انقلابی نماها علیه بچه های انقلاب

تدبیر24 : در حالی که پس از گذشت 2 روز از توافق تاریخی در مذاکرات هسته ای پس از یک دهه بسیاری از مردم و تحلیل گران سیاسی این رویداد را نقطه عطفی در تاریخ دیپلماسی کشور و دستاوردی بزرگ برای آینده می دانند عده ای معلوم الحال که طاقت دیدن شادی مردم و پایان تحریم ها را ندارند با کمک رسانه هایشان همه توان خود را بر ایجاد شبهه درباره متن مذاکرات و نتایج آن متمرکز کرده و می کوشند استارت تفرقه افکنی در میان مردم را بزنند .

به گزارش خبرنگار ما اگرچه دستاورد بزرگ مذاکرات هسته ای در دستگاه دیپلماسی دولت تدبیر و امید که آن هم تنها در 3 ماه روی داد بر هیچ کس پوشیده نیست اما ظاهرا عده معدودی در داخل که فکر نمی کردند دولت در این مدت زمان کوتاه بتواند به مناقشه هسته ای دراز مدت ایران با کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل پایان دهد این روزها حال و روز خوبی ندارند و با بسیج همه امکانات خود در تلاشند سناریوی ایجاد شبهه نسبت به توافقات ژنو را در میان مردم کلید بزنند .

بنا بر این گزارش این جریان که در هشت سال گذشته با تمام توان ار منفعلانه ترین رویکرد سیاست خارجی دولت سابق حمایت تام و تمام کرده بود این روزها با انتخاب 2 فاز سیاسی و رسانه ای تلاش دارد موج زاید الوصف شور مردم از به دست آمدن نتایج مشخص از مذاکرات طولانی مدت هسته ای را به سرعت خنثی کند . به همین منظور در فاز سیاسی جناح خاصی در مجلس برای ایجاد تردید در این مسیر انتخاب شده است . در حالی که کلیه تعهدات طرفین به خوبی در متن نهایی سن توافقات ژنو که توسط وزارت امور خارجه منتشر شده روشن است و ایران هیچ یک از اصول اساسی خود را زیر پا نگذاشته است اما برخی نمایندگان مانند کوچک زاده، رسایی ، بذرپاش و . . . با طرح موضوع عدم تصویب طرح توسط مجلس در ابتدا و طرح مسائل حاشیه ای دیگر به سرعت ماهیت این توافق را زیر سوال می برند . از سوی دیگر در فاز رسانه ای توپخانه رسانه های اصولگرا که در 8 سال گذشته از جیب بیت المال به خوبی شارژ شده اند هم با دستور کاری که به نظر مشترک می رسد وطیفه تخریب همه جانبه این دستاورد را بر عهده گرفته اند .

به طور نمونه سایت افراط گر و جعلق اصولگرایان یعنی صراط نیوز بخش اعظم تیترهای خود را به کلمه واداگی اختصاص داده و حتی کارش به جایی رسید که تشکر رهبری را هم زیر سوال برد . رجا نیوز پایگاه خبری دولت محمود احمدی نژاد و سایت شخصی سعید جلیلی در ایام انتخابات هم که نمی توانست ببیند ظریف کاری را که نامزد مورد علاقه آنها 6 سال از پس حل آن بر نیامده و باعث تحریم های پی در پی هم شده بود را تنها در 3 ماه به یک نتیجه مشخص رسانده است تنها توانست بغض های فروخورده خود را با مطالب پی در پی اعتراضی و محکومیت نوع توافق تیم مذاکره کننده ایرانی خالی کند . همچنین در این بخش ده ها سایت دیگر و خبرگزاری های فارس و تسنیم هم از قافله عقب ننشستند و وظیفه ایجاد تردید در ذهن مردم را به هر نحو ممکن به خوبی انجام دادند .در بخش رسانه های مکتوب نیز کیهان و وطن امروز ترجیح دادند به جای هر نوع انتقاد کارشناسی و سازنده تنها با فرافکنی و وارونه نشان دادن واقعیت رخ داده در ژنو تنها پازل آقایان را برای حمله بیشتر به دولت و تیم مذاکره کننده تکمیل کنند . نکته جالب اینجاست که همه این رسانه ها که استقبال چند نفری از جلیلی یا احمدی نژاد در جلوی فرودگاه را تا روزها تیتر یک خود می کردند اصلا استقبال هزاران نفری دیشب مردم در بدو ورود ظریف به چشم شان هم نیامد .

از سوی دیگر بازی با الفاظ بخش دیگری از سناریوی این افراد است . استفاده از واژه وادادگی و یا غنی سازی 20 درصد و شهدای هسته ای بخش از بازی بده کردن تیم مذاکرات هسته ای و دولت تدبیر و امید است که این افراد این روزها در حال انجام آن هستند .جالب اینجاست که این جریان که خود را فدایی رهبر معرفی می کند به نیت خوانی فکر رهبر معظم انقلاب هم روی آورده اند و با زیر سوال بردن بخش های مختلف نامه رهبری تشکر صریح ایشان را نیز تفسیر به رای می کنند .در این میان شبکه های اجتماعی هم در این سناریو از قلم نیفتاده و خبرنگاران و چهره های نزدیک به این جریان موظف شده اند با همه توان شبه افکنی های خود را در فیس بوک و دیگر شبکه های اجتماعی را به اجرا بگذارند .

نکته قابل تامل اینجاست که هیچ یک از این افراد که چشم و گوش بسته که فقط وظیفه حمله به دولت را بر عهده گرفته اند از اساس متن توافقنامه حرفی نمی زنند و به گفتن حرف های کلی و باران انتقاد و بازی با کلمات و احساسات بسنده می کنند و حتی برخی در جواب سوال از بخش های مختلف متن 4 صفحه ای مذاکره تاکید می کنند که آن را برای یک بار هم نخوانده اند . به نظر می رسد در حالی که رهبر انقلاب با حمایت همه جانبه از تیم دیپلماسی هسته ای دولت درس وحدت در شرایط فعلی را به همگان می دهند هوچی گری های این جریان خاص راه به جایی نمی برد اما هزینه های زیادی را به فضای افکار عمومی وارد می سازد که باید برای آن فکری کرد .