انصاف و مسئولیت پذیری؛ حلقه مفقوده معدن یورت

تدبیر24»در پی وقوع انفجار و فاجعه انسانی در معدن زغال سنگ زمستان یورت آزادشهر، رئیس جمهوری سفری به این منطقه داشت که البته با حاشیه هایی همراه بود، پای درد و دل و صحبت های معدن کاران نشست.

به گزارش اعتدال، رییس جمهور کشورمان صبح یکشنبه 17 اردیبهشت بلافاصله بعد از سفر  به استان گلستان، سفری که تنها به دیدار با خانواده‌های داغدار معدنچیان گلستانی و بازدید از محل حادثه اختصاص داشت، فرودگاه گرگان را به سمت معدن حادثه دیده یورت ترک کرد و پیش از ظهر  بعد از طی مسافتی طولانی تا معدن یورت، بمدت یک ساعت در دیدار صمیمی با خانواده‌های داغدار معدنچیان مراتب همدردی و تسلیت خود و هیأت دولت را به عنوان رییس جمهور به آنها منتقل کرد  در فضایی صمیمی از دردل‌های آنها شنید.

روحانی بعد از این دیدار  بلافاصله برای آگاهی و نظارت بر آخرین وضعیت امدادرسانی علی رغم توصیه‌ها نسبت به طولانی  وسخت بودن راه تا مسیر معدن در محل حادثه معدن یورت حاضر شد؛ اما این سفر با حواشی نیز همراه بود، به طوری که برخی سایت های خبری تلاش کردند تا با برجسته سازی آنها، شایعه حمله معدنکاران و خانواده شان را به خودروی حامل رئیس جمهوری مطرح کنند.

در پایان دیدار روحانی از معدن زمستان یورت آزادشهر و هنگام خروج وی از محل، تعدادی از افراد که برخی سایت های خبری آنها را معدنکاران و خانواده قربانیان حادثه معرفی کرده بودند، به خودرو حامل رئیس جمهوری حمله ور شدند.

معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور با انتشار پستی در توئیتر از مخالفت خود و استاندار گلستان با سفر رئیس جمهور به معدن زمستان یورت و پاسخ رئیس جمهور به مخالفت آنها گفته است.

ابوطالبی در این مطلب نوشته است: استاندار محترم گلستان از من خواست با سفر رییس جمهور به معدن زمستان یورت آزادشهر به علت غم و اندوه بالای کارگران و التهاب خانواده های آنان مخالفت کنم.

دکتر روحانی با مخالفت به من گفت: من رییس‌جمهور زمان درد مردم و التهاب آنان هستم، اگر فریاد آنان در برابر من، سبب آرامش ملی خواهدشد، من باید بروم.

دکتر روحانی گفت: من تنهابه معدن می‌روم تا معدنچیان برای فریاد کشیدن بر سر بالاترین مقام رسمی کشور احساس آرامش و راحتی کنند؛ این افتخار من است.

جعفر سرقینی، معاون معدنی وزیر صنعت، معدن و تجارت، نیز درباره وقایع این سفر گفت: رئیس جمهوری در این سفر به محل معدن زغال سنگ رفت و با خانواده قربانیان این حادثه و کارگران معدن دیدار و گفت‌وگو کرد و مستقیما به صحبت های آنها که حتی گاهی به تندی می‌کشید نیز گوش داد.

وی ادامه داد: در پایان ملاقات‌ها رئیس جمهوری دستوراتی را درباره این حادثه از قبیل رسیدگی فوری به موضوع وضعیت پرسنل مخصوصا در دوره ای که هنگام تعطیلی موقت معدن بیکار می شوند را صادر کرد. هم چنین طی دستوری از کمیته حقیقت یاب خواست تا عوامل موثر و افراد مقصر در این حادثه را شناسایی کرده و طبق قوانین با آنها بر خورد کنند.

سرقینی درباره حواشی پیش آمده در این سفر نیز اظهار کرد: به هر حال مردم و خانواده قربانیان داغدار هستند و واکنش هایی را نسبت به حادثه پیش آمده نشان دادند که البته رئیس جمهور نیز به آنها واقف بود و با صبر به حرف ها و گلایه های آنها گوش داد.

اظهارات سرقینی در حالی است که فیلم هایی در فضای مجازی از طریق کانال های تلگرامی برخی سایت های خبری با عنوان حمله کارگران به رئیس جمهوری منتشر شده که طبق پیگیری ها و گفت وگوی ایسنا با حاضرین در محل معدن، با وجود ناراحتی زیاد کارگران از حادثه رخ داده ولی افراد حمله کننده به خودرو حامل رئیس جمهوری عمدتا کارگر نبوده و به نظر می‌رسد این افراد، نیروهایی با لباس مبدل از بیرون معدن بودند که به قصد تشویش فضای حضور روحانی در معدن زغال سنگ زمستان یورت آزادشهر به آن محل آمده بودند. این در حالی است که طی یکی دو روز گذشته تبلیغات و فضاسازی مخربی از سوی تعدادی رسانه های محلی در مورد حضور روحانی در آزادشهر صورت گرفته بود.

