تدبیر24» با انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور دولت دوازدهم چندی است کابینه دوم دولت تدبیر و امید نقل محافل خبری و رسانه‌ای شده است. لزوم تغییرات در دولت آینده روحانی موضوعی پذیرفته‌شده است. دولت یازدهم در برخی از بخش‌ها و وزارتخانه‌ها نتوانست چنان که باید و شاید به اهداف تعیین‌شده دست پیدا کند. با این اوصاف تمامی چشم‌ها به کابینه دوازدهم روحانی دوخته شده است. علاوه بر این، تغییرات باید در سطوح دیگری نیز اعمال شود؛ از جمله در مدیران سیاسی و اجرایی و مهم‌تر از همه در معاونت اطلاع‌رسانی و ارتباطات که باید تقویت و اصلاح شود. باید به انتظار نشست و دید روحانی تا چه اندازه به عهد خود با مردم وفادار خواهد ماند. برای بررسی مسائل مربوط به کابینه دوازدهم «آرمان» با عبدا... ناصری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانید.
دکتر نجفی، مشاور رئیس‌جمهور گفته‌اند که در کابینه دوازدهم 50درصد دولت تغییر خواهد کرد. به نظر شما این تغییرات در چه سطوحی خواهد بود؟
تغییر در کابینه صددرصد باید صورت گیرد. آقای نجفی این تغییرات را به دید حداقلی بیان کرده‌اند. آقای روحانی در 3 روز گذشته در جمع مدیران ارشد، قوه اجرایی کشور در تمام سطوح و از جمله اعضای کابینه و مدیران را به صراحت به دو دسته تقسیم کردند. همان‌طور که آقای روحانی اذعان داشتند، عده‌ای با دولت همکاری لازم را داشتند و تمام‌قد از دولت دفاع می‌کردند و عده‌ای هم نصفه و نیمه دولت را همراهی می‌کردند. اینها نشان از عزم جدی آقای روحانی در تغییر کابینه و مدیران در سطوح استانی و منطقه‌ای دارد. من کابینه آقای روحانی در دولت یازدهم را به کابینه دوقطبی تعبیر می‌کنم که یک قطب با تعداد بسیار کارآمد و پرتلاش و پردستاورد و قطب دیگر نیز نسبتا ناکارآمد و ناهماهنگ با سیاست‌های کلان دولت بود. این دسته در مجموع پس از 4سال دستاورد قابل قبولی را برای افکار عمومی ندارند. این 50درصد تغییراتی که آقای نجفی بیان کرده، در کل کابینه و هیات وزیران و مدیران ارشد دولت باید صورت گیرد.
در رسانه‌ها سخن از تفکیک برخی وزارتخانه‌های ادغام‌شده مانند وزارت مسکن از وزارت راه یا وزارت صنعت از وزارت بازرگانی مطرح شده است. به نظر شما این تفکیک‌ها تا چه حد می‌تواند در پیشبرد اهداف دولت راهگشا باشد؟
برنامه توسعه دولت را مکلف کرده بود تا تعداد وزارتخانه‌ها را کاهش دهد و آنها را ادغام کند، اما زمانی که بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و حتی توسعه‌نیافته را از نظر می‌گذرانیم، شاهدیم که تعداد وزارتخانه‌ها در کابینه بسیار بیشتر از کشور ماست. تعداد و کمیت زیاد مشکل‌ساز نیست؛ مهم کارآمدی و کاهش تصدیگری دولت است که باید در برنامه و در دستور کار دولت قرار گیرد. معتقدم تفکیک وزارت صنعت از بازرگانی، وزارت راه و شهرسازی از مسکن و سازمان جوانان از وزارت ورزش بسیار اتفاق خوبی است. اگر در آینده تفکیک ورزارت تعاون از کار و رفاه نیز در دستور کار قرار گیرد، اقدام مثبت و رو به جلویی صورت گرفته است. تعداد وزارتخانه‌ها مهم نیست؛ چون زمانی نظر مسئولان بر این بود که اگر وزارتخانه‌ها کم شود، دولت کوچک‌تر خواهد شد که هیچ‌وقت چنین اتفاقی رخ نداد. باید درجهتگیری‌ها، ساختاربندی و ساختارمندی دولت به‌گونه‌ای عمل کرد که هر تعداد وزارتخانه وجود داشته باشد، تصدیگری دولت در شرح وظایف و فعالیت‌هایش کاهش یابد و بخش خصوصی تقویت شود. از این رو وزارتخانه‌ها می‌توانند بیشتر جنبه هدایتگر، حمایت‌کننده و نظارتگر داشته باشند. در برنامه‌های دولت باید سیاست کلی در دستور کار قرار گیرد و باید دید بالاخره افرادی که در راس دستگاه‌های دولتی قرار می‌گیرند، چقدر کارآمدند و تا چه میزان می‌توانند این ساختار تعریف‌شده را کارآمد نشان دهند. علاوه بر اینکه ساختارها و تشکیلات اداری باید با یکدیگر تناسب داشته باشد، اشخاصی که مسئولیت دستگاه‌های دولتی را برعهده می‌گیرند، باید اشخاص کارآمد و باکفایتی باشند و دولت به سمتی رود که وظایف خود را در بخش خصوصی توزیع کند و تصدیگری خود را کاهش دهد.
