شهلا حبیبی؛ اصولگرای اصلاح طلب

تدبیر24»شهلا حبیبی ؛ اولین زن در تاریخ پس از انقلاب اسلامی بود که با حکم آیت الله فقید هاشمی رفسنجانی و در مقام مشاور رئیس جمهور ؛ سکان سیاست گذاری ؛ برنامه ریزی و اقدام برای بهبود وضعیت و جایگاه زنان را در سال 1370 به دست گرفت . سالهایی که نه تنها باور عمومی بلکه باور غالب دست اندرکاران و مسئولین دستگاههای اجرایی برای پذیرش حداقل های مربوط به حقوق زنان از کوچکترین آمادگی و پذیرش برخوردار نبود و این شهلا حبیبی بود که با شجاعت بی نظیرش ؛ در کنار فرهنگ سازی برای اصلاح نگرش های اجتماعی به ضرورت جریان سازی و نهادینه ساختن مسایل زنان در دستگاههای اجرایی همت گمارد تا جریان عدالت اجتماعی برای رفع موانع پیشرفت زنان را سرفصل برنامه ریزی های دولتی قرار دهد .
تاسیس دفاتر امور زنان و انتصاب مشاورین وزرا و دستگاههای اجرایی در امور زنان را علیرغم مقاومت های فراوان از سوی دستگاههای اجرایی را در دستور کار قرار داد تا تمام سازمانها و وزارتخانه های کشور در سیاست ها و برنامه های خرد و کلان خود مسایل زنان را مورد توجه قرار دهند .
برای اولین بار در تاریخ پس از انقلاب ؛ حرکت های ماندگاری در تعاملات بین المللی و منطقه ای در حوزه زنان شکل گرفت و تهران روزهای پر ترافیکی را در برگزاری نشست های بین المللی و آمد و رفت شخصیت ها و چهره های موثر دنیا در بخش زنان را تجربه کرد و در عین حال حضورهای پر قوت و تاثیر گذار زنان ایرانی در مجامع بین المللی ؛ فرصتی برای دنیا فراهم کرد تا جایگاه و موقعیت زنان توانمند ایرانی را به رسمیت بشناسند .
حضور موفق زنان ایرانی در چهارمین کنفرانس جهانی زن در پکن در سال 1374 به عنوان اولین تجربه حضور فراگیر زنان در مجامع بین المللی و تاثیر غیر قابل انکار آنان بر سند جهانی برنامه عمل زنان ؛ مرهون تلاش های بی دریغ شهلا حبیبی بود . آنجا که خبرگزاری های معتبر بین المللی اعلام کردند که ایران و کشورهای اسلامی برنده نهایی کنفرانس پکن و برنامه عمل زنان در جهان شدند.
حساس سازی جامعه پس از انقلاب که زنان ایرانی را به انزوا کشیده و جامعه زنان را به خود کم بینی های ناشی از به حاشیه رانده شدن مبتلا نموده بود را حیات بخشید و در سطوح گوناگون در دستور کار دفتر امور زنان کوچکی قرار داد که در گوشه ای از نهاد ریاست جمهوری ؛ خود را مسئول جبران تمام کاستی ها و بی مهری های حوزه زنان در سراسر کشور می دانست .
در این میان اما موثرترین حرکت ماندگار شهلا حبیبی را در بنای نوین سازمانهای غیر دولتی زنان در ایران باید دانست که تا آن زمان به تعداد انگشتان دست هم نمی رسید و شاید به جرات می توان از این بانوی خستگی ناپذیر به عنوان پیشکسوت و معمار جامعه مدنی و سازمانهای غیر دولتی زنان در ایران نام برد که با تسهیل گری موثر و جلب اعتماد نهادهای مدنی از تمام گرایشات سیاسی ؛ علمی و حتی دینی ؛ بیشترین تاثیر گذاری را در سطح داخلی و بین المللی رقم زد و امروز شاهد فعالیت ها و اقدامات ثمر بخش این سازمانها در بهبود وضعیت زنان کشور در حوزه های اجتماعی ؛ فرهنگی ؛ زیست محیطی ؛ کارآفرینی و رسانه ای هستیم. سازمانها و نهادهایی که در سایه امنیت اجتماعی سالهای دهه 70 در کشور نشو و نما یافتند و مراحل تکوین و تقویت خود را مرهون حمایت های بی شائبه و همه جانبه شهلا حبیبی می دانند.
نکته بارز شخصیت و خلق و خوی اجتماعی و سیاسی شهلا حبیبی به عنوان یک کنشگر خستگی ناپذیر دین مدار که در بالاترین جایگاه رسمی کشور ؛ متولی گری امور زنان را بعهده گرفته بود ؛ روحیه وحدت بخشی و همکاری با تمام زنان کشور فارغ از تفاوت های اعتقادی ؛ سیاسی و اجتماعی آنان بود . شهلا حبیبی با وجود اینکه برخواسته از اردوی اصولگرایان و منتسب به حزب موتلفه اسلامی بود اما بدون هر گونه تعصب و برخوردهای جانبدارانه سیاسی از تمام ظرفیت ها و توانایی های موجود زنان کشور از دانشگاهها تا حوزه های علمیه ؛ از مجامع مذهبی تا حلقه های هنری و روشنفکرانه و نیز ظرفیت هایی از زنان ایرانی که در سازمانها و مجامع ایرانی مشغول به کار بودند؛ بهره برد تا نمونه و الگوی بارزی باشد که می توان بدون خط کشی های سیاسی و مرزبندی های معمول روزگار نه تنها امور زنان بلکه امور جاری کشور را نیز اداره کرد .
شهلا حبیبی پس از سالهای 76 ؛ مسئولیت دولتی دیگری نداشت اما با به دست گرفتن شبکه ارتباطی سازمانهای غیر دولتی زنان در جمهوری اسلامی ایران به دنبال تثبیت و گسترش نهادهای مدنی به منظور پیگیری مطالبات حوزه زنان بود و باز هم ورای هر تفاوت و خط کشی سیاسی ؛ حق مدارانه و با تمام ظرفیت و قوای باقیمانده خود از حقوق نادیده انگاشته شده زنان دفاع کرد و از اعتبار و آبروی سیاسی و اجتماعی خود هزینه کرد.
حبیبی از کارهای بر زمین مانده و اجحاف بر زنان کشور گله مند بود و خسته اما حتی تا روزهای آخر عمر و با وجود درد جانکاهی که بر پیکرش لانه کرده بود ؛ باز هم با سماجت و جدیت ؛ پیگیر مطالبات زنان و تعهد بر عهدی بود که حذف تبعیض های ناروا علیه زنان را به همراه داشت .
شهلا حبیبی از میان ما رفت اما بزرگترین درس و الگوی ماندگارش ضرورت همراهی و همسویی جامعه زنان کشور برای دسترسی به حقوق حداکثری فارغ از هر تفاوت سیاسی و اجتماعی است . رهبران زن ایرانی باید نمونه های بارزی باشند تا از تمام ظرفیت های موجود در جامعه بهره گیری نمایند که این راه صعب بسی طولانی و جانکاه است .

*مشاور معاونت توسعه روستایی و مناطق محروم کشور نهاد ریاست جمهوری.