نمي‌توانيم بپذيريم که با وجود اين نعداد رسانه در کشورمان باز هم اين فضاي امن براي غارتگران و غارتگري ها وجود داشته باشد و اين زيبنده ی فضاي رسانه اي ما نيست.
تدبیر24: اسماعیل حسین پور - انگليسي ها مي‌گويند: «دولت انگليس
در هر کشور دو سفير دارد، يکي سفير حکومت و يکي خبرنگار گاردين و چه بسا در بسياري
موارد نظر خبرنگار گاردين بر نظر سفير ترجيح داده مي‌شود.» اين جمله ي پرمغز
انگليسي ها مصداق خوبي براي نشان دادن اهميت رسانه و افکار عمومي در غرب است و اگر
غربي ها مي‌گويند: «مطبوعات کتاب مقدس دموکراسي هستند.»به اين خاطر است که اين مطبوعات
با آزادنگاري هاي شان عرصه را بر بسياري از سوءاستفاده هاي اقتصادي و اداري تنگ تر
کرده اند.
هرچند باور غربي ها که
مطبوعات شان را تا اين حد ارج مي‌نهند و از آن به عنوان کتاب مقدس ياد مي‌کنند
نشان از عمق نگاه غربي ها به نقش مطبوعات و رسانه ها دارد و ثمرات و برکات زيادي
براي آن جوامع داشته است ولي در کشور ما مطبوعات با تأثير پذيري از مؤلفه هاي
گوناگون نتوانسته اند و نخواسته اند به جايگاه حقيقي خود و اثربخشي لازم دست يابند.
اگر ما براي مبارزه با
فساد اقتصادي و انبوه رانت خواري ها و منکرآفريني ها مصمم هستيم که قطعا چنين است
براي مبارزه با اين حرام خوري هاي آشکار و سازمان يافته، در کنار اعمال قانون و
وضع قوانين بازدارنده، بايد رسانه ها را به ياري بطلبيم و با اعطاي آزادي هاي
بيشتر ياورشان باشیم تا فضا را براي سوء استفاده کنندگان از بيت المال چنان ناامن
کنند که در کنار بيم از قانون، از افشاگري رسانه ها نيز بر خويش بلرزند و بدانند
که چشمان ژرف نگري همواره ناظر آنهاست تا به بيراهه نروند.
اگر رسانه هاي ما از
جسارت بيشتري برخوردار بودند، امروز در کشوري که با تقديم خون پاک اين همه شهيد و
با مجاهدت و ايثار اين همه جانباز و آزاده و ايثارگر، محبوب قلب مظلومان جهان شده
است و در پي نقش آفريني هاي بزرگ در منطقه است نبايد شاهد فسادهاي ميلياردي باشيم
و نمي‌توانيم بپذيريم که با وجود اين همه رسانه در کشورمان باز هم اين فضاي امن
براي غارتگران و غارتگري ها وجود داشته باشد جز آن که رسانه هاي ما به هر دليل
امکان دسترسي به اطلاعات يا انعکاس آن را نداشته اند و اين زيبنده ی فضاي رسانه اي
ما نيست.
امروز در کشورهايي که
رسانه ها آزاد تر باشند فساد اقتصادي کمتر است و در کشورهايي که عرصه را بر اصحاب
قلم و مطبوعات تنگ کرده اند فساد سازمان يافته و نهادينه شده بلاي جان مردم و
مملکت شان شده است. نمونه اولش سه کشور ايسلند، نيوزيلند و فنلاند که پاکترين
کشورها از لحاظ فساد اداري و اقتصادي بوده اند و نمونه دومش کره شمالي و اريتره
هستند که فاسد ترين کشور از اين لحاظ به شمار مي‌روند.
هر چند بسياري از نشريات
و رسانه هاي ما به رسالت عظيم شان در قبال جامعه پاي بندند و بسياري نيز همچنان بر
اين آرمان استوار ايستاده اند ولي چيزي که از آن غفلت شده است امنيت دزدان با چراغ
آمده و غارتگران بيت المال و ناراستان با مردم است که در نهايت بي اخلاقي و با خوي
طمع ورزانه شان، در حال زراندوزي و تبديل شدن به «الهاکُمُ التکاثر» هستند.
