زنان در تصمیم سازی ها از صراحت و قاطعیت بیشتری برخوردارند

عضو شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان معتقد است که جامعه ایرانی به سطحی از اعتماد و آگاهی در مورد زنان رسیده که تحصیل و کار آنها را بپذیرد، پس بنابراین حضور سیاسی زنان شایسته هم برای چنین جامعه ای قابل پذیرش است. خدیجه جدا عضو شورای مرکزی و رئیس دفتر زنان حزب ندای ایرانیان در گفت و گو با «ندای ایرانیان» درباره اعلام کاندیداتوری در انتخابات پیش روی مجلس اظهارتی را ایراد کرده است که مشروح آن در ادامه منتشر می شود:

علت حضور شما در دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی چیست؟

شرکت در انتخابات برای یک کاندیدا به نوعی یک فرایند است که در بستر زمان شکل می گیرد. این فرایند از دانش و تجربه تا خودباوری و تکلیف را دربر میگیرد. برای من هم آغاز این فرایند از حضور در تشکلهای سیاسی دانشجویی انجمن اسلامی دانشگاه ها شروع شده و تا به امروز هم با حضور در احزاب سیاسی ادامه پیدا کرده است. بهتر است بگویم که به نوعی زندگی شخصی من با زندگی و منش سیاسی ام گره خورده، تا جایی که از تجربه و توانمندیهایی برای انجام این امر خطیر برخوردار شده ام و این آمادگی رو پیدا کرده ام که در این راه قدم بگذارم. در حالیکه مساله کاندیداتوری ام را یک وظیفه و مسیولیت می دانم که توانمندی هایم را به مردم عرضه کنم و خودم را در معرض شناخت و قضاوت مردم قرار بدهم و این امید را داشته باشم که مردم بعد از شناخت بیشتر و سنجش، مرا مورد انتخاب خودشون قرار بدهند.

علت اینکه فکر می کنید که مردم به زنان اعتماد می کنند و به آنها در انتخابات رای می دهند، چیست؟

من این پرسش روبه دوبخش تقسیم می کنم اول در مورد جوانگرایی بایستی در نظر داشته باشیم که ملموس ترین واقعیت جهان گذر زمان هستش و بدیهیست که پیش کسوتان امروز همان جوانان دیروزاند. لذا با توجه به خصیصه میرایی انسان، تربیت نسل نو و جانشین پروری مهم ترین رکن پایداری اجتماع است، اما در مورد اعتماد به زنان جوان دلایل بسیار ساده اما با اهمیتی وجود دارد که به چند مورد از آنها اشاره میکنم : اولا باید بپذیریم که جامعه ایرانی بعد از گذر موفق از همه بحرانهای سیاسی و اجتماعی به سطحی از آگاهی رسیده که به دنبال انتخاب شایسته ترین هاست، صرفنظر از جنسیت و سن و وابستگیهای خاص. در تاکید بر زنان سیاسی هم میتوان گفت این زنان همان مادران، همسران و خواهران خانواده های ایرانی اند و چیزی خارج از بنیاد جامعه نیستند، جامعه ایرانی به سطحی از اعتماد و آگاهی در مورد زنان رسیده که تحصیل و کار آنها را بپذیرد، پس بنابراین حضور سیاسی زنان شایسته هم برای چنین جامعه ای قابل پذیرش است. در واقع اعتماد به زنان ناقض توان و اعتماد به نفس مردانه نیست بلکه نشان می¬دهد که اجتماع به درجه ای از تعالی رسیده که به مربیان و پرورش دهندگان خود اعتماد و افتخار کند و از حضور آنان در عرصه کلان تصمیم گیری و قانونگذاری حمایت کند.همچنین می توان گفت زنان در کارکرد سیاسی و اجتماعی خود با توجه به ویژگی های شخصیتی و سابقه حضور و همچنین فراز و نشیبهای آن، از فضای زد و بندهای ناسالم و مخرب دورتر هستند و اصولا اگر بر مبنای توان سیاسی وارد مجلس شوند، در تصمیم سازی ها از صراحت و قاطعیت بیشتری برخوردارند. زنان سیاسی در گذر از همه موانع و مشکلات در اثبات خود، و به واسطه تجربیاتشان میتوانند کارکشته تر و عملگراتر ایفای نقش کنند. ضمن اینکه در هر حال نادیده گرفتن نیمی از جامعه به نفع هیچ کس چه زنان و چه مردان نیست همانطور که در رسیدن به دموکراسی و مردم سالاری، مردان همواره از فرصتهای بدست امده برای تجربه اندوزی و ارتقای جایگاه عملی خود در سیاست بهره برده اند، زنان هم میتوانند ازین فرصت استفاده کنند و در ایجاد زنان و مردان سیاسی نسلهای اینده نقشی کنشگرانه ایفا کنند.