قتل، درگیری، ناامنی، ورزشگاه‌های کوچک و قدیمی در آرژانتین باعث شده است رفتن به ورزشگاه و تماشای بازی برای هواداران یک ریسک محسوب شود.
شور و هیجان مردم آرژانتین در فوتبال زبانزد خاص و عام است اما اکنون فوتبال این کشور پس از حادثه ورزشگاه ماریو آلبرتو کمپس در شرایط متفاوتی به سر می‌برد و خشونت در ورزش این کشور را نشان می‌دهد. دو هفته پیش در داربی کوردوبا، امانوئل بالبو به خاطر طرفدار خوانده شدن تیم مقابل (تایرس) جان خود را از دست داد.
هواداران تیم بلگرانو این جوان ۲۲ ساله را کتک زدند و سپس او را به سمت ورودی های ورزشگاه پرت کردند که منجر به پایان زندگی بالبو شد. البته دلیل اصلی چنین اتفاق تلخی چند روز بعد مشخص شد. این حادثه مردم آرژانتین را تحت تاثیر قرار داد و دولت را مجبور کرد تا راه حلی برای پایان دادن به این مسائل پیدا کند.
خشونت و ناامنی، مشکل اصلی فوتبال آرژانتین است. این پدیده در ورزشگاه‌های این کشور دیده می‌شود اما پیش از شروع بازی نیز خشونت وجود دارد. اتوبوس‌ها توسط هواداران آشوبگر منهدم می‌شوند. این موضوع باعث شده است ماموران زیادی برای حفظ امنیت در مسیر و کنار ورزشگاه‌ها حضور داشته باشند. با این حال در کنترل هولیگان‌ها ناتوان هستند. بیشتر اوقات در درگیری پلیس با هواداران آشوبگر، تماشاگران دیگر آسیب می‌بینند و باعث می‌شود آنها ترجیح بدهند فوتبال را از طریق موبایل نگاه کنند تا به ورزشگاه بروند.
دولت آرژانتین برای این موضوع قانونی را وضع کرده است تا بتواند افرادی را که تخلف می‌کنند، به راحتی شناسایی کنند. همچنین روش جدیدی را برای کنترل و فروش بلیت‌ها اختصاص دادند تا دوباره بلیت‌های خریده شده به فروش نرسد. فروش دوباره بلیت‌ها باعث خشونت می‌شود. همچنین افراد زیر ۱۶ سال بدون همراهی با یک فرد بزرگسال اجازه ورود به ورزشگاه ندارند. علاوه بر این می‌خواهند اجازه حضور به هواداران تیم مهمان در ورزشگاه‌ها را ندهند. این اتفاق در سال ۲۰۱۳ به صورت آزمایشی انجام شد اما بی‌نتیجه بود. آنها تنها دو هفته در انجام این کار موفق بودند.
دامیان پوستو ۴۵ سال است که هوادار ایندپندینته است. او درباره این ممنوعیت‌ها گفت: مسئولان به هیچ وجه توانایی برقراری امنیت را ندارند. همچنین ورزشگاه‌ها شرایط لازم را ندارند و مردم نیز به صورت عادی با این ورزش برخورد نمی‌کنند.
او افزود: نیروهای امنیتی در شرایط سخت و پیچیده قادر نیستند آشوب‌ها را کنترل کنند. با وجود این، ممنوعیت‌ها دولت نمی‌تواند و نمی‌خواهد در هر بازی وارد این درگیری‌های شود. اکنون شرایط بدتر از گذشته است. هواداران جلوی چشم ماموران یک فرد را به قتل می‌رسانند.
ناتالیا رومرو ۴۲ ساله، هواداران راسینگ است و از سال ۱۹۹۲ هوادار این تیم است. او نیز با ممنوعیت ورود هواداران میهمان مخالف است. رومرو در این‌باره گفت: زمانی که این قانون را قرار دادند، مخالف آن بودم چون حضور هواداران تیم حریف باعث جذاب‌تر شدن بازی‌ها می‌شود. خوان والنتین پالاسیو، هوادار بوکاجونیوز گفت: بعید می‌دانم دولت بتواند به هدف خود برسد. هیچ چیزی تغییر پیدا نخواهد کرد.
پوستو اظهار کرد: مشابه قتل امانوئل بالبو بارها اتفاق افتاده است. تنها این بار از این اتفاق فیلمبرداری شد و همچنین این فرد جان خود را از دست داد اما پیش از این اتفاقات مشابهی نیز رخ داده بود.
ورزشگاه راسینگ یکی از مکان‌هایی است که درگیری‌های زیادی در آن رخ داده است. ناتالیا که از نزدیک شاهد یکی از این آشوب‌ها بوده است، در این زمینه گفت: با وجود اینکه زن هستم و تنها به ورزشگاه می‌روم، می‌دانم که رفتن به ورزشگاه راسینگ خیلی برای من راحت است. امنیت وجود دارد اما باید مراقب بود. شنبه هفته گذشته هنگام خروج تماشاگران رو به روی من سه فنس را واژگون کردند. با این حال مشکلی ندارم. ورزشگاه راسینگ یک جو خانوادگی دارد و همیشه بانوان به این استادیوم می‌روند.
محدودیت استفاده از فنس‌ها در ورزشگاه‌ها از این هفته احتمالا آغاز خواهد شد. هفته گذشته تیم آتلانتا که در دسته سوم بازی می‌کند، در جریان تمرین با گروهی آشوبگر روبرو شد که درخواست ۶ هزار و ۴۰۰ دلار کردند. وحشت در فوتبال آرژانتین یک واقعیت محض است. بیشتر این اتفاقات به خاطر وجود گروه‌های مختلف است. آنها از شبکه‌های اجتماعی استفاده و زمان درگیری‌ها را در ورزشگاه ها اعلام می‌کنند. یکی از دلایل وجود چنین خشونت‌هایی حضور افراد باندهای فروش مواد مخدر است.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
