رودربايستي با مردم؟

تدبیر24: سخنان اخير دونفر از بلندپايگان نظام، در روزهاي گذشته در رسانه ها منتشر شد. ويژگي مشترک آنها اين بود که هر دو در لفافه سخن گفته اند و همين مطلب باعث ابهام شده که مخاطب اين دو بزرگوار چه کساني هستند و توقع مي رود کساني که در جامعه تاثيرگذارند و تريبون و مخاطب دارند و احساس وظيفه مي کنند که به نقد افراد و جامعه بپردازند، با سخنان خود بر ابهامات نيفزايند.

1- آيت الله مصباح يزدي، عضو خبرگان رهبري و مطرح ترين روحاني منتقد دولت به نقل از –رسا- در حسينيه امام خميني قم در ادامه نقد خود نسبت به دولت و يکي از مسوولان بدون ذکر نام گفته است: «انسان وقتي برخي اشخاص را مي بيند واقعا تعجب و شک مي کند اينها عاقل هستند يا ديوانه اند؟ وقتي از دور اينها را نگاه مي کني مخصوصا با درنظر گرفتن سوابقشان تعجب مي کني از اينکه اينها دنبال چه مي گردند... آدمي که پايش لب گور است و به قدري دارد که اگر خودش و هفت پشتش بخورند تمام نمي شود، حرف هايي نامربوط مي زند و آبروي خود و اطرافيانش را مي برد. محبت خدا در دل چنين شخصي جاي نمي گيرد». توقع مردم از افراد تاثير گذار و صاحبنظر اين است که به صراحت سخن بگويند و بيان مطالبي اينچنيني آن هم در لفافه بر ابهام و گمانه زني هايي که متاسفانه راه به جايي نمي برد، مي افزايد و ممکن است افراد مختلفي به تناسب برداشت هاي متفاوت مورد ظن قرار گيرند. وقتي در گفته ها مي خوانيم «آدمي که پايش لب گور است و به قدري دارد که اگر خودش و هفت پشتش بخورند تمام نمي شود» و اسم اين فرد را نمي آورند نگاه ها به افراد مختلف معطوف مي شود. نگارنده دنبال چنين فردي که پايش لب گور باشد و ثروتي اندوخته باشد که هفت پشتش را هم کافي باشد در ميان فعالان اقتصادي مي گشتم اما به بخش دوم سخنان آيت الله مصباح که نگاه مي کنم مطابقتي با فعالان اقتصادي ندارد مثلا«اگر شما نبوديد امام بلد نبود چکار کند. شما راهنمايي کرديد» يا بخشي از صفات افرادي که موردنظر آيت الله هستند اينگونه باشد «بچه ها رفتند جنگ و فداکاري کردند ولي برخي مي گويند ما کرديم. مردم با اخلاص براي اسلام زحمت کشيدند ولي مي گويند ما کرديم» نمي دانم حضرت آيت الله ديگر چرا دچار لکنت زبان در مقابل قدرتمندان است؛ لکنتي که امام علي(ع) با آن مخالف است. چرا به صراحت نمي گويند اين فرد کيست تا مردم دچار اشتباه در محاسبه نشوند؟ دومين بخش از سخنان وي هم خواندني و شنيدني است هرچند شايد بتوان راحت تر گمانه زني کرد. به اين بخش از سخنان ايشان توجه کنيد: «خداوند مي فرمايد واي برکافران که چه عذاب سختي خواهند داشت. کار اين افراد به جايي مي رسد که اسلام را چيز طفيلي و خيالي مي دانند و مي گويند مهم اين است که بخوريم، بسازيم و پيشرفت کنيم.» کافر خطاب کردن افراد، اتهام سختي است و تبعات قانوني دارد اما وقتي اين خطابيه سخت تر مي شود که مي فرمايند «اگر کسي صحبت از آخرت کند اينها مي گويند شما بيکاريد که فکر آخرت مردم هستيد.

ما کار داريم و بايد تحريم ها را برداريم حالاديديم که چقدر هم تحريم ها برداشته شد، کار ايجاد شد، گراني ها برطرف شد.» اينکه فردي را کافر خطاب کنيم يا طوري صحبت کنيم که خداي ناکرده باور به آخرت را که از اصول دين است در طرف مقابل سست بدانيم آيا مرتکب گناه نشده ايم و در اذهان مردم ايجاد شک نسبت به مسوولان نکرده ايم؟ دومين نفري که در هفته گذشته با سخنراني خود و اسم نبردن از طرفي که به نقد او نشسته بود موجبات ابهام را فراهم آورد، حجت الاسلام والمسلمين ناطق نوري است که همانند آقاي مصباح يزدي در شب 21 ماه رمضان و شب قدر اما در مرقد امام خميني(ره) به حيف وميل بيت المال در گذشته و عدم برخورد با کساني که موجبات هدررفتن بيت المال را فراهم آوردند، پرداخت ولي به صراحت از کسي نام نبرد. ناطق نوري که علاوه بر عضويت در مجمع تشخيص مصلحت نظام رييس دفتر بازرسي دفتر مقام معظم رهبري مي باشد و مدتي است از روزه سياسي خارج و هرازگاهي به نقد ايام گذشته مي پردازد، بازهم صراحت ندارد و با همه اطلاعات و جامعيتي که به لحاظ تصدي رياست دفتر بازرسي دفتر مقام معظم رهبري نسبت به عملکرد مسوولان دارد در لفافه سخن مي گويد هرچند بارزترين صفت ايام حکومتداري مولاعلي(ع) را برخورد صريح و بدون رودربايستي با کارگزاران حکومتي خود مي داند و مي گويد: «يکي از مشکلات کشور ما تعارف و رودربايستي است اگر اعلام مي کنيم چندميليارد حيف و ميل کردند، رسيدگي مي کنيم و نتيجه را به اطلاع برسانيم اگر همه زير سوال بمانند مردم در تشخيص راست و دروغ دچار مشکل مي شوند و خداي ناکرده به اجماع مرکب مي رسند». اما با تاسف جناب ناطق نوري هم به نوعي رودربايستي دچار شده است وقتي بدون ذکر نام و درخواست برخورد با چنين شخصي مي گويد: «شخصي مسووليتي را در کشور برعهده مي گيرد و هرطور دلش خواست بيت المال را خرج مي کند آن وقت مي گويند تا زماني که بر مسند است مصلحت نيست جلو او را بگيريم وقتي هم که از مسندش کنار رفت، مي گوييم حالاکه رفته است و ديگر مرده را لگد نزنيم پس کي و کجا مي خواهيم حساب بيت المال را برسيم.» شخصي در مقام و جايگاه و با سابقه ناطق نوري همان طور که خودشان تاکيد دارند مي توانند رودربايستي را کنار بگذارند و در لفافه نگويند: «مردم مدام از خودشان مي پرسند پس تکليف چندميلياردي که حيف وميل کردند چه شد؟ سوال مي کنند که بيمه تامين اجتماعي چه شد؟ رسيدگي کنيد و پاسخ مردم را بدهيد اگر هم نتوانستيد، بگوييد نتوانستيم و دلايل را براي آنها بيان کنيد ما که نبايد با مردم رودربايستي داشته باشيم.» کاش روزي برسد که مسوولان با مردم رودربايستي نداشته باشند.