اکونومیست در گزارشی درباره‌ی اعتیاد در ایران نوشت: ایران همیشه با معضل معتادین دست به گریبان بوده است. یکی‌ از دلایل آن مرز طولانی‌ با بزرگترین تولیدکننده‌ی تریاک در جهان یعنی‌ افغانستان است. حساسیت دولت بر مشروبات الکلی باعث شده تا تریاک و مشتقات آن‌ به نظر در دسترس‌تر و کم خطرتر بیایند.

از طرفی در نتیجه تحریم های آمریکا و اروپا نرخ رسمی بیکاری جوانان ۲۸% و نرخ تورم ۴۲% در سال هستند. نتیجه آنکه تعداد ایرانیانی که به اعتیاد روی آورده اند بیش از هر زمان دیگری است.

 طبق آماری که خود ایران منتشر کرده است، ۲ میلیون از ۷۵ میلیون ایرانی در بند اعتیاد گرفتارند. این بالاترین شاخص اعتیاد در جهان است. اما اکثر کارشناسان، آمار واقعی را بالاتر از اینها تخمین می زنند.

 کراک (ماده مخدری که ایرانی ها این نام را بر آن گذاشته اند) مشتقی از ترکیبات هروئین بوده و فوق العاده اعتیادآور است. این ماده مخدر در مناطق فقیرنشین بیش از کلان شهرها شایع است. ماده دیگری که به بازار مواد مخدر وارد شده و تولید خانگی می شود، از مشتقات کریستال و موسوم به شیشه است. این ماده طرفداران زیادی در میان فقرا، مردان جوان دچار افسردگی و برخی از خانم های طبقه متوسط (جهت کاهش وزن) دارد. سال گذشته یکی از نمایندگان مجلس خواستار مقابله با سالن های آرایش مو و زیبایی شد که مشتقات کریستال را به خانم ها می دادند بدون اینکه برخی از آنها این دارو را بشناسند. بر طبق یک گزارش دوره های آموزشی تولید کریستال و شیشه در منزل در حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان (به قیمت زمانِ گزارش ۷۰ تا ۱۰۰ دلار) هستند.

 دروازه غار، منطقه ای در جنوب بازار پر ازدحام تهران، یکی از آلوده ترین مناطق این شهر است. در میانه پارک مخزنی وجود دارد که پارکی مخروبه احاطه اش کرده است. در این پارک گروه های پراکنده ای از زنان و مردان در حال کشیدن مواد مخدر از لوله های شیشه ای و یا مشغول تزریق هرویین به خود در ملاء عام هستند. ماموران بهداشت و مددکاران اجتماعی می گویند که به دلیل تحریم ها بودجه ای برای نجات و بازپروری این معتادین وجود ندارد یا بسیار کم است.

 البته ایران یکی از فعال ترین کشورها با سیاست های پیشرو برای مقابله با این معضل است. این سیاست ها شامل کلینیک های معتادین و بنیاد های خیریه و برنامه هایی برای مبادله سرنگ هستند. علاوه بر این با فروشندگان مواد مخدر هم به شدت برخورد می شود. در طی ٣٠ سال اخیر صدها قاچاقچی اعدام شده اند و هزاران پلیس در مبارزه با قچاقچیان کشته شده اند.

 اگر رییس جمهور جدید ایران بتواند به وعده خود برای کاهش بیکاری جوانان و ترمیم اقتصاد بیمار ایران جامه عمل بپوشاند، شاید بتواند مانع این شود که نسلی از ایرانیان به وجود آید که شاید آلوده ترین در جهان باشد.