چندین سال پیش باید به محمدرضا شجریان مجوز می‌دادند

او ادامه داد: خوشحالم دو نسل پرکار و پردغدغه از دو خانواده هنرمند، گروهی را به نام «سیاوش» به‌وجود آوردند که میراث‌دار هنر است. بسیاری صرفا فرزند یک هنرمند هستند، اما فرزندان این دو خانواده، آبروداری می‌کنند و امروز شاهد هنرنمایی آن‌ها در جامعه هستیم.

در ادامه، همایون شجریان - خواننده - نیز گفت: ما از چند روز پیش در تلاش هستیم تا بتوانیم این آلبوم را روز چهارشنبه (چهارم اسفندماه) منتشر کنیم که این اتفاق رخ خواهد داد.

سپس سهراب پورناظری - نوازنده - اظهار کرد:‌ من از رخشان بنی‌اعتماد - کارگردان آلبوم خداوندان اسرار - و گروه او تشکر می‌کنم. ما حدود سال‌های 90-91 این پروژه را انجام دادیم و بیش از 53 اجرا در ایران و سراسر دنیا از این کار داشتیم. این اثر شروع همکاری من و همایون و تجربه‌ای مغتنم است که در سه اپیزود انجام شده است.

او ادامه داد: ما از شعر مولوی شروع می‌کنیم، به خیام می‌رسیم، در ادامه دوباره شعر مولوی را داریم و در پایان به حافظ می‌رسیم، این سفری است که سازبندی نیز براساس آن چیده شده است. ما همچنین قطعه‌ای به نام «یاوران» از پدرم (کیخسرو پورناظری) را اجرا کردیم.

شجریان نیز در پاسخ به پرسش خبرنگاری مبنی بر این‌که چرا مدت زمان این آلبوم کوتاه (40 دقیقه) است و پروژه «آینه‌ها» را در ادامه آن قرار ندادید؟ گفت: کاملا فضای این کار و فضای کار «آینه‌ها» ‌با هم متفاوت است. همان‌طور که در کنسرت دیدید، دکور صحنه نیز برای اجرای این دو کار متفاوت بود.

او ادامه داد: مجموعه این 40 دقیقه و پروژه «آینه‌ها» به اندازه‌ای می‌شود که باید در دو سی‌دی‌ گنجاند. علاوه بر این، از این کار یک مستند تهیه شده که احتمالا با کار «آینه‌ها» منتشر می‌شود یا تهیه‌کننده برنامه دیگری برای آن در نظر می‌گیرد. این دو کار فضاهای متفاوتی دارند و در واقع، ما دو کار متفاوت را در کنسرت اجرا کردیم.

پورناظری نیز در پاسخ به همین پرسش، اظهار کرد: پروژه «آینه‌ها» حدود 80 دقیقه است که در یک سی‌دی IDO جا نمی‌شود. ما به هیچ وجه برای انتشار این دو اثر در دو آلبوم مجزا، انگیزه مالی نداشتیم و در حال حاضر آلبوم «خداوندان اسرار» دو اثر صوتی و تصویری را در خود گنجانده است.  

این نوازنده تنبور درباره چرایی همکاری‌اش با رخشان بنی‌اعتماد در این پروژه، توضیح داد: ما داشتیم کار را پیش می‌بردیم که آشنایی با باران کوثری - بازیگر و فرزند بنی‌اعتماد - باعث شد، من از او درخواست کنم که طراحی صحنه کار را برعهده بگیرد. در ادامه، ما برای این پروژه مشورت‌هایی را با خانم بنی‌اعتماد انجام دادیم که آقای کوثری پیشنهاد کرد، خود خانم بنی‌اعتماد طراحی این اثر را برعهده بگیرد. ما نیز قبول کردیم و فرصت مغتنمی برای ما به‌شمار می‌آمد.

