فحش یه اصلاح طلب ها ممنوع

تدبیر24:این یادداشت در ادامه آورده است: مردمی که از حق حقوقی خود استفاده کرده و با رای خود حرفی را گفته اند و تفکر تازه ای را جواب داده اند . اگر میزان رای آنهاست پس باید تمکین کرد.
مگر قرار بود مردم همان را بخواهند که ما می خواهیم «فاعتبروا یااولی الابصار» در نظام مردم سالاری، به سه علت رای می دهند اگر وضع سابق خوب است، رای می دهند تا تثبیت شود؛ اگر نقایصی دارد، رای می دهند تا اصلاح شود و چنانچه مطلوبشان نیست، به پای صندوق ها می آیند تا تغییر کند، حال مگر جز این عمل کرده اند ؟ اینجاست که باید صدای مردم را شنید و در مقابل اراده و خواست آنها سرتواضع فرود آورد. مابقی حشو و زواید گفتاری و کرداری است هرکس جز این کند، اهل منطق و تعقل و قانون نیست و تحلیل نمی داند.
چنین کسی اهل چوب الف برسرمردم است و کلام خود را به تهمت و دشنام می آلاید! کافی است در سخنانی که از برخی دهان ها برآمده یا از زبان قلم ها جاری شده، تعمق کنید؛ در آن صورت، حقیقت امر مدلل و مبرهن می شود مردم که با کسی عقد اخوت نبسته اند؛ رای داده و هزینه کرده اند و انتظار خدمت دارند تا از وضع موجود به وضع مطلوب برسند حال اگر نرسیدند، به تغییر روی می آورند در این صورت باید از اعمال خود نالید نه از اراده و عمل مردم! مگر مردم به تصریح آن مرد بزرگ که خیلی مناصب را به خیلی ها داد، ولی نعمت ما نیستند ؟ اگر هستند پس این اباطیل چیست که می بافیم؟
شکی نیست که تفکر جدیدی به میدان آمده است، عده ای به حقی که دارند، آن را با رای خود تایید کرده اند. حال اگر قلم ها و زبان هایی قادر به شناخت ماهیت آن نباشند نه تنها آن را تضعیف نمی کنند بلکه بیش تر بال و پر می دهند و تقویت می کنند . دلیل ما هم همین رویکرد مردم است. نظر مردم هم حکم حقوقی و قانونی دارد.
تشریفاتی نیست. باید متنبه شد و دکان ناسزا و بهتان را بست و به مردم پیوست . تعبیرهای ناروا و سخیف و نسنجیده آن هم درباره مردم تهران، مردمی که انقلاب را با خون و همت خود به نتیجه رسانده و بارها در تایید نظام حماسه ها آفریده اند هرگز به صلاح ملک و ملت نیست . حمایت این مردم، مردم پایتخت کشور را که از محاسنی انحصاری و عدیده نسبت به خیلی مکان ها برخوردارند، نباید از دست داد.
تجارب تاریخی حکایت از این دارد که مردم ایران، هشیار و ضرورت شناس اند و آنچه باید بگویند به موقع می گویند. بنابراین هر ضرورت ناشناسی در حق قوم ایرانی، اهانت مستقیم به شعور آنهاست و ایرانی نشان داده است که تحقیر و قیمومیت را هرگز بر نمی تابد. پس در چنین احوالی، لازم است که هرکس حد خود را بداند و احترام خویش را نگاه دارد. اگر چنین نکند، برشاخه نشسته و بن بریده است و فردا روز، پشیمانی هیچ سودی ندارد .همچنان که برای دیگران سودی نداشته است.
اما آنچه در 7 اسفند رقم خورد، هرگز غیرمنتظره نبوده است و هر نوع نظر و تحلیلی در این مورد، دور از ذهن به نظر می رسد . نگارنده در همین روزنامه، ماه ها پیش خطاب به آنها که حرکتشان عرضی بود و مقابل مصالح کشور و منافع مردم ایستادند و آنجا که باید، نگفتند و آنجا که نباید، گفتند، نوشت که در 7 اسفند 94، آنچه کرده اید و آنچه گفته اید، نتیجه اش را خواهید دید و امروز همان روز است؛ چیزی که عوض دارد، گله ندارد . نباید در حافظه تاریخی ملت ایران شک کرد .
مردم، خون جگر شدن و تحمل تعارضات گوناگون را تا حدی می توانند . بیش از این نباید از آنها توقع داشت. پس بهتراست کسانی که اکنون از خانه ملت بازمانده اند.
یک باردیگر در اعمال چهارساله نمایندگی خود غور کنند، سخنانی که در بی اعتنایی به مردم گفته اند، مواضعی که در دولت قبلی و دولت یازدهم اتخاذ کرده اند. با سوگند خود به استناد اصل 67 قانون اساسی، میزان قرار دهند آنگاه برسند به وضعی که اکنون برای آنها رقم خورده است و به «ته صف» و «شوهرداری» رانده شده اند.
از طرفی تمامی کسانی که امروز هم از مردم رای اعتماد گرفته اند اگربرای مردم قدم برندارند و درحل مشکلات اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی آنها همت نکنند، به همان روزی می افتند که امروز عده ای به اینجا رسیده اند مردم به زبان قانون و فرهنگ و مدنیت با ابزاری به نام رای با ما سخن گفته اند، فرهنگ و مدنیتی که ما را از کشورهای همسایه پرتنش ممتاز کرده است و امنیت و آرامش ما را تضمین نموده است.
این نعمتی است که در کیان و شخصیت این ملت کهن، نهادینه شده و بارقه اش همین مزایایی است که گفتیم این محسنات برای همیشه تاریخ باید به هر قیمتی حفظ شود.