عدم اعتماد مردم بحرین به پارلمان

به گزارش تدبیر24 به نقل از فارس، خالد عبد العادل نماینده پارلمان بحریندر منامه افزود: بر این باورم که عملکرد پارلمان بحرین از زمان از سرگیری فعالیت‌هایش در سال 2002 تاکنون در ضعیف‌ترین سطح خود قرار دارد و برخی نمایندگان پارلمان در پیچیده‌تر شدن بحران بحرین سهیم هستند.

عبد العادل در مورد تداوم سرکوب فرقه‌ای و مذهبی توسط رژیم آل خلیفه گفت: حل و فصل و ترمیم پیامدهای تجاوزات و سرکوبگری‌های مذهبی رژیم بسیار دشوار است و بخش خاصی از مراکز قدرت در ساختار کشور بر تعمیق بحران فرقه‌ای بحرین پافشاری می‌کنند.

وی تاکید کرد که تنها راه رسیدن گفت‌وگوها به حل و فصل بحران بر دو اصل اساسی استوار است، یکی توقف خشونت‌ها از جانب طرفین و دیگری صدور عفو عمومی برای تمام زندانیانی که بعد از شروع بحران در بحرین بازداشت شده‌اند.

وی در مورد درخواست معارضان مبنی بر ضرورت تغییر نظام به پادشاهی مشروطه گفت: من تاکید می‌کنم، طرفدار پادشاهی مشروطه هستم که توافقات صورت گرفته از دل آن منجر به گفت‌وگوی همه جانبه با تمام گروه‌های جامعه بحرین خواهد شد، طرح‌های اصلاحی که پادشاه بحرین مطرح کرده است با اسلوب قدیمی مدیریت کشور مطابقت ندارد.

عبد العادل درباره اوضاع حقوق بشر در بحرین اظهار داشت: حقوق بشر در بحرین مسئله بغرنج و پیچیده‌ای است و نیاز به بازنگری واقعی از طرف تصمیم گیرندگان دارد.

آنچه در زیر می‌آید، مشروح این گفت‌وگو است:

در ابتدا بگویید که نظر شما در مورد عملکرد پارلمان بحرین چیست، آیا برخی از نمایندگان در پیچیده‌تر شدن بحران کشور سهیم هستند؟

عبد العادل: عملکرد پارلمان از زمان از سرگیری فعالیت‌هایش در سال 2002 در ضعیف‌ترین سطح خود قرار دارد و برخی نمایندگان پارلمان در پیچیده‌تر شدن بحران بحرین سهیم هستند. آنها در فعالیت پارلمانی و سیاسی خود حرفه‌ای عمل نمی‌کنند، علی رغم اینکه برخی از آنها نماینده جریان‌های ریشه‌داری هستند که از 11 سال پیش در پارلمان فعالیت می‌کنند.

بنابراین مردم اطمینان خود را نسبت به نماینده‌های این دوره از دست داده‌اند و شاید دلیل اصلی آن ضعف شدید عملکرد آنها باشد، در حالی‌که مردم به پارلمان به عنوان یکی از ابزارهای اصلاح دمکراتیک در بحرین ایمان دارند. اما در مورد سهیم بودن برخی نمایندگان پارلمان در پیچیده‌تر شدن بحران باید گفت، بدون تردید این یک واقعیت مسلم است و همگان می‌دانند که بخشی از این بحران ناشی از عملکرد نمایندگان در قوه مققنه است. درباره دلایل سوال نکنید، ولی همه ما می‌دانیم که برخی از تداوم و تشدید بحران سوء استفاده می‌کنند و برخی نمایندگان نیز در رأس آنها قرار دارند؛ باید گفت اگر چنین بحرانی نبود آنها نمی‌توانستند کرسی‌های نمایندگی را در پارلمان به دست آورند.

 همان‌طور که گفتید بحران و تجاوزات علیه فرقه‌ای معین ادامه دارد، راه حل بحران و توقف سلسله تجاوزات چیست؟

 عبد العادل: حل و فصل و ترمیم پیامدهای تجاوزات فرقه‌ای و مذهبی بسیار دشوار است و بخش معینی از مراکز قدرت در ساختار کشور بر تعمیق بحران فرقه‌ای بحرین پافشاری می‌کنند تا ذهن مردم را از فساد و دست‌اندازی به بیت المال و دیگر مسائل اساسی منحرف کنند، مسائلی که جامعه بحرین دیگر تحمل آن را ندارد و مراکز قدرت همچنان در کشاندن جامعه به پرتگاه درگیری‌های فرقه‌ای قوی و تاثیرگذار هستند.

