علت مخالفت مجلس با کلیات لایحه

مخالفت نمایندگان با لایحه بودجه سال ٩٧ دلایل مختلفی داشت. بحث قابل توجه در مخالفت‌های نمایندگان موضوع کمبود منابع دولت بود. به هر حال نمایندگان اشراف کامل داشته و دارند که منابع تامین مالی دولت محدود است. با توجه به محدود بودن این منابع بخش قابل توجهی از آن هم صرف امور جاری می‌شود و به عنوان بودجه جاری مصرف می‌شود. با این حال نمایندگان انتظار داشتند توزیع این درآمدها و منابع به شکلی بهینه‌تر اتفاق افتد. در صورتی که لایحه بودجه‌ای که دولت برای مجلس فرستاد بیش از هر چیز متوجه اقشار فرودست و آسیب‌پذیر بود و در واقع فشار بیشتری متوجه اقشار آسیب‌پذیر می‌شد. نمایندگان به این موضوع اشراف کامل داشتند و حتی بحث‌هایی که در کمیسیون تلفیق صورت گرفت حاکی از آن بود که باید فشار از اقشار فرودست برداشته‌ شود و این قشر در لایحه بودجه مورد توجه بیشتری قرار گیرد. علاوه بر این نکته که در لایحه بودجه سال ٩٧ چندان توجهی به اقشار فرودست نشده‌ بود نکته منفی دیگری هم وجود داشت. دولت در لایحه بودجه سال ٩٧ بیش از حد متکی بر بدهی‌هایی شده که قرار است وصول شود.

در واقع این گونه به نظر می‌رسید که دولت می‌خواهد بودجه سال‌های آینده را پیش‌خور کند. قابل پیش‌بینی بود که اگر با همین سبک و سیاق پیش برویم دولت به جای مدیریت بحران، بحران‌های موجود را به تعویق می‌اندازد. با تعویق انداختن، بحران ابعاد گسترده‌تری پیدا می‌کند. در واقع پس از اعتراضات دی ماه گذشته فضایی در مجلس شکل گرفت که منجر به عدم تصویب لایحه بودجه سال ٩٧ شد. مجلس می‌خواست این پیام را به دولت بدهد که باید بودجه را به نفع مردم تغییر دهد. مجموعا اعتراضات و التهابات ماه گذشته در به تصویب نرسیدن لایحه بودجه سال ٩٧ بی‌تاثیر نبود.»