انتظار اصلاحطلبان از معرفی وزیر علوم خیلی متفاوت بود. این وزارتخانه افرادی مثل دکتر مصطفی معین، دکتر جعفر توفیقی و دکتر رضا فرجیدانا را به خودش دیده است، لذا استانداردی که در ذهن دانشگاهیان و اصلاحطلبان هست، متفاوت است.
تدبیر24»هرچند فعلا نسبت به وزیر پیشنهادی قضاوتی نداریم تا عملکردشان را ببینیم، ولی رضایت از وضعیت دشوار است، چرا که از یک روال معمول تبعیت نمیکند. کسی رأی میآورد و رئیسجمهور میشود، دولتش را تعیین میکند، افرادی را برای وزارتخانهها معرفی میکند، مجلس این اختیار را دارد که رأی بدهد یا ندهد و پایین و بالا بکند، اما این موضوع الان به یک معضل تبدیل شده است، آنقدر که ظاهرا بیش از فرایند تعیین وزرا در مسیر معمول و قانونی و آنچه همیشه مرسوم بوده، طی میشود. البته اینکه رئیسجمهور با افراد موثر و نهادهای مختلف مشورت کند، حق و اختیار ایشان است، ولی واقعیت این است که الان کاملا وزارت علوم دچار مناقشه بیدلیل سیاسی شده، درحالی که نباید تا این حد به این وزارتخانه سیاسی نگاه شود. نسبت به وزارتخانهای که باید در خدمت دانشگاهها باشد، از سمت جناح اصولگرا با نگاه سیاسی، نظر و حساسیت نابجایی ایجاد شده است. همانطور که انتظار داریم، در روز رأی اعتماد مخالفان و موافقان صحبت خواهند کرد. پیشبینی میکنم وزیر پیشنهادی رأی میآورد، ولی شاید خیلی بالا نباشد، اما چون به هر حال وضعیت وزارت علوم چندان بسامان نیست، به نظر میرسد بهتر این است که بالاخره یک وزیر داشته باشد و از حالت بلاتکلیفی خارج شود. عموما نمایندگان مجلس هم این مساله را در نظر گرفته و به هر حال رأی میدهند اما این رأی چندان توام با میل و رغبت نیست. متاسفانه آن چیزی که از مجلس برخواهد آمد، فقط یک عدد است و خیلی وقتها وزیری که با یک عدد بالا رأی آورده، به همان میزان هم مورد اعتماد نیست. گاهی نمایندگان مثلا با 55 درصد تمایل، به کسی رأی مثبت میدهند ولی تعداد قابل توجهی رأی میدهند. درحالی که صددرصد ذهنشان به آن شخص منعطف نیست، بلکه کمی بیش از نصف تمایل دارند. در این صورت خروجی آرا ممکن است که خیلی بالا باشد، ولی در واقعیت کمتر از آن است.باید دانشگاهها خیلی فعالتر و زندهتر با نگرش محدودکننده و نابجایی که بهخصوص اصولگرایان به مقوله دانشگاه دارند، برخورد کنند. آنها برداشت نابجایی نسبت به دانشگاهها دارند و فکر میکنند که دانشگاه حزب یا جریان سیاسی است که اگر دست کسی باشد، میتواند به کمک آن نیرو بگیرد! اما اینطور نیست و هیچکس تابهحال دانشگاه را در ید قدرت خود نگرفته، چون دانشگاه مسیر فکری خودش را خواهد رفت. الان هم احتمالا از حساسیتهای ویژهای که در گذشته وجود داشت و مثلا جریانهای دانشجویی دانشگاهی میتوانستند در نقش احزاب سیاسی قدرتمند ظاهر شوند و جریانساز شوند، عبور کرده و فاصله گرفتهایم. در واقع الان دانشگاهها در چنین موضعی نیستند، ولی به لحاظ فکری مسیر خودشان را طی خواهند کرد و اصولا اساتید و دانشجویان اهل تفکر و فکر هستند و اینها آدم و گماشته هیچ جریان سیاسی خاصی نخواهند بود. آنچه در این اواخر بعضا مورد گلایه دانشگاهیان بود، حضور وزیر پزشکی بود که دغدغه اصلیاش هم کار پزشکی خودش بود، ولی صرف نظر از این نکته مدرک تحصیلی مساله خاصی نیست و اهمیت ویژهای ندارد؛ مهم این است که شخص با جریان توسعه علمی و نگرش علمی سازگار باشد و بتواند خدمتگزار دانشگاهها باشد، نه اینکه دانشگاهها در خدمت او باشند. نباید نسبت به مدرک تحصیلی وزیر پیشنهادی حساسیت داشته باشیم؛ ضمن اینکه معمولا افرادی که در شهرها و استانها خدمت کردهاند، ممکن است بعضی حساسیتهای محلی نسبت به خود داشته باشند. مثلا با یک گروه محلی درگیر شوند، ولی به هیچ وجه به معنای این نیست که این مساله میتواند زمینه قضاوت منفی نسبت به شخص ایجاد کند. هرچند دانشگاه همدان دانشگاه مهمی است، ولی به هر حال در سطح یک استان یا دانشگاه یک شهرستان خاص ممکن است به دلایل مختلف حساسیتهایی نسبت به یک رئیس دانشگاه در جریان دانشجویی ایجاد شود که باید با دقت بیشتری برخورد کرد. صرفا ما نمیتوانیم به قضاوت دانشجویانی که در آن دانشگاه مستقیما با آن رئیس دانشگاه طرف بودند، توجه کنیم، بلکه باید با دقت نظر بیشتری نگاه و در موردش قضاوت کنیم. امیدواریم مجلس در این زمینه مسئولانه و متعهدانه برخورد کند و هرچه هست نمایندگان مجلس بهدقت بررسی کنند. درواقع ما الان قضاوت خاصی نسبت به جناب آقای دکتر غلامی نداریم.
احمد شیرزاد، استاد دانشگاه