نباید مردم را سرزنش کرد، چراکه افراد فاسد موفق شده‌اند هر صدایی که خواستار همزیستی مسالمت‌آمیز، صلح و مبارزه با فساد است، را خائن به کشور و مزدور قدرت‌های خارجی معرفی کنند. از رسانه‌ها در زمینه رسوا سازی معترضین و ظلم علیه آنها سوء استفاده می‌شود و این باعث ایجاد احساس انزوا، تفرقه و تبعیض در مناطق مختلف بحرین شده است.

همان‌طور که همگان می‌دانند بحرین تنها در صورت پایان دادن به تبعیض و توقف تفرقه‌افکنی مراکز قدرت و توقف فعالیت تمام رسانه‌هایی که فرقه‌گرایی را ترویج می‌دهد، به سمت ثبات و آرامش پیش خواهد رفت. ولی من می‌خواهم بر واقعیتی تاکید کنم که بحرین به عنوان سرزمین برای همزیستی مسالمت‌آمیز، هیچ نگرانی از این مسائل ندارد.

این ملت به سرعت می‌تواند اقدامات سازمان یافته برخی طرف‌های بحران‌زا برای ایجاد تفرقه از طریق ابزارهای تشویق و تهدید را پشت سر بگذارد. می‌خواهم بگویم که در این‌باره نیاز به یک اراده سیاسی برای اتخاذ اقدامات عملی و شجاعانه وجود دارد و بدون تردید همه مردم بحرین نیز از این اقدامات حمایت خواهند کرد، ما ملت متحدی هستیم که فرقه‌ها و طوایف نمی‌توانند باعث ایجاد تفرقه در میان ما شوند.

 در اظهارات قبلی گفتید، کسانی‌که با منافع ملت بازی می‌کنند، همان‌هایی است که اراضی را تصاحب کردند، منظور شما از این سخن چیست و به چه کسی اشاره می‌کنید؟

 عبد العادل: کسانی که اراضی کشور را بدون دلیل تصاحب و سواحل را تبدیل به ملک شخصی و ملت بحرین را مجبور کرده‌اند تا در جزیره‌ای که از هر جهت توسط آب محاصره شده، زندگی کنند، همان‌هایی هستند که علیه مردم ساده و بی‌دفاع ظلم می‌کنند. آیا رسوایی بالاتری از این وجود دارد، تملک و تصاحب اراضی نشانگر تصاحب تمامی اموال و دارایی ملت است. همه با این پرونده آشنایی دارند و هیچ‌کس نمی‌تواند آن را انکار کند، عاملان آن معدود افراد معروفی هستند که در کنار رژیم عامل بحران شکننده در این کشور به شمار می‌آیند، کشور با بحران دست و پنجه نرمی می‌کنند و من نمی‌توانم در قبال این موضوع سکوت کنم.

گفت‌وگو به بن بست رسیده و اپوزیسون مشارکت خود را به حالت تعلیق درآورده و دولت تا سوم دسامبر به آن مهلت داده، به نظر شما اقدامات عملی برای رسیدن به پیشبرد گفت‌وگوی وفاق ملی در بحرین چیست؟

عبد العادل: با تمام احترامی که برای همه قائل هستم، باید بگویم که گفت‌وگو به صورت یک نوزاد مرده متولد شد، یک سری اصول واقعی و لایتغیر وجود  دارد که گفت‌وگوکنندگان می‌توانند به منظور احترام به تمام اقشار ملت بحرین از آن حمایت کنند. آنها برای اینکه به توافق برسند باید به خواسته‌های مردم توجه کنند، معارضین دولت به خوبی این را می‌دانند ولی در موقعیتی قرار گرفته که مجبور هستند، وارد گفت‌وگو شوند؛‌ چراکه در غیر این صورت در سطوح داخلی و بین الملی عامل این بحران شناخته می‌شوند و این وصله را به اپوزیسون می‌چسبانند که مخالف گفت‌وگو است و اپوزیسیون لجباز و سرسخت است.

از نظر من اقدامات عملی برای پیشبرد گفت‌وگوی وفاق ملی در بحرین برای رسیدن به توافقات تاریخی که پایان بخش بحران باشد، در دو اقدام اساسی به صورت همزمان خلاصه می‌شود که اولی توقف خشونت‌ها از جانب طرفین و دیگری صدور عفو عمومی برای تمام زندانیانی خلاصه می‌شود که بعد از شروع بحران بازداشت شده‌اند، در این صورت است که ملت بحرین در مورد بحران فعلی موضع یکپارچه اتخاذ می‌کنند، همانطور که درباره طرح منشور ملی که پادشاه بحرین 12 سال پیش آن را مطرح کرد و مردم درباره آن متحد شدند،‌ در این صورت ملت بحرین الگوی تمامی کشورهای انقلاب‌های عربی خواهد شد و توافقات نیز برای نجات کشور از بحران فعلی موفقیت آمیز خواهد بود.