یک فعال رسانه ای نوشت: "شرط اول رئیس جمهور شدن جرات است و مردانگی، شیوه نامزدهای ریاست جمهوری حضور در جمع هواداران و کار ستادهای تبلیغاتی آنها نمایش شور و شعار طرفداران است. اما کدام نامزد انتخابات ریاست جمهوری تا کنون جرات پیدا کرده در میان مخالفانش نه، حداقل در جمع مردمِ گزینش نشده حضور پیدا کند؟! اشتباه نکنید! منظورم عکس یادگاری گرفتن با مستضعفین و رنج‌کشیدگان در فضاهای شبه آتلیه‌ای نیست؛ منظورم حضور نامزدها در مکان‌هایی است که می‌دانند فحش می‌خورند. مثل حضور روحانی در جمع کارگران در روز کارگر و مثل حضور امروزش در محل حادثه معدن زغال سنگ. حسن روحانی می‌دانست دارد در میان جمع خانواده‌های داغ‌دار حاضر می‌شود و دانسته به دیدار آنان رفت. این یعنی شجاعتِ مواجهه با واقعیت‌ها. بقیه آقایان نامزدها هم از این جرات‌ها دارند؟!"

کارگران فریاد همه دردها و غم  سال های متمادی از رنج و سختی کارگری را بر سر روحانی زدند. روحانی می دانست مردم درد دارند و شانه هایشان از غم  خمیده است اما به میانشان رفت تا مردم را آرام کند، رفت تا از نزدیک شاهد دردها باشد، رفت تا به وزرای خود بگوید شرایط این کارگران سخت است و از هیچ حرفی نرنجید و بمانید تا کمکشان کنید. رفت تا کارگران 10 سال، 15 سال و حتی درد 25 ساله شان را بر سر او فریاد بزنند و ببینند بالاترین مقام اجرایی کشور در میان آنهاست و آنها در امنیت کامل می توانند حرفشان را بزنند. رفت تا به همه نشان بدهد در دوره های گذشته اگر کارگری به خاطر تجمع و اعتراض بازداشت و زندانی می شود در این دوره نه فقط آزادانه تجمع می کنند بلکه بر سر رییس جمهورشان فریاد می زنند و کسی با آنها برخورد نمی کند و آنها شب را با آرامش در کنار خانواده هایشان سپری می کنند.

حسام الدین آشنا، مشاور رئیس‌جمهور درباره حواشی معدن یورت نوشته است: روحانی به میان معدنکاران نرفت تا با اندوه آنان عکس بگیرد، رفت تا صدای آنان را به گوش همه ما برساند و چشمان ما را با چهره افسرده آنان آشنا کند.

 به نظر می‌رسد روحانی به عنوان رییس‌جمهور در حادثه معدن آزادشهر به وظایف خود عمل کرد و چند تن از وزرا و مسوولان استانی را مامور پیگیری همه امور کرد تا جوانب این کار با مدیریت درست جمع شود و مشکلی ظهور نکند جز در اموری مثل از فوت تعدادی از کارگران زحمتکش و رنجدیده آن معدن که پس از وقوع حادثه از دست کسی کاری ساخته نبود و نمی‌شد آن عزیزان را به خانواده‌های‌شان برگرداند.

در این میان برخی افراد و شبکه های اجتماعی همچنان در تلاش هستند به شایعات درگیری محافظان رئیس جمهوری با کارگران دامن بزنند، در حالی که ویدیوها نشان می‌دهد رئیس جمهوری در جمع کارگران معدن آزاد شهر به شکل مستقیم حضور یافته و در زمان حمله افراد ناشناس به خودروی حامل وی نیز هیچ برخورد تندی از سوی محافظان وی با این افراد صورت نگرفته است.

این معدن تحت تصدی گری دولتی نبود و متعلق به بخش خصوصی است که عمده سهام آن، حدود ۲۰ درصد به شرکت مهر اقتصاد ایرانیان – وابسته به بسیج – بوده و دیگر سهامداران خردتر نیز شامل تکادو – مربوط به شرکت سپاهان-، نگین طبس و کارمندان بازنشسته زغال‌سنگ و مردم عادی است.

نکته مهم ماجرا اینجاست بالاترین مقام اجرایی کشور در منطقه یورت حاضر می شود و از نزدیک پیگیر رسیدگی به امور می شود، اما مالکان این معدن خصوصی که عمدتا برخی نهادهای خاص هستند و در طول این سال‌ها کوتاهی کردند و حقوق کارکنان را به موقع نپرداختند و مسائل ایمنی را مراعات نکردند،اکنون نیز دولت را متهم ماجرا جلوه می‌دهند. کمی و سر سوزن انصاف هم چیز خوبی است که متاسفانه برخی از آن را فدای بازی های سیاسی و جناحی خود کرده اند.