آیا می‌توان گفت آقای دکتر روحانی نسبت به سال 92 گرایش بیشتری به اصلاح‌طلبان پیدا کرده‌اند؟ اگر پاسخ مثبت باشد، در کابینه دوازدهم، اصلاح‌طلبان چقدر در دولت تاثیر‌گذار خواهند بود؟
این تصمیم بسته به آقای روحانی است. اصلاح‌طلبان هیچ‌زمان شرط و شروط برای آقای روحانی نگذاشتند و سهم‌خواهی نکردند، اما بسیاری از وزارتخانه‌ها که بسیار ناکارآمد بودند، مانند وزارت کشور و وزارت علوم، عملکرد چندان موفقی نداشتند. این وزارتخانه‌ها می‌توانند چهره‌های کارآمدتری را به خود ببینند. گنجینه و انبان اصلاح‌طلبان همیشه پر از مدیران لایق و چهره‌های شاخص و شایسته‌ای بوده که ممکن است امروزه استفاده از آنها به دلایلی برای آقای روحانی معذوریت‌آور باشد. در مجموع آقای روحانی اگر بخواهد صادقانه شعارهای انتخاباتی خود را عملی کند و به رأی شایسته و قابل تقدیر مردم پاسخ دهد، قبل از هر چیز باید به کارآمدی کابینه و وزرای خود فکر کند، چون بیش از 50درصد آنها در دولت اول مصداق ناکارآمدی بودند. این عدم کارآیی مشکلاتی را برای آقای روحانی و کشور ایجاد کرده که امیدواریم در دولت دوم این مشکلات رفع شود. بنده نیز موافقم که نسبت به سال 92 گفتمان اصلاح‌طلبی و منش اصلاح‌طلبی آقای روحانی تقویت شده و از همین جهت بود که مردم در 29 اردیبهشت به او اقبال کردند و رأی قابل توجهی به او دادند.
به نظر شما دولت برای موفقیت بیشتر نباید سازوکاری بیندیشد تا افراد غیرمسئول با سخنان غیرمسئولانه آن را درگیر برخی حاشیه‌ها نکنند؟
اینکه جلو حرف زدن کسی گرفته شود، جلوه‌ای از استبداد است و دولت نباید چنین خواسته‌ای داشته باشد. در برخی تربیون‌ها، برخی اظهار نظرهای غیرمنطقی و نادرست از سوی کسانی مطرح می‌شود که در آن حوزه صاحب صلاحیت نیستند. نکته مهم این است که در 4سال قبل نشان داده شد رقبای آقای روحانی از لحاظ افکار سازی رسانه‌ای بسیار دست بالایی را داشتند و قدرتمند‌تر هستند. آقای روحانی با امکاناتی که در اختیار دارد، اگر حوزه اطلاع‌رسانی خود را که از سال اول به دولت گفته می‌شد از شخص سخنگو تا بقیه عرصه‌های اطلاع‌رسانی و افکارسازی را سامان دهد، قدرت ببخشد و هماهنگ کند، می‌تواند پاسخ این اظهارات را نیز بدهد.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