 در سخنانتان در پارلمان اشاره کردید که مذهب شیعه مورد هدف قرار گرفته است، دلیل آن چیست؟

 عبد العادل: شایسته است، بدانیم وقتی من می‌گویم فرقه‌ای هدف قرار گرفته، به منزله طرفداری از یک فرقه یا طایفه نیست، من به عنوان نماینده طبق اطلاعات واقعی با واقعیت سر و کار دارم و نماینده تمام گروه‌ها و فرقه‌ها هستم. ملاحظه کردم که برخی طرح‌های قوه مقننه و برخی اقدامات رسمی، تبعیض آشکار و سرکوب مستقیم برخی گروه‌های جامعه بحرین و تنها به خاطر اینکه آنها متعلق به فرقه شیعه هستند، می‌باشد. من باید نقش انسانی و نظارتی خود را ایفا و از مردمی که پشتوانه‌ای ندارند، دفاع کنم.

کشیده شدن نهادها و موسسات کشور  به سمت پیامدهای سیاسی اشتباهی آشکار است که باید در مقابل آن ایستاد،‌ ما باید اجازه بدهیم قانون مسیر خود را در برابر کسانی که اتهام نقض قانون علیه آنها اثبات شده است، طی کند و در این زمینه نباید به رسانه‌ها و کسانی که از تداوم بحران کاسبی می‌کنند، حمایت کرد؛‌ منظور من این بود. نباید مردم را به خاطر اعتقادشان سرکوب و آنها را به صورت فرقه‌ای تقسیم و سپس آنها را به صورت دسته جمعی مجازات کرد، این استبداد حاکم، شایسته بحرین و شهروند متمدن بحرینی نیست.

 آیا شما با بعد از کناره گیری حکومت به رهبری خلیفه بن سلمان آل خلیفه با پادشاهی بر اساس قانون اساسی موافق بودید؟

عبد العادل: من تاکید می‌کنم که طرفدار پادشاهی مشروطه هستم که توافقات صورت گرفته از دل آن منجر به گفت‌وگوی همه جانبه با تمام گروه‌های جامعه بحرین خواهد شد، طرح‌های اصلاحی که پادشاه بحرین مطرح کرده با اسلوب قدیمی مدیریت کشور سازگار نیست. باید این را بدانیم که اظهارات من به عنوان نماینده نباید علیه شخص، بلکه باید درباره مسئولیت و عملکرد او باشد.

کشورهای عربی در انقلاب‌های خود علیه حاکمانی که بیش از سی سال حکمرانی کردند، به پا خاستند و در شرایطی قیام کردند که هیچ‌گونه دورنمای مشخصی برای موضوع تغییر متصور نبود، همین موضع آنها را به خیابان‌ها کشاند تا این مسئله آخرین راه حل برای حکومت‌هایی باشد که با تغییر و اصول دمکراسی موافق نبودند.

به اعتقاد من هیچ کس نمی‌توانست خواستار تغییر رئیس جمهوری مصر باشد، چراکه وی بیش از 30 سال حکومت کرده بود و درحال حاضر ما حق نداریم، خواهان تغییر نخست وزیری بحرین که بیش از 40 سال از تصدی او بر این مقام او می‌گذرد، باشیم. این دوگانگی منطقی نیست.

همان‌طور که معقول نیست، یک نفر راه حل مدیریت کشور برای 5 نسل آینده را ارائه کند، بنابراین طرح‌های اصلاحی پادشاه بحرین با اسلوب قدیمی مدیریت کشور تناسب ندارد، ساده‌ترین اقدامی که می‌توان برای بازگشت حیات به کشور انجام داد، این است که پست‌هایی که باعث جاودانگی برخی می‌شود، را حذف کرد، باید با واقعیت‌های زندگی همگام بود و به نسل‌های جدید فضا داد تا آنها بتوانند در آینده کشور را با موفقیت مدیریت کنند، من به شما گفتم که علیه شخص خاصی نیستم، بلکه مسائل را بدون توجه به اشخاص و در سایه عدالت، منافع ملی و ثبات و آرامش کشور می‌بینم.

 وضعیت حقوق بشر در بحرین را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

 عبد العادل: مسئله حقوق بشر در بحرین موضوع بسیار پیچیده و بغرنجی است و نیاز به بازنگری واقعی از طرف تصمیم گیران دارد. بعد از پیگیری‌های شخصی متوجه شدم که تجاوزاتی در زمینه یورش‌ها بدون توجه به حقوق بشر و همچنین شکنجه شدید برخی زندانیان که منجر به افسردگی و بیماری‌های روانی شماری از آنها شده است، وجود دارد. من هیچ اعتمادی به طرف‌های های رسمی همانند وزارت حقوق بشر و موسسه ملی حقوق بشر که ادعای نظارت بر حقوق بشر در بحرین را دارند، ندارم.

تمام تلاش وزارتخانه مذکور و وزیر و برخی کارکنان آن خشنود کردن دولت و دفاع از محافل دولتی است؛‌ درحالی که هیچ حضوری در واقعیت‌های جاری بحرین ندارند. من به عنوان نماینده نمی‌دانم چگونه به وزیر حقوق بشر دست پیدا کنم، پس باید گفت اوضاع درباره این مردم ساده که از اقدامات حکومت هرس دارند و از نقض کرامت و حقوق انسانی خود رنج می‌برند، چگونه است. اما کسی نمی‌داند که چرا موسسه‌ای به نام موسسه ملی حقوق بشر وجود دارد و مکانیزم آن چیست، این موسسه هیچ فعالیت مستقیمی در مورد پیگیری پرونده‌های نقض حقوق بشر انجام نداده است.

تا جایی‌که دادستانی طرف‌های ذی ربط را برای اعلام نقض حقوق بشر علیه زندانیان احضار کرد، ولی موسسه مذکور هیچ نماینده‌ای معرفی نکرد و ما شاهد هیچگونه توجه و اقدامی در این زمینه نبودیم، امید است که ادعاها درست باشد. شاید ما در سایه نقض مکرر حقوق بشر توسط برخی طرف‌ها در بحرین، نیاز به تجدید نظر در جدی بودن این موسسات رسمی داریم.

آیا شما با آزادی زندانیان و در رأس آنها شخصیت‌های اپوزیسون موافق هستید؟

 عبد العادل: مسلما من از آزادی تمام زندانیان سیاسی چه رهبر و چه سایر افراد عادی حمایت می‌کنم؛ ولی همانطور که گفتم از نظر من بدون آزادی زندانیان هیچ گفت‌وگویی موفق نخواهد بود و بحران کشور نیز بدون تحقق این مهم هرگز حل نخواهد شد. در هیچ کجای جهان در حالی‌که اکثریت رهبران یک جنبش در زندان به سر می‌برند، امکان تحقق آشتی وجود ندارد. من نماینده‌ام و با اهمیت احترام به قانون آشنا هستمف ولی همه باید مفهوم چرخش‌های سیاسی و هزینه رسیدن به ساحل نجات را درک کنند.

 شما به وزیر آموزش و پرورش حمله کرده و او را منحرف فکری و مذهبی خواندید، آیا وزیر به صورت فرقه‌ای با جامعه برخورد می‌کند؟

 عبد العادل: هر مسئولی که به هر شکلی بحرین را به سمت درگیری مذهبی پیش ببرد من مخالف او هستم؛‌ حال فرقی ندارد که در این موضوع به شیعه ظلم شده باشد یا سنی. وزارت آموزش و پرورش به اقداماتی مبادرت ورزیده که ناشی از تمایل آشکار به انتقام و حمایت بیمارگونه از صف بندی‌ها و ایجاد اختلاف میان مردم است، برخی اقدامات مشکوک در برگزاری امتحانات منجر به هدر رفتن تلاش‌های 12 ساله برخی از افراد شده، علاوه بر این میان معلمان تبعیض وجود دارد و شمار زیادی از معلمان شیعه از طریق چرخش مدام در مدارس و محرومیت از ارتقا و دیگر اقدامات ظالمانه مجازات شده اند، باید وزیر آموزش و پرورش در مقابل این اقدامات پاسخگو باشد، من به شخصه تمام ساز و کارهای لازم را برای سوال از وی به کار خواهم گرفت.

 در صورت عدم موافقت اپوزیسیون برای ادامه گفت‌وگو و متوسل شدن نظام به راه حل امنیتی، سرنوشت بحرین به کجا خواهد رسید؟

 عبد العادل: درحال حاضر معارضین و رژیم آل خلیفه به بن بست رسیده‌اند، هر دو طرف می‌دانند که هیچ راه حلی جز گفت‌وگو وجود ندارد، باید اعتراف کرد که گفت‌وگوی فعلی نیز با شکست مواجه شده، بنابراین باید از طریق اتخاذ تصمیم سیاسی از جانب پادشاه وارد مرحله جدیدی شد و همانطور که گفتم بدون توجه به دو اصل اساسی یعنی توقف شکنجه‌ها و صدور عفو عمومی برای تمام زندانیان سیاسی برای اینکه تمام طرف‌های گفت‌‌وگو احساس برابری کنند، هیچ راه حلی موفق نخواهد بود.