به گفته یک محقق بیابان‌زایی، افزایش ریزگردها، شیوع انواع بیماری‌ها، برهم‌خوردن تنوع زیستی، فرسایش بادی و خاکی، نابودی اراضی کشاورزی و کاهش شدید منابع آبی از اصلی ترین پیامدهای خشکیدگی جنگل‌های زاگرس است.
تدبیر24: یحیی خداکرمی گفت: بروز تغییرات اقلیمی و شرایط اکولوژیکی نامناسب در سال‌های اخیر به همراه نحوه بهره‌برداری سنتی و نامناسب از منابع جنگلی، حضور بیش از حد دام در عرصه‌های جنگلی، عدم زادآوری، همچنین مشکلات اقتصادی و اجتماعی در مناطق حوزه زاگرس موجب ناپایداری و شکنندگی زیست‌بوم‌های طبیعی شده است.
کارشناس بخش تحقیقات جنگل و مرتع مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه افزود: پدیده خشکیدگی جنگل‌های بلوط غرب در چند استان زاگرس‌نشین ازجمله استان کرمانشاه یکی از پیامدهای برهم خوردن تعادل زیست‌محیطی است.
این محقق کرمانشاهی معتقد است: بروز پدیده خشکیدگی علاوه بر ایجاد مسائل و مشکلات زیست محیطی در سطح منطقه‌ای، ملی و جهانی منجر به بروز مشکلات اقتصادی و اجتماعی خواهد شد که بازده نهایی آن گسترش پدیده بیابان‌زایی، افزایش ریزگردها، شیوع انواع بیماری‌ها، برهم‌خوردن تنوع زیستی، فرسایش بادی و خاکی، نابودی اراضی کشاورزی، کاهش شدید منابع آبی وهیدرولوژیکی و درنهایت ایجاد بحران امنیت بهداشتی و غذایی به خصوص برای استان‌های غرب کشور خواهد شد.
وی با بیان اینکه در استان کرمانشاه همگام با سایر استان‌های دچار بحران، فعالیت‌های مختلفی پیرامون شناسایی علل و عوامل اصلی بروز پدیده خشکیدگی در سطوح اجرایی و تحقیقاتی در حال انجام است، گفت: در این ارتباط شناسایی و پهنه‌بندی عرصه‌های جنگلی خشک شده توسط کارشناسان اداره کل منابع طبیعی به اجرا در آمده و مناطق آلوده شناسایی و مشخص شده است.
کارشناس بخش تحقیقات جنگل و مرتع مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه افزود: شناسایی آفات و بیماری‌های موجود به‌عنوان عوامل ثانویه از دیگر کارهایی است که انجام شده است.
وی گفت: در مرحله بعد بر اساس نظرات سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور در مناطق آلوده برنامه‌های بهداشتی قطع درختان خشکیده آلوده به آفات و بیماری‌های قارچی و نابودی پایه‌های آلوده در حال اجرا‌ست.
این کارشناس ارشد جنگل شناسی و اکولوژی احداث بانکت در عرصه‌های دچار خشکیدگی برای جمع‌آوری و ذخیره بیشتر بارش‌های سالیانه را از جمله اقدامات دیگری دانست که در برخی مناطق به اجرا در آمده است.
به گفته خداکرمی، کاستن از فشار بهره‌برداری بی‌رویه از عرصه‌های جنگلی و مرتعی، جلوگیری از احداث چاه‌های عمیق کشاورزی، کاهش تعداد چاه‌های عمیق موجود، تغییر شیوه آبیاری، بازنگری در کشت و توسعه محصولات کشاورزی که آب زیادی را مورد مصرف قرار می‌دهند مانند ذرت، همچنین جلوگیری از تخریب منابع طبیعی و تغییر کاربری اراضی از اقدامات پیشگیرانه‌ای است که به نظر می‌رسد در جلوگیری از گسترش پدیده خشکیدگی موثر و مفید باشند.
وی افزود: مهمترین اقداماتی که برای کنترل و مهار پدیده خشکیدگی زاگرس صورت گرفته تشکیل کمیته فنی- مشورتی زوال بوم‌سازگان جنگلی زاگرس است که در حال تدوین نهایی برنامه راهبردی زوال بوم‌سازگان زاگرس است.
به گفته خداکرمی این برنامه راهبردی حاصل تلاش مجدانه جمعی از صاحبنظران و متخصصان در بخش‌های سه‌گانه اجرا، آموزش و پژوهش است که در محل موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور گرد‌هم آمده و آن را تدوین کرده‌اند.
وی تاکید کرد: برنامه راهبردی زوال بوم‌سازگان جنگلی زاگرس شامل مجموعه فعالیت‌های اجرایی، آموزشی و پژوهشی است که در شرایط کنونی برای مدیریت زوال بوم‌سازگان جنگلی زاگرس الزامی است.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
