پیرامون قبح استفاده از یک چهره جنجالی در تبلیغات سیاسی، بسیار سخن گفته شد اما پرداختن به ریشه‌های این‌گونه آفات در سپهر سیاست را از یاد برده‌ایم.
تدبیر24»نویسنده بی‌آنکه بخواهد زهد بفروشد، تمسخر چهره، تیپ و ویژگی‌های خصوصی افراد را جایز نمی‌داند و به جای استفاده سیاسی از این خطای آشکار، برکشف ریشه‌ها و نقد رفتارهای دون شأن سیاسیون اصرار دارد. اکتفا به تمسخر مصادیق، سبب می‌شود رقیبان نیز مصادیق مشابه در رفتار تبلیغاتی جناح مقابل را از آرشیو بیرون بکشند و با تمسک به قاعده «این به آن در» پرونده این‌گونه آفات سیاسی و اخلاقی را مختومه ندانند و در هیاهوی مچگیری جناح‌ها از هم، قبح این رفتارها فراموش شود. نگارنده در ماجرای اخیر هم آن چهره جنجالی را مقصر نمی‌داند. چرا که در این بازار مکاره، خیلی‌ها بی‌هیچ ربط و ضابطه‌ای دچار توهم نزدیک شدن به کانون‌های قدرت شده‌اند و البته خیلی‌ها هم به آن رسیده‌اند! مقصر اصلی، سیاسیون هستند که برای کسب وجاهت نزد عوام، گاه مرتکب این‌گونه خطاهای محیرالعقول می‌شوند. حال اگر شخصی با ظاهری نامأنوس و سابقه‌ای بی‌ربط نیز دچار این وسوسه شد، نباید از آن دستاویزی برای تحقیر و تمسخر او بسازیم. واضح است که قصد دفاع از این‌گونه رفتارها را ندارم اما چگونه است که رسوایی‌های آشکار را در بوق و کرنا می‌کنیم، اما از کنار رسوایی‌های پنهان و خطرناک‌تر می‌گذریم؟ وقتی بسیاری از سیاسیون ما در گزینش افراد تصمیم‌ساز، به زدوبند و منافع باندی و گاه به قول آن بزرگ: به سفارش عمه و خاله! بیش از شأن و لیاقت و پیشینه افراد بها می‌دهند، فاجعه عمیق‌تر از حضور شخصی با بدن خالکوبی شده و ظاهر نامناسب در میتینگی تبلیغاتی است. جناح‌های سیاسی چقدر از حضور نخبگان و فرهیختگان در عرصه‌های خطیر استفاده کرده‌اند؟ جز این است که در کشور ما برخی افراد لایق، خانه‌نشین شده‌اند و سیاسیون نیز نیازی به حضور آنان نمی‌بینند؟ پس بهتر نیست اول به فکر پاک کردن خالکوبی دست‌های آلوده‌تری باشیم که به چشم نمی‌آیند و چه بسا آراسته و برازنده هم به نظر می‌رسند اما به ناحق و با زد و بند و باندبازی به تقسیم غنائم و فرصت‌ها مشغولند؟ آنگاه به رسوایی‌های آشکار هم بپردازیم که در این مسیر و برای ماندن در افکار عمومی از هر وسیله‌ای استفاده می‌کنند.
افشین علاء، شاعر و فعال سیاسی اصلاح‌طلب
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
