پرسپولیسی ها در این بازی پنج موقعیت صددرصد گل داشتند اما از هیچکدام از آنها نتوانستند استفاده کنند، پنج موقعیتی که تک به تک با دروازه بان حریف و ضربه پنالتی و گل خالی را در خود داشت اما برای این تیم ثمری نداشت و باعث فروپاشی دروازه قطری ها نشد، شاگردان برانکو در این بازی 60 درصد مالکیت توپ را نیز در اختیار داشتند و به همین دلیل نبض بازی را در دست داشتند و به جز یکی دو مورد تقریبا اجازه خودنمایی به قطری ها ندادند اما ... گل، بی گل!
طارمی، امیری، احمدزاده، مسلمان، رفیعی، علیپور و ... بازیکنانی بودند که در این دیدار تمایل به باز کردن دروازه حریف داشتند و می توانستند با حرکات خود از استرس سرمربی کنار خط ایستاده نیز بکاهند اما در نهایت اتفاقی نیفتاد و هر کدام از این بازیکنان به انحای مختلف فرصت هایی را از دست دادند تا پرسپولیسی ها دست خالی تهران را به سوی دوحه ترک کنند.
هر آنچه که برانکو کنار زمین حرص و جوش خورد پرسپولیسی ها به گل نرسیدند و از موقعیت های فوق العاده ای که به دست می آوردند استفاده نمی کردند تا اینگونه سرمربی کروات خود را مستاصل کنند، استیصالی که تقریبا به درآمدن اشک برانکو منجر شد.