرمايشات قاطعانه و نرم ضداستكباري مقام معظم رهبري تا استفاده كامل وزير امور خارجه از ظرفيتهاي مدني و مجازي در اختيار خود و بطور خاص انتشار پيام ويدئويي براي اثرگذاري بر متن و حاشيه مذاكرات استفاده كند. در واقع به يك معنا ميتوان اينگونه عنوان كرد كه كشور به واسطه استفاده از تواناييهاي خود در قدرت نرم به خوبي توانست افكار عمومي دنيا را با خود همراه كند.
تيم هستهاي ايران با حمايتهاي رهبري به دنيا نشان داد كه فعاليتهاي هستهاياش برخلاف تبليغات رسانهاي هژمونيك غالب، در چهارچوب مقررات بينالمللي بوده و به هيچوجه مستحق تحريمهاي ظالمانه و نابرابر اتخاذ شده از سوي شوراي امنيت و برخي كشورهاي غربي در طول ساليان متمادي نبوده است. اگر واقعا شوراي امنيت و 1+5 دغدغه پيشگيري از دسترسي كشورهايي مثل ايران به سلاح هستهاي را دارند چرا اولا اين تحريمها را نسبت به كشورهاي برخوردار از سلاح هستهاي اعمال نميكنند و ثانيا چرا نسبت به انهدام اين سلاحها هيچ تلاشي از خود نشان نميدهند. همانگونه كه اشاره شد آن چه به دست آمده بيش از آنكه بيانگر احقاق حق كامل و قانوني باشد شكاف و تركي در روابط ناعادلانه و تحريمهاي غيرانساني است.
بايد توجه داشت تا رفع تمامی تحريمها راه زيادي پيش روست. البته قطع نظر از عدم التزام برخي كشورها به معاهدات بينالمللي و با وجود برخوردهاي نابرابر بايد ثابت كنيم كه به دليل برخورداري از يك سابقه كهن تمدني پايبند به قانون هستيم و در چارچوب معاهدات متعارف جهاني حق هرگونه فعاليت و نظارتي را براي خود محفوظ و به رسميت ميشناسيم و در برابر زيادهخواهيهاي نامتعارف و البته غالب ميايستيم و در اين بين از تمام قدرت نرم خود براي آگاهيبخشي ملي و جهاني استفاده ميكنيم. به هرحال، همين كه در دنياي نابرابر كنوني توانستيم حق غنيسازي خود را به صورت نهادي و قانوني تثبيت كنيم، جاي تقدير دارد.