همه با الهام از تعاليم
ديني مان نيک مي‌دانيم که رسانه ها و مردم بايد از شبهه و شايعه آفريني و تهمت و
غيبت پرهيز کنند و نبايد آبروي انسان ها در جوي جدال ها و کين و نفرت ها روانه
گردد ولي درد بزرگ اين است که برخي از ما هنرمان را در بدنام ساختن برخي بزرگان که
سرمايه هاي سياسي و اجتماعي هستند خلاصه کرده ايم و چشم بر غارت بيت المال و
فسادهاي سازمان يافته بسته ايم و منکرش نمي‌دانيم و منکر را فقط در برخي موارد
سطحي و در زمان ها و دولت هاي خاص خلاصه کرده ايم و اين جفا به مردمي است که رسانه
ها را چشم و زبان خويش مي‌دانند و بر اين باورند که اين رسانه ها صداي رساي
آنهايند.
سعه صدر بيشتر مسؤولين و
کار به دستان نسبت به نشريات، ايجاد فضايي امن تر براي اصحاب قلم و خبرنگاران و
حمايت از نقش روشنگرانه ي آنها در پيگيري ماجراي سوءاستفاده کنندگان از بيت المال
و بسياري ناهنجاري هاي ديگر، مي‌تواند جامعه را از آسيب هاي بزرگتر برهاند.
امروز نشريات ما با درک
عميق از شرايط و با اشراف به خط قرمز هاي نظام مي‌توانند با آگاهي بخشي به جامعه و
بهره گيري از نويسندگان فکور و با بينش و جسور به ياري دولتمردان بيايند و عرصه ر
ا بر آنان که عرصه را بر ملت تنگ کرده اند تنگ تر کنند. بايد بپذيريم رسانه ها مي‌توانند
بهترين چشم و زبان و يار کار به دستان ما باشند مشروط بر اين که اين سفيران آگاهي
و صداقت و صراحت مرغ شادي و شيون ها نباشند و هر بار بر آنها نهيب نزنيم و آنان را
از ميانه ي راه به آغاز برنگردانيم.
اگر نشريات و رسانه هاي
آگاه و آزاد و مستقل مورد حمايت قرار گيرند و نويسندگان با شهامت و بي هراس، قلم
به دست بگيرند و بيش از آن که فکر کنند چگونه بنويسند تا اسباب رنجش برخي ها نشوند
هر آنچه را بر خلاف مصالح نظام و کشور ديدند صادقانه بنويسند قطعا هيچ بدخواه فرصت
طلبي با کيسه دوزي ها و زراندوزي ها و غارت بيت المال، دست به اين همه منکرآفريني
نمي‌زند.
رسانه هاي ما در صورتي
به پايگاه و جايگاه حقيقي خود خواهند رسيد و انبوه مردم را با خود همراه خواهند
کرد که به تمام معنا زبان راستين درد و داغ ها و شور و اميد مردم باشند. رسانه ها
اگر منافع عمومي را در حفظ موقعيت برخي افراد تلقي نکنند و با ژرف نگري شان واقع
نويسي کنند و برخي مصلحت انديشي هاي رايج را کنار بگذارند قطعا مي‌توانند در ايجاد
جامعه اي سالم،اخلاق مدار، پويا، پاک و ارزشي نقش آفرين باشند.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
آنچه البته به جایی نرسد فریاد است
