هشدار به همه عاشقان چغاله بادام

 

عوارض مصرف چغاله بادام

بروز بیماری های گوارشی

شستشوی غیر صحیح فروشندگان دوره گرد با آب جوی یا چاه می تواند عامل بروز بیماری های گوارشی مانند حصبه شود. این بیماری نوعی عفونت باکتریایی است که قابل انتقال از طریق مصرف آب یا غذای آلوده به انسان می باشد. بیماری حصبه در کودکان و افراد بالای 60 سال رایج تر است. عوارض بیماری حصبه شامل خونریزی دستگاه گوارش ، کاهش شدید آب و املاح بدن ، سوراخ شدن روده ها، هپاتیت و عفونت استخوان ها می باشد.

 

خطر چغاله های تلخ

هلو و زردآلو نسبت به چغاله بادام ، بافت سفت و سخت تری دارد که طعم آنها نیز کمی تلخ و گس است. نکته مهم دیگر این است که اگر چغاله بادام ، هلو و زردآلو تلخ باشد بدوم شک دارای مقداری سیانور است. بنابراین در صورت مصرف زیاد آن ، مسمومیت ایجاد می کند البته سمیت چغاله زرد آلو و هلو بیشتر از چغاله بادام است. بیشتر چغاله های موجود در بازار ، چغاله بادام شیرین است. مغز بادام طبعی گرم و تر دارد اما چغاله آن دارای طبع سرد است. بنابراین زیاده روی در مصرف آن موجب دل پیچه ، اسهال ، تهوع ، سردرد ، ترشح بیش از اندازه بزاق و رخوت می شود.

 

بادام مغذی تر است یا چغاله بادام ؟

به طور کلی مواد مغذی بادام رسیده بیشتر از نوع کال آن می باشد و آهن ، کلیسیم و مواد معدنی دیگر آن بیشتر از چغاله بادام است. بادام رسیده برای پیشگیری از بیماریهایی مانند افزایش کلسترول ، کم خونی ، پوکی استخوان و چسبندگی روده ها مفید است اما چغاله بادام این ویژگی ها را ندارد.

 

مقدار مصرف این میوه

اگر دستگاه گوارش با این میوه سازگاری داشته باشد دچار مشکل نخواهد شد .مصرف اندازه این مویه نوبرانه خطری برای بدن ندارد اما باید توجه داشت که بیش از یک پیاله کوچک در هفته مصرف نشود تا بدن دچار عوارض و مضرات آن نشود.

 

چغاله کرک دار یا بدون کرک ، کدامیک بهتر است؟

برخی از چغاله ها کرکی تر از سایر چغاله ها هستند که ارتباطی به نوع چغاله ندارد. نارس بودن آنها مهمترین دلیل برای کرک دار بودن است . البته برخی از فروشندگان از طریق شستشو با استکاچ ، کرک چغاله ها را از بین می برند. با این وجود کرک دار بودن چغاله ها دلیلی بر برتری آنها نیست.