ایران شانس آخر حل بحران سوریه

به گزارش تدبیر24 به نقل از تبیان، بیش از ۲ سال است که سوریه به عنوان یکی از محورهای مقاومت جنگی خانمان سوز را تجریه می کند به گونه ای که در آخرین آمار سازمان ملل صدها هزار کشته و زخمی و بیش از ۷ میلیون آواره قربانی این جنگ شده اند.

زیرساخت های این کشور از بین رفته و دیگری کشوری به نام سوریه با ثبات وجود ندارد. ابتکار برخی کشورهای نظیر ایران و روسیه مانع از حمله و مداخله خارجی در این کشور شد و دولت بشار اسد نیز با انهدام سلاح های شیمیایی اش موافقت کرد.

اما هنوز دخالت کشورهای خارجی و به ویژه عربستان و متحدانش در این کشور ادامه دارد و صدور تروریسم و تروریست کماکان ادامه دارد. امروز بحث روز سوریه تشکیل کنفرانس ژنو ۲ است تا بتوان راه کاری برای حل بحران این کشور یافت. کنفرانسی که یکی از اهدافش انتقال قدرت، اعلام شده و بشار اسد صریحا با شرکت در کنفرانسی که این بحث را مطرح کند مخالفت کرده است.

در عین حال دولت سوریه با حضور و مشارکت در این کنفرانس برای پیدا کردن راه حل موافقت کرده است. امروز چشم امید تمام دنیا به جمهوری اسلامی ایران دوخته شده تا این بار نیز بتواند همانگونه که مانع جنگ علیه سوریه شد و به توافقی مورد تحسین در مورد پرونده هسته ای اش دست یافت، در این کنفرانس نیز حضوری فعال و سازنده داشته باشد. اگرچه رایزنی های ایران کماکان در این زمینه ادامه دارد اما به نظر می رسد نفس حضور ایران در این کنفرانس به عنوان یکی از متحدان دولت سوریه می تواند مفید واقع شود.

اگرچه رایزنی های ایران کماکان در این زمینه ادامه دارد اما به نظر می رسد نفس حضور ایران در این کنفرانس به عنوان یکی از متحدان دولت سوریه می تواند مفید واقع شود.

جمهوری اسلامی ایران در تازه ترین ابتکار خود در همکاری با ترکیه به عنوان یکی از حامیان اصلی مخالفان سوری و یکی از قدرت های تاثیرگذار منطقه ای تصمیم گرفته است که در مواردی نظیر حفظ اتحاد و تمامیت ارضی سوریه، توقف جنگ داخلی و برقراری آتش‌بس در سوریه، ایجاد امکانات لازم برای بازگشت پناه‌جویان سوری و انتقال کمک‌های انسان دوستانه به مردم این کشور، دستیابی به یک راه‌حل صلح‌آمیز برای بحران سوریه و پرهیز از هر گونه اقدام نظامی علیه این کشور و تاکید بر مبارزه با تروریسم و عملیات تروریستی در این کشور با ترکیه همکاری کند.

اقدامی که می تواند ثبات را به این کشور بازگرداند مشروط به اینکه طرف های بین المللی نیز پایبندی خود به این موارد را مدنظر قرار دهد. در همین راستا وزیر امورخارجه در سفر به کشورهای منطقه ای نیز این مساله را مورد بحث قرار می دهد و حمایت آنان را از این توافقات جلب می کند.

سازمان ملل متحد

این بار با توجه به عدم کارایی شورای امنیت در حل این بحران ابتکار عمل در دست ایران است تا از این طریق بتواند نقش تاثیرگذاری را در حل بحران ایفا کند. سفر نخست وزیر سوریه به تهران و دیدار با مقامات کشورمان نیز نوید بخش این مساله است که بتوان از طریق اقناع دولت سوریه برای مشارکت در این کنفرانس و گفت وگو با مخالفان گامی در جهت حل بحران برداشته شود؛ اگرچه مخالفان سوری خود چند دسته شده اند و گروه ثابت و قبال قبولی برای این مذاکرات شناخته نشده است. در این راستا شورای ملی مخالفان سوریه به عنوان حلقه وصل این جریان شناخته شده اما تشتت میان مخالفان نمی تواند دست یابی به راه حلی منطقی و قابل قبول را تضمین کند.

در این میان مشارکت عربستان در این کنفرانس نیز می تواند مفید واقع شود البته به شرط اینکه این کشور را بتوان قانع کرد که گامی اساسی در عدم مداخله در امور این کشور بردارد. مخالفت آمریکا، متحدان منطقه‌یی آن و اپوزیسیون سوریه با شرکت ایران در نشست ژنو۲ قطعا به حل بحران کمک نمی کند و بالعکس هرگونه مشارکت ایران گامی اساسی در حل بحران است.

از سوی دیگر رقابت های منطقه ای سبب شده است تا زمینه برای ابتکار عمل ایران تنگ شود که قطعا نتیجه ای جز تباهی بیشتر برای سوریه در برندارد. همگان بر این مساله تاکید دارند که نوعی توازن قوا در سوریه برقرار است چه، اگر غیر از این بود قطعا در این چند سال تکلیف مشخص شده بود.

با این رویکرد حضور و مشارکت ایران در کنفرانس آتی می تواند کمک های اساسی به حل بران کند و هرگونه شکست این مذاکرات بحران را تشدید کرده و آن را به کشورهای مختلف تسری می دهد. این امیدواری هنوز وجود دارد که جامعه جهانی با عقلانیت با این مساله برخورد کرده و راه حل بحران را در بیراهه نجوید.