تدبیر24»روز قدس روز اسلام است؛ این جمله امام خمینی(ره) است که هر‌ساله در روز قدس بیان می‌شود، اما چه اتفاقی رخ می‌دهد که در روز قدس که روزی ملی است و تمام جریان‌های سیاسی اعم از اصلاح‌طلب، اصولگرا و... در راستای هدفی واحد به راهپیمایی می‌آیند، عده‌ای افراد معلوم‌الحال در حرکتی کاملا از پیش‌تعیین‌شده گرد رئیس‌جمهور جمع شده و شروع به اهانت به منتخب ملت می‌کنند. نمی‌توان این قبیل حرکات را در هیچ‌کجای فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی یافت. از این رو این سوال به اذهان متبادر می‌شود که آیا این حرکات خودسرانه است یا سازماندهی‌شده؟ چرا در هشت سال ریاست‌جمهور محمود احمدی‌نژاد شاهد وقوع چنین مسائلی در ارتباط با رئیس دولت وقت نبودیم؟ در این راستا باید منتظر موضعگیری نهادهای مسئول و ذیربط باشیم که پاسخ دهند مجازات توهین‌کنندگان به شخص دوم کشور چیست و مسببان آن چه کسانی هستند و قانون چه رفتاری با آنها خواهد داشت؟ برای بررسی ابعاد و زوایای اهانت به رئیس‌جمهور در روز قدس و چرایی آن مصطفی درایتی فعال سیاسی اصلاح‌طلب با «آرمان» گفت‌وگو کرده که می‌خوانید.
در راهپیمایی روز قدس که روزی جهانی برای مبارزه با رژیم صهیونیستی است، عده‌ای به شعار و توهین علیه رئیس‌جمهور پرداختند؛ ارزیابی شما از این قبیل تحرکات چیست؟
گاهی اوقات در مراسم ملی حرکت‌ها و تخلفاتی از سوی عده‌ای انجام می‌گرفته که جایگاه مراسم روز قدس را خدشه‌دار کنند. این‌گونه نبوده که افرادی که این حرکت‌ها را انجام می‌دهند پنهان باشند. این افراد نه تنها پنهان نیستند، بلکه قابل رصد و پیگیری هستند. سوء‌استفاده کردن از تجمعات فقط به مرور زمان اهمیت و جایگاه چنین مراسمی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و انتظار ملی بودن یک تجمع این‌چنینی را به مرور کمرنگ خواهد کرد. مثل اینکه عده‌ای قرار دارند کار ملی غرورآمیزی را که در این کشور انجام شده با حرکات بچه‌گانه خودشان زیر سوال ببرند و نگذارند اهمیت آن در ایران و جهان باقی بماند. این رفتار طبیعتا درست نیست و این افراد بیشتر خود را به جریان‌هایی منسوب می‌کنند. باید تکلیف انتساب این افراد به این جریان‌ها مشخص شود تا اگر حرکت آنها درست است که مشخص شود و اگر غلط است از آن جلوگیری شود. چنین رفتارهایی که در آن توهین به مقامات صورت می‌گیرد، حد معینی ندارد و ممکن است برای هر شخصیتی چنین رفتارهایی رخ دهد که ابدا برای جامعه خوب نیست. افرادی که در این ارتباط مسئولیت دارند، باید جلو این‌گونه رفتارها را بگیرند و اجازه ندهند که فرهنگ کشور ما با توهین به بزرگان کشور آلوده شود. توهین به رئیس‌جمهور منتخب با هیچ معیاری همخوانی ندارد. در این میان، نکته‌ای که در نوع تامل‌برانگیز می‌نماید، این است که مقامات مسئول در این ارتباط هیچ‌گونه تحرکی نشان نمی‌دهند و این موضوع برای مردم جای سوال دارد. باید دید اگر این توهین‌ها نسبت به سایر مسئولان نیز صورت بگیرد، همین اتفاق خواهد افتاد و بی‌تفاوت از کنار آن عبور خواهند کرد؟ طبیعتا اینها ابهاماتی است که جامعه را به طرف احتمالات و گمانه‌زنی‌هایی می‌کشاند که ممکن است برای کشور مفید نباشد. باید اجازه داد این‌گونه مراسم جایگاه طبیعی و ملی خود را حفظ کند و به نحوی نباشد که عده‌ای فکر کنند که از حضور آنها در این تجمعات سوء استفاده‌های جناحی می‌شود.
برخی جریانات و اشخاص بر اساس برداشت‌های شخصی و جناحی به دولت هجمه و حمله می‌کنند و در نهایت این اقدامات خود را خودجوش می‌خوانند. به نظر شما این ادعا تا چه اندازه با واقعیت همخوانی دارد؟
این افراد که اغلب شناخته‌شده هم هستند از مدت‌ها قبل هر کاری را که می‌خواستند انجام می‌دادند و این اختیار در کارها از احساس آرامشی بود که در برخورد با خود داشته و دارند. اهانت‌کنندگان به رئیس‌جمهور افرادی نیستند که بدون فرمان به چنین اقداماتی مبادرت ورزند. این افراد هم مکان، هم نوع رفتار و هم شکل سازماندهی‌شان مشخص است. در این راستا دستگاه‌های مسئول باید اقدامات لازم را انجام دهند. هیچ‌کار خودسری در این کشور صورت نمی‌گیرد و این‌گونه افراد از جایی هدایت می‌شوند که برخورد با آنها نیز کاری ندارد. این مسائل مکرر اتفاق می‌افتد و کسی هم پاسخگو نیست. سوال این‌جاست که در قضیه حمله به سفارت عربستان چه نتیجه‌ای حاصل شد و به کجا رسید یا حمله فیزیکی به افراد مشخص در کشور به کجا انجامید؟ این‌گونه رفتار در کشوری مثل ایران که اسلامی است و مدعی فرهنگی غنی است، مطابق ندارد. افرادی که به این سطح از کارها ورود می‌کنند، ظرفیت برنده و بازنده شدن را ندارند و رفتارشان با رفتار ایرانی و اسلامی سازگاری ندارد. این جریانات بهتر است این بساط را از صحنه جامعه جمع کنند و مقداری به نقص‌ها و کاستی‌های عدم نتیجه‌گیری خود فکر کنند و از مسیر درست موفقیت حرکت کنند. این‌گونه کارها 20 سال است در این کشور رسم شده که همیشه هم نتیجه معکوس داده، اما انگار برخی اصرار دارند همچنان راه رفته را دنبال کنند. از این رو این حرکات بی فایده و مصداق آب در هاون کوبیدن است.
در دولت گذشته مسائل و مشکلات بسیاری در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی وجود داشت، اما شاهد چنین برخوردها و توهین‌های علنی به مقامات رسمی کشور نبودیم؛ ارزیابی شما از این مساله چیست؟
این تلقی که فکر کنیم این افراد خودجوش هستند، تلقی درستی نیست. چون اگر خودجوش بودند، در دولت‌های نهم و دهم با آن همه مشکلی که وجود داشت، می‌باید در همه حوزه‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی پیدایشان می‌شد، اما در آن دولت‌ها شاهد این توهین‌ها، اهانت‌ها و به اصطلاح کفن‌پوشی‌ها نبودیم. بر این اساس تردیدی نیست که آنچه اتفاق می‌افتد، از جایی سازماندهی می‌شود که با دولت منتخب ملت مشکل دارد و با ایجاد فضاهای این‌چنینی سعی در انتقامجویی از دولت دارد. انتظار این است که یا اسم ملی بودن را از این‌گونه مراسمات بردارند که تکلیف همه مشخص باشد چه کسانی در این روز حاضر خواهند بود، یا اگر بناست کار ملی انجام شود اجازه چنین رفتارهایی در روز‌های ملی داده نشود.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
