تدبیر24:حامد نوريان - وحدت حوزه و دانشگاه یکی از مباحثی بود که امام خمینی (ره)
بر آن تاکید بسیاری داشتند. در بیان امام خمینی (ره) از حوزه و دانشگاه به عنوان
دو بال علمی و فرهنگی نظام اسلامی یاد شده است. اما با توجه به اهمیت این موضوع چرا
آنطور که باید، این آرمان تا به امروز تحقق پیدا نکرده است؟ به عقیده نگارنده
تعامل هرچه بیشتر حوزویان با دانشگاهیان و رسیدن به یک زبان و فهم مشترک قدم اول
وحدت بین این دو قشر مهم جامعه است و لازمه این حرکت ایجاد یک درک مشترک است.
طرح این بحث حتی با گذشت سی و اندی سال می تواند راه گشای
بسیاری از گره های جامعه ما باشد و در سایه این وحدت بارقه های امید در جهت رسیدن
به الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت زنده می شود.
حلقه وصل وحدت حوزه
و دانشگاه را باید در شناسایی مشکلات جامعه و ارائه پاسخ مناسب با توجه به نیازهای
روز جوانان با همکاری هرچه بیشتر این دو نهاد دانست. بدون تردید واگرایی این دو قشر
از یکدیگر گسست اجنماعی جامعه را دامن خواهد زد و بالعکس با همگرایی این دو نهاد می
توان در جهت تدوین الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت که از سوی مقام معظم رهبری بر آن تاکید شده
است حرکت کرد: «ما اگر دنبال پیشرفت هستیم و پیشرفت علمی را شرط
لازم پیشرفت عمومی كشور می دانیم، توجه داشته باشیم كه مراد ما از پیشرفت، پیشرفت
با الگوی غربی نیست. دستور كار قطعی نظام جمهوری اسلامی، دنبال كردن الگوی پیشرفت
ایرانی - اسلامی است». حل مشکلات اساسی کشور در گرو طراحی و اجرای الگوی
اسلامی - ایرانی پیشرفت به عنوان سند بالادستی اسناد برنامه‌ای کشور است که بدون پیگیری از سوی حوزه و دانشگاه میسر نخواهد شد. از طرفی برای پاسخ به سوالات بی
شمار جوانان نیاز به یک همفکری و دیالوگ واقعی بین طرفین لازم و ضروری به نظر می
رسد که باید توسط خود آنها این امر محقق شود و گسست فعلی این دو نهاد تنها با
برداشتن گام های خود آنها به سوی یکدیگر باید
دنبال شود. اگر مقصود از این وحدت تنها یک وحدت سمبلیک است می توان به 27 آذر ماه
روز وحدت حوزه و دانشگاه و برگزاری چند همایش در این روز بسنده کرد.
این رابطه
و تعامل دوسویه و تأثیر آن در پیروزی های
اجتماعی امری است که در آرا روشنفکرانی مانند آل احمد وجود داشته است. به تعبیر
جلال آل احمد، هرجا روحانیت و روشنفکران زمان، با هم و دوش به دوش هم یا در پی هم
می روند در مبازره اجتماعی بردی هست و پیشرفتی و قدمی به سوی تکامل و تحول و هر جا
که این دو از در معارضه با هم درآمدهاند و پشت به هم کردهاند یا به تنهایی در
مبارزه شرکت کردهاند از نظر اجتماعی باخت هست و قدمی به سوی قهقرا. در
حقیقت باید توجه داشت روحانیون نقش مهم تری را ایفا می کنند، سست شدن پیوند بین دانشگاه
و روحانیت در اهتمام جدی حوزه های علمیه در پاسخ به شبهات بی شمار در جامعه امروز
باتوجه به گستردگی تبادل اطلاعات در دنیای مجازی بدون یک زبان مشترک در شئون مختلف
اجتماعی نمی تواند تأثیرگذار باشد. همچنین
در اندیشه امام خمینی از دانشگاهیان این انتظار می رود که درک درستی از جامعه
ایرانی داشته باشند: «تمام عقب ماندگیهای ما به خاطر عدم شناخت صحیح اکثر
روشنفکران دانشگاهی از جامعه اسلامی - ایرانی بود و متأسفانه هم اکنون هم هست... بدآموزی‌های
دانشگاه زمان شاه، روشنفکر دانشگاهی را طوری بار آورد که اصولا ارزشی برای خلق
مستضعف قائل نبوده و متأسفانه هم‌اکنون هم نیست.
*كارشناس مسائل سياسی
منبع : رویداد24
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
