نام
|
نقش وی در کربلا
|
سرانجام و چگونگی مرگ
|
شمر بن ذیالجوشن
|
نقشآفرین اصلی جنایات کربلا، صدور دستور
یورش همه جانبه به امام حسین(ع) و یارانش
|
دستگیری توسط مختار ثقفی، گردن زدن او و
انداختن وی در روغن داغ
|
محمد بن اشعث بن قیس
|
نقشآفرین و فراهم کننده حوادث روز
عاشورا، فرمانده نیرویی بود که مسلم را دستگیر کردند
|
روز عاشورا در پی نفرین امام حسین(ع) عقرب
سیاهی او را نیش زد و با خواری تمام مُرد
|
عبید الله بن زیاد
|
در حادثه کربلا، همه جنایتها به دستور
مستقیم عبیدالله تحقق یافت و بعد از یزید بیشترین نقش را در فاجعه عاشورا
داشت
|
چکیدن قطره خونی از سر مبارک امام حسین(ع)
بر ران او و باقی ماندن آن زخم تا آخر عمر، جسدش توسط ابراهیم بن
مالک اشتر به آتش کشیده شد
|
یزید بن معاویه
|
چوب زدن بر دندانهای مبارک امام حسین(ع)
|
هنگام رقص و مستی به زمین خورد و مغزش
متلاشی شد و صورتش همچون قیر، سیاه شد
|
سنان بن انس
|
نقش مؤثری در کشتن اباعبدالله
الحسین(ع) داشت
|
زبانش گرفت، عقلش زائل شد و با وضع
ناگواری از دنیا رفت
|
عمر بن سعد
|
مجرم شماره سوم فاجعه کربلا و فرماندهی
عملیات کربلا را بر عهده داشت
|
به دستور مختار ثقفی به قتل رسید و
سرش از تن جدا شد
|
حرملة بن کاهل
|
پرتاب تیر بر گلوی علیاصغر(ع)
|
مختار ثقفی دستور داد تا بدنش را تیرباران
کنند
|
حصین بن نُمیر
|
فرمانده تیراندازان لشکر عمر بن سعد و
تیراندازی به امام حسین(ع)
|
ابراهیم بن اشتر جسد او را سوزاند و سرش
را برای مختار به کوفه فرستاد، سر او در مکه و مدینه آویزان ماند تا درس عبرتی
برای دیگران باشد
|
مالک بن نُسیر کِندی
|
فرود آوردن ضربه بر فرق مبارک سیدالشهدا(ع)
|
قطع دستانش توسط همسرش و تا آخر عمر فقیر
ماند
|
زرعه دامی
|
از قاتلان امام(ع)
|
هنگام مرگ از گرمای شکم و سردی پشتش صیحه
میزد و میگفت به من آب دهید
|
محمد بن اشعث
|
هتک حرمت امام حسین(ع)
|
توسط نیش عقرب در هنگام قضای حاجت مُرد
|
عبدالله بن حَوزه
|
تیراندازی به سوی لشکر ابا عبدالله(ع)
|
قطع پای راست او توسط مسلم بن
عوسجه، اسب با حرکت تند، سر او را به هر سنگ و کلوخی کوبید تا به دوزخ
رفت
|
شبث بن ربعی
|
با شمشیر به صورت مبارک امام حسین(ع) زد
|
ابراهیم بن مالک اشتر آنقدر رانهایش
را برید تا مرد. سپس سرش را جدا و جسدش را سوزاند
|
ابحر بن کعب
|
برداشتن مقنعه حضرت زینب(س) و کشیدن
گوشواره از گوش ایشان
|
ابراهیم بن مالک اشتر، دست و پاهایش را
قطع کرد، چشمهایش را از حدقه درآورد
|
شرحبیل
|
از پشت بر صورت امام حسین(ع) زد
|
مختار او را با آتش سوزاند
|
عمروبن حجاج
|
در روز عاشورا آب را بر روی اباعبدالله
الحسین(ع) و یارانش بست، امام(ع) را خارج شده از دین نامید و از جمله
حاملان سرهای شهداء به کوفه بود
|
به نفرین امام حسین(ع) گرفتار و از شدت
تشنگی در بیابان هلاک شد
|
احبش بن مرثد(اخنس)
|
با اسب بر بدن مبارک امام حسین(ع)
تاخت و عمامه حضرت را به غارت برد
|
پس از واقعه عاشورا وقتی در صحنه جنگ
ایستاده بود، تیری از کمان، رها و به قلبش اصابت کرد و مرد
|
عبدالله بن ابی حُصین
|
آب را بر سیدالشهداء(ع) بست و با بیشرمی
به امام گفت: ای حسین! به خدا سوگند، جرعهای از آب نخواهی چشید تا از تشنگی
بمیری
|
به نفرین امام حسین(ع) مبتلا و به
بیماری استسقاء گرفتار شد، هرچه آب مینوشید تشنگیاش برطرف نمیشد تا اینکه
هلاک شد
|
بَجدل بن سُلیم
|
انگشت مبارک امام(ع) را برای در آوردن
انگشتر برید
|
مختار او را دستگیر، دست و پاهایش را برید
آنقدر در خون غلتید تا هلاک شد
|
اسحاق بن حَیوه حضرمی
|
داوطلبانه بر پیکر امام حسین(ع) تاخت
و پیراهن حضرت را به غارت برد
|
با پوشیدن پیراهن اباعبدالله(ع) به مرض
پیسی مبتلا شد و موهایش ریخت، توسط مختار دستگیر شد و دستور داد بر بدنش تاختند
تا به هلاکت رسید
|