۱-مدیریت تجمعات:بدون شک یکی ازنشانه های پویایی ونشاط هرجامعه به عنوان یک ارگانیسم یاسیستم ،تحرک اجتماعی درقالب برگزاری کارناوالها وتجمعات است که این رویدادمی توانددرپی یک اتفاق غیرمنتظره همانندمرگ یک هنرپیشه مجبوب وجوان،کاریزمای سیاسی،پیروزی درمسابقه ورزشی و….باشد.جریان مردمی راکه بدون شک نبایدبه جای مدیریت وهدایت باآن برخوردامنیتی وانتظامی نمودزیرابحث مدیریت آن است که نیاز به افراط و تفریط نیست و لازمه اش این است که ما امور اجتماعی را به عنوان یک ضرورت در جامعه ،نه فقط در حرف بلکه در عمل نیز جدی بگیریم و باور کنیم که سرمایه گذاری در حوزه اجتماعی –فرهنگی در راستای سلامت اجتماعی می تواند امنیت اجتماعی پایدار و رضایت از زندگی و پویایی و نشاط اجتماعی را افزایش دهد .دراین میان تجمعات مذکورباتدبیروحمایت برخی ازدستگاهها دربعضی ازشهرهابه خوبی وآرامش برگزارگردیدولی درمقابل عدم درک اجتماعی وصرف ضدامنیتی کردن این نوع رویدادها ازسوی مدیران مشابه دردیگراستانهابا کمی بی تدبیری همراه بود . دراین بین با مشارکت همه افراد جامعه می توان از همه ظرفیت ها برای افزایش نشاط اجتماعی استفاده کرد. به عنوان مثال بد اخلاقی ها در کاهش نشاط تاثیر می گذارد، پس وقتی اخلاق اجتماعی ضعیف شود نشاط اجتماعی نیز کاهش می یابد.باتوجه به نقش تاثیرگذاری تحرک وپویایی اجتماعی درپیشگیری ازآسیبهای اجتماعی وجرم وجنایت ،مدیریت وهدایت هرنوع تجمع وگردهمایی به شرط عدم اخلال درنظم عمومی می تواندبستری جهت تخلیه انرژی جوانان محسوب گردد.یک کارشناس اجتماعی دراین خصوص معتقداست :« سبک زندگی نیز در نشاط اجتماعی تاثیر می گذارد و تجمعات جمعی در افزایش نشاط موثر است. باید پذیرفت ، جامعه سالم ، جامعه ای است که نشاط اجتماعی در آن معلوم باشد. افزایش اختلالات روانی، افسردگی ها ، سرخوردگی ها، تنبلی اجتماعی ، آمار افزایش خشونت ، در هر جامعه ای نشان از عدم پویایی و نشاط اجتماعی است.
۲-اعتراض مدنی:یکی ازنشانه های دیگرپویایی سیاسی واجتماعی هرجامعه اعتراض مدنی درپی بروزیک رویدادیایک پدیده اجتماعی است .روندی که دردنیای ارتباطات ودهکده جهانی مک لوهان بیشترمی توان مصادیقی راازآن پیدانمود.ازاعتراضهای زیست محیطی ونقض حقوق حیوانات گرفته تاهمدردی باخانواده های دختران اصفهانی و…….ازمنظرکارشناسان وصاحب نظران سیاسی دلیل ظهورچنین رفتاری بعضاً عدم درک مدیران ومسئولین اجرایی کشورازمطالبات وخواسته های شهروندان است .وقتی بعضاً برگزاری کنسرتی درکشورباجنجالهای عده معدودی بادلایل غیرمنطقی وجاهل مآبانه لغومی گرددیابنرهای آن باداس وقمه تکه تکه می شودوحتی کنسرت شهرام ناظری درنیشابوربه علت عدم درک اجتماعی وسیاسی فرمانداروابسته به دولت قبل بامشکلاتی همرا ه می شود ملت بخصوص جوانان بایدهم درقبال چنین اتفاقاتی بابرگزاری تجمعات، مخالفتهای خودرادرحوزه فرهنگی اعلام دارد.آیا رسانه ملی تاکنون نسبت به کیفی سنجی برنامه های خودافکارسنجی نموده است ؟دستگاههای متولی غنی سازی اوقات فراغت وشادی آفرین جامعه تاچه حد بااستنادبه خواسته ها ومطالبات جوانان برنامه سازی کرده اند؟ چراوبه چه دلیل معاون فرهنگی واجتماعی شهرداری تهران کلیه کلاسهای موسیقی فرهنگسراهاراتعطیل می کند؟آیااین اتفاقات توهین به خواست ملت نیست؟