سپس شجریان در پاسخ به پرسشی مبنی بر این‌که چرا در موسیقی اصیل ایرانی چند سالی است انسداد به‌وجود آمده و خلاقیت‌هایی که صورت می‌گیرد، خارج از چارچوب است، گفت: روزگار امروز ما با 20 یا 30 سال پیش تفاوت دارد و طبیعتا موسیقی ما نیز دچار تغییر شده است. چیزی که برای من به‌عنوان خواننده موسیقی اصیل ایرانی اهمیت داشته، این بوده است که چگونه می‌توان ریشه‌ها را حفظ کرد و از این تغییرات نترسید. مشکلات زیادی وجود دارد، اما نکته مهم این است که پیوند دادن نسل آینده این کشور که قرار است موسیقی را بشنود و با آن زندگی کند و نه به‌عنوان ویترین، افتخار آن را نصب کند، کار مشکلی است. باید موسیقی را به آن‌ها ارائه داد تا خود به خود نسبت به آن جذب شوند.

این خواننده بیان کرد: امکان دارد لذت و سلیقه شخصی من چیز دیگری باشد، اما سعی می‌کنم لذت‌هایم را در چیزهای دیگر پیدا کنم که قابل تغییر باشد.  

پورناظری نیز در همین زمینه اظهار کرد: موضوع بر سر ادامه این راه است؛ ما باید فکر کنیم چگونه این پیوند برقرار می‌شود. مهم‌تر از موسیقی ما فعلا ادبیات ماست، زیرا شاید موسیقی دستگاهی ۳۰۰ یا ۴۰۰ ساله باشد، اما ادبیات ما ریشه‌ای هزاران ساله دارد؛ این یک هشدار است.

او ادامه داد: من از همایون تشکر می‌کنم که با من در این کار همراه بود، در حالی که اندیشه خودش را داشت. ما سعی می‌کنیم نقاطی را که می‌تواند افراد بیشتری را به فرهنگ و ادبیات ما جذب کند، پیدا کنیم. این کار سختی است و ما کار را به‌شکل سهل‌الوصول نکردیم که مردم خوش‌شان بیاید. من به همان اندازه که تعریف و تمجید شنیده‌ام، دشنام نیز خورده‌ام. البته اگر ما این کار را نکنیم، موسیقی ایرانی زبان زنده جامعه نخواهد بود. باید از این راه، حمایت اساسی شود.

سپس شجریان در مقابل پرسشی درباره صدور مجوز انتشار آلبوم‌های پدرش - محمدرضا شجریان - گفت: کار ایشان مجوز گرفته و تا به حال، آلبوم «طریق عشق» را منتشر کرده‌ایم. برخی کارهای گذشته او که به یکی - دو سال پیش متعلق است و کسی آن‌ها را نشنیده نیز کارها برای انتشارش در حال پیش رفتن است.

او ادامه داد: فعلا امکان به صحنه آمدن پدرم وجود ندارد و همه ما منتظریم، این مسیر به خوبی و خوشی طی شود.

شجریان در پاسخ به این‌که چرا آواز تدریس نمی‌کند؟ گفت:‌ دلیل این کار، تنبلی و کم‌حوصله بودن من است. من همیشه دوست داشتم شاگردم زود یاد بگیرد و حوصله کمی برای تدریس کردن دارم. البته در فکر انجام این کار هستم و زمانی که معلم باصلاحیتی بودم و احساس کردم باید تجربه‌ای را منتقل کنم، این کار را انجام می‌دهم.

همچنین پورناظری درباره مجوز انتشار آلبوم‌های محمدرضا شجریان، گفت: مجوزی که در حال حاضر داده شده باید چندین سال پیش داده می‌شد. یک کودک پنج ساله نیز می‌داند که دادن مجوز در این زمان چه دلیلی دارد. کاش این مجوز زودتر صادر می‌شد که استاد روی صحنه بیاید.

این آهنگساز درباره آثار مشترکش با محمدرضا شجریان هم توضیح داد:‌ ما یک اثر مشترک با خصوصیات خاص خودش را داریم که تاریخ انتشار آن معلوم نیست.