جولان دزدان موتورسوار در حضور نیروی انتظامی

روش این دزدان موتورسوار تغییر کرده است و هیچ کس هم نیست که جلوی آنها را بگیرد. آنها دیگر با موتور به مردم نزدیک نمی شوند یکی از آنها سوار بر موتور کمی جلوتر منتظر می ماند و دیگری پیاده به سمت سوژه خود می رود و در یک لحظه مناسب گوشی یا کیف را می قاپد و خود را به موتور سوار می رساند و از صحنه دور می شوند اما تلخ ترین صحنه ای که در این هفته دیدم در خیابان کارگر شمالی بود.

روز جمعه صبح از میدان آزادی خود را با تاکسی به میدان انقلاب رساندم، برای رفتن به میدان هفت تیر به اول خیابان کارگر شمالی آمدم تا سوار تاکسی هفت تیر شوم. اطراف میدان انقلاب و داخل خیابان کارگر شمالی تا بلوار کشاورز مانند هر جمعه به دلیل آماده شدن دانشگاه تهران برای برگزاری نماز مملو از نیروهای انتظامی بود. در ایستگاه اتوبوس دو مرد و یک دختر جوان منتظر بودند. یک پسر جوان هم با کلاه آبی نقاب دار کنار ایستگاه ایستاده بود. آن پسر جوان آرام وارد ایستگاه شد و لحظه ای که دختر جوان در حال چک کردن گوشی همراه خود بود با خونسردی تمام آن را از دستش گرفت و شروع به دویدن کرد، تا مردم به خودشان بیایند خود را به موتورسواری که جلوتر حرکت خود را به آرامی شروع کرده بود رساند و با هم فرار کردند.

گویا این دزدان موتورسوار دیگر ترسی ندارند، آنها همیشه فضاهای خلوت را برای دزدی انتخاب می کردند اما اکنون حتی از پلیس هم نمی ترسند. در خیابانی که به دلیل برگزاری نماز جمعه چهره امنیتی به خود گرفته با خونسردی تمام می آیند، گوشی مردم را می دزدند و می روند و دست کسی هم به آنها نمی رسد. نه در آن خیابان بلکه در سراسر شهر نیروهای انتظامی را با موتور، ماشین و پیاده می بینی و تا می خواهی احساس امنیت از این حضور کنی چنین صحنه ای به تو می گوید این گشت ها دلیل نمی شود که تو راحت قدم برداری باید اطراف خود را هر لحظه و ثانیه چک کنی که موتورسواری کمین نکرده باشد.

حال این روزهای شهر از دست این دزدان موتورسوار خوب نیست و کسی به راحتی نمی تواند در خیابان های پایتخت با کیف خود راه برود یا با گوشی خود حرف بزند. نیروهای نظامی و انتظامی و امنیتی باید هرچه سریع تر فکری به حال این وضعیت که کم کم دارد به بحرانی در تهران تبدیل می شود کنند.