۳-جامعه پویاجامعه سالم:بدون شک ایرانیان علیرغم برخورداری ازپیشینه تمدن چندهزارساله همراه باجشنهای متفاوت سالیانه جزء مردمان غمگین جهان محسوب می گردند. سازمان ملل متحد گزارشی را منتشر کرد که در آن به بررسی وضعیت خشنودی و خوشحالی در بین ۱۰۰ کشور پرداخته شده است. در این فهرست رتبه‌های اول تا پنجم از آن مردمان دانمارک، فنلاند، نروژ، هلند و کانادا شد. ایرلند، آمریکا، کاستاریکا، اتریش، بلژیک رتبه‌های ۱۰ تا ۱۵ را اشغال کرده‌اند. کشورهای ایسلند، برزیل و آلمان رتبه‌های ۲۰، ۲۵ و ۳۰ را به دست آورده‌اند.جاماییکا ۴۰، اروگوئه ۵۰، لیتوانی ۶۰، پاراگوئه ۷۰، رومانی ۸۰، آفریقای جنوبی ۹۰ و نیجریه در رتبه ۱۰۰ این پژوهش قرار دارند. در این رده‌بندی ایران بین ۱۰۰ کشور به رتبه بالاتر از ۸۴ رضایت نداده است! «قرایی‌مقدم» کارشناس مددکاری دراین خصوص می گوید:« وضعیت شادی در ایران با توجه به رتبه ۸۴ در این گزارش متوجه این مساله است که یاس بیشتر مردم را احاطه کرده است و در جامعه ما نشاط و شادی به حد کافی نیست برای به وجود آوردن شادی ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار هستند. در نگاهی تاریخی میتوان گفت جامعه ما، جامعه غم‌باری است و این ویژگی در میان مردم نهادینه شده است حتی در میان مردم ضرب‌المثلی رایج است که «خنده زیاد گریه می‌آورد». حتی در کشور ما هستند ثروتمندانی که شاد نیستند این حاکی از آن است که همان‌طور که گفته شد عوامل موثری در شادی موثر است. به برخی از محصولات فرهنگی نگاه کنید سرشار از ناامیدی است. چرا باید دو، تا چهار‌میلیون نفر در تعطیلات برای حضور در برنامه‌های موسیقی به خارج از کشور مراجعه کنند؟»موسوی چلک رییس مددکاری اجتماعی کشوردراین خصوص معتقداست: این تنهایی اجتماعی تاثیرات چشمگیری بر حوزه ارتباطات انسانی و سلامت روانی مردم می‌گذارد. اینجا وظیفه مردم است که شادی‌های گروهی را خلق کنند تا فشارهای ناشی از زندگی ماشینی کمتر شود و در این زمینه نباید منتظر دولت‌ها باشند چراکه دولت‌ها در ادوار مختلف نه‌تنها تسهیل‌‌کننده برای ایجاد فضای شاد در چارچوب مقررات نبودند بلکه بیشترین نقش خود را در ممیزی فرهنگی ایفا کردند.به گفته وی، برخوردهای ممیزی شده باعث شده تا امروز بیش از هر زمانی نگران تهاجم فرهنگی، شبیخون و همچنین ناتوی فرهنگی باشیم؛ فرهنگی که با رویکرد‌های سلبی نمی‌توان آن را مدیریت کرد.»
درنتیجه برگزاری تجمعات جوانان درپارکهادرپی مرگ هنرمندجوان این پیام رابه مسئولین داشت که اولا ً باانتخاب مدیران مدبرومتخصص به مطالبات مردم بخصوص جوانان پاسخ داده شودو دوما ً آنکه هرتجمع وگردهمایی یک تهدیدومخل امنیت تلقی نمی گردد بلکه میتوان بامدیریت صحیح آن راکنترل حتی بهره برداری نمود.چه می شداگرفرمانداران واستانداران باحضوردراین گردهمایی باجوانان اظهارهمدردی می نمودند؟امیداست باتحقق آرزوی دیرینه مردم درعرصه روابط بین الملل باعقدتفاهم نامه هسته ای، دولت منتخب باتدبیرواندیشه وباانتخاب مدیران کارآمدبرشناسایی وتحقق مطالبات مردم